“เออก็จริง งั้นฉันเตรียมตัวบ้างดีกว่า”
“...”
แคทเธอรีนแคะหูพลางถอนหายใจ “ฉันเองก็รู้สึกผิดกับทุกคนมากเหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าการกลับมาของฉันจะสร้างความเดือดร้อนให้ผู้คนมากมายขนาดนี้ ฉันจะกลับไปคิดหาวิธีอื่นแล้วกันค่ะ”
“จะไปไหนก็ไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีก” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์โกรธเธอมากจนถึงจุดที่ว่าเขาไม่อยากให้ความเคารพอะไรกับเธอเลย “แน่นอนว่าเราอาจจะให้โอกาสเธอ ถ้าเธอยอมคุกเข่าลงขอร้องประธานฮิลล์และคุณซาร่าให้ยกโทษให้”
“เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ฉันยอมให้บริษัทล้มละลายไปเลยดีกว่ายอมก้มหัวให้กับคู่รักหน้าไม่อายนั่น”
แคทเธอรีนยืนกรานหัวชนฝาแล้วเดินออกไปท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน
เมื่อเธอกลับถึงบ้าน เธอจึงเริ่มชงกาแฟให้ตัวเอง ฮาร์วีย์แทบจะคุกเข่าแล้วร้องไห้ขอร้องเธอ
“ประธานโจนส์ บริษัทที่ทำงานร่วมกับบริษัทของเราอยู่กำลังเรียกร้องยุติความร่วมมือกับเรา ได้โปรดคิดแผนอะไรสักอย่างเถอะครับ”
“อย่ารีบร้อนไปสิคะ” แคทเธอรีนคนกาแฟในแก้ว “ฮาร์วีย์ ตอนนี้ฉันให้โอกาสคุณได้ประสบความสำเร็จสูงสุดแล้ว”
“โอกาสอะไรกันครับ? คุณมั่นใจเหรอครับว่าจะไม่ทำให้นี่ดิ่งลงเหวแทน?” ฮาร์วีย์อยากจะร้องไห้
แคทเธอรีนจับจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา เธอหยิบบัตรเครดิตใบสีดำออกมาจากกระเป๋าสตางค์แล้วยื่นให้เขา “มีเงินหมื่นล้านอยู่ในบัตรใบนี้ ไปกว้านซื้อหุ้นทั้งหมดคืนมาจากผู้ถือหุ้นของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นให้ได้ภายในสองวัน”
ฮาร์วีย์แทบจะเข่าอ่อน “ประธานโจนส์ ทำไมคุณถึงมีเงินเยอะขนาดนี้?”
เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ในช่วงระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา ความจริงแล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอบ้าง?
“คุณอยากคว้าโอกาสนี้เอาไว้ไหมล่ะคะ?” แคทเธอรีนถามขึ้น
เชสเตอร์จุดบุหรี่ “ลองคิดดูให้ดีนะ ในช่วงเวลาสามปีที่ผ่านมานายไม่รู้สึกผิดกับเธอบ้างเหรอ? เธอไปทำอะไรให้นายไม่พอใจ?”
นิ้วของฌอนชะงักนิ่ง หลังจากนั้นเพียงไม่นาน เขาจึงพูดขึ้น “เธอเอาทะเบียนสมรสมาขู่ฉัน อยากตายนักก็เอาเลย”
“แล้วนายไม่กลัวว่าถ้าเธอขู่นายอีกครั้ง ซาร่าจะ...”
“ไม่มีประโยชน์หรอก คราวนี้ฉันจะให้บทเรียนกับเธอแน่นอน” ฌอนพูดขึ้น เขาไร้ซึ่งความรู้สึก
“ฉันคิดว่าเธอผ่านมันมาได้แล้ว ได้ยินมาว่าบริษัทรับเหมาก่อสร้างภายใต้ฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นหยุดทำงานเป็นเวลาห้าวัน พวกเขาจะสูญเงินกว่าพันล้านดอลล่าร์ ผู้คนมากมายที่ซื้ออสังหาริมทรัพย์จะเรียกร้องให้คืนเงิน” ร็อดนีย์พูดพลางลงไพ่ใบสุดท้ายของเขา “ฉันชนะ จ่ายมาซะดี ๆ”
ขณะที่โยนเงินสดลง เขาก็มองโทรศัพท์ที่อยู่ข้าง ๆ เขาอย่างไม่รู้ตัว ผู้หญิงคนนั้นยังไม่โทรมาอ้อนวอนให้เขายกโทษให้และสำนึกถึงความผิดของเธออีกเหรอ?
ถึงอย่างไรก็ตาม การจะมาขอร้องให้ยกโทษคงจะไม่มีประโยชน์ในตอนนี้ แคทเธอรีนไม่ควรทำร้ายซาร่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...