เวลา 09:00 น.
แคทเธอรีนเพิ่งเปิดประตูเพื่อเตรียมตัวจะออกไปทำงาน เมื่อซาร่าที่ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงวิ่งเข้ามาเหมือนคนบ้า
“แคทเธอรีน โจนส์ แกมันเพศยาหน้าไม่อาย! แกมันยัยผู้หญิงใจทราม! ยัยจิ้งจอก!” ซาร่ากรีดร้องแล้วตบหน้าแคทเธอรีน
ทว่า แทนที่จะตบโดนแคทเธอรีน เธอกลับตบโดนถุงขยะในมือของแคทเธอรีนแทน
“ฉันให้” แคทเธอรีนโยนถุงขยะใส่เธอพร้อมกับยิ้มออกมา เปลือกผลไม้ เศษกระดาษ และอาหารที่เหลือทิ้งกระเซ็นเต็มทั้งร่างของซาร่า
ซาร่าแทบจะอาเจียนออกมาเพราะกลิ่นเหม็นที่อบอวล
เธอดึงสิ่งพวกนั้นออกมาจากศีรษะของเธอ ทว่าจนแล้วจนรอด เธอก็ยังอดที่จะอาเจียนออกมาด้วยความขยะแขยงไม่ได้
“อาเจียนออกมาทำไมล่ะ? เธอก็เห็นทิชชู่ทั้งหมดนี้แล้วไม่ใช่เหรอ? มันเป็นสิ่งที่ฌอนกับฉันใช้เมื่อคืนนี้”
แคทเธอรีนยิ้มออกมาขณะที่เธอทิ้งระเบิด
เมื่อสามปีที่แล้ว ซาร่าได้เปลี่ยนชีวิตของเธอให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น
ซาร่าเพียงคนเดียวที่ทำลายเพื่อนและครอบครัวของเธอ ทว่าในตอนนี้ ผู้หญิงที่อยู่ตรงนี้กลับใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย
ทุกวันเมื่อเธอเห็นข่าวซาร่ากับฌอน เธอไม่อยากได้อะไรมากเกินไปกว่าการฉีกซาร่าออกจากกันเป็นชิ้น ๆ
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงไม่อาจพรรณนาได้ถึงความสุขที่เธอรู้สึกได้เมื่อเห็นท่าทางที่น่าอนาถใจของซาร่าในตอนนี้
มีเพียงเหตุผลเดียวที่เธอฝืนใจยอมฌอนเมื่อคืนนี้ เพียงเพราะเธอต้องการเห็นซาร่าเป็นแบบนี้ โกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่าแค่มองผู้ชายที่หยาบช้าคนนั้นก็ขยะแขยงแล้ว
“กรี๊ดด ยัยผู้หญิงแพศยา ฉันจะฆ่าแก” เมื่อถูกยั่วให้โกรธ ซาร่าจึงวิ่งเข้าใส่เธอเหมือนคนบ้า
“อะไรเหรอ? เธอกลัวหรือไง?” แคทเธอรีนมองใบหน้าซีดเผือดของเธอ ดวงตาของเธอค่อย ๆ กลับกลายเป็นเย็นชา “ซาร่า อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอสะกดจิตฌอน เธอหลอกให้เขารักเธอได้ แต่เธอน่าจะรู้ดีว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอมีในตอนนี้กำลังจะถูกแย่งไป”
ความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของซาร่า แต่เธอก็ข่มเอาไว้ได้อย่างรวดเร็ว “ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร ฌอนกับฉันรักกันมาตั้งแต่ยังเด็ก แล้วเขาก็รักฉันจริง ๆ”
“อย่างนั้นเหรอ? เธอโกหกตัวเองต่อไปเถอะ การสะกดจิตเข้าไปโน้มน้าวความทรงจำและความรู้สึกของคนได้ แต่มันไม่คงอยู่จีรังยั่งยืนหรอกนะ” แคทเธอรีนยิ้มขณะที่เธอกระซิบที่ข้างหูของซาร่า
“เธอหมายความว่ายังไง?” มีลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้นภายในใจของซาร่า
“มันก็หมายความว่า เขาอาจจะเคยรักเธอมาก่อน แต่หลังจากนั้นล่ะ? เธอควบคุมเขาเพื่อไม่ให้เขาเปลี่ยนใจได้ไหมล่ะ?” แคทเธอรีนยิ้ม “ใช่ เขายังคงรักเธออยู่ถึงเธอจะตายไปแล้ว แต่ฉันก็ยังทำให้เขาตกหลุมรักฉันได้ ฉันรู้จักเขาแล้วเข้าใจว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน แล้วฉันก็รู้วิธีที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง ฉันมั่นใจว่าฉันทำให้เขาตกหลุมรักฉันได้อีกครั้ง”
ใบหน้าของซาร่ากลายเป็นเคร่งขรึมขึ้นมาทันที “ถ้านั่นเป็นแผนของเธอ ฉันบอกได้เลยว่า ฝันไปเถอะ!”
“คอยดูแล้วกัน อย่างน้อยเมื่อคืนเขาก็รักฉันจริง ๆ” แคทเธอรีนจงใจถอดผ้าพันคอผ้าไหมที่พันคอเธอออก เผยให้เห็นรอยรักที่ประทับอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...