คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 654

ในตอนนั้นเองซาร่าโกรธมาจนแทบจะกระอักเลือดออกมา แม้กระทั่งดวงตาของเธอยังแดงก่ำไปด้วยความโกรธ

“เธอมันหน้าไม่อาย เขาเป็นผู้ชายของฉัน!”

เธอควบคุมตัวเองไม่ได้อีกครั้ง แล้วจับใบหน้าของแคทเธอรีน เธออยากทำให้มันเสียโฉมอีกครั้ง

แคทเธอรีนหลบได้อย่างง่ายดายแล้วปิดจมูกของเธอ “โทษทีนะ แต่เขาเป็นสามีของฉัน อย่ามาโดนตัวฉัน เธอตัวเหม็น”

จากนั้น ด้วยท่าทางรังเกียจ เธอก็เดินเข้าลิฟต์ไปแล้วทิ้งให้ซาร่ากรีดร้องอยู่ตามลำพังที่ทางเดิน

ทว่าหลังจากที่ซาร่าโวยวายอยู่ได้ไม่นาน ฌอนก็โทรมา

“ซาร่า คุณไปหาแคทเธอรีนแล้วเหรอ?”

ซาร่าชะงักนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมา ปฏิกิริยาตอบสนองของเธอเร็วมาก “ฌอนคะฉันขอโทษ ฉันให้คนสืบหาที่อยู่ของแคทเธอรีน ฉันเลยไปหาเธอแต่ฉันเห็นคุณออกมาจากย่านนั้นเมื่อเช้านี้ ฉันรับไม่ได้ที่คุณโกหกฉัน ฉันเลยคุ้มคลั่ง”

ขมับของฌอนกระตุกเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นกำลังร้องไห้

ความจริงแล้ว ตอนที่เขาได้รับบันทึกเสียงที่แคทเธอรีนส่งมาให้ก่อนหน้านี้ เขาก็รู้สึกตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงว่าซาร่าที่ปกติแล้วจะเป็นคนที่อ่อนโยนและเข้าอกเข้าใจจะพูดคำสบถที่หยาบคายไม่น่าฟังเช่นนั้นได้

มันทำให้เขาสงสัยว่าเมื่อก่อนเธอเคยด่าทอแคทเธอรีนต่อหน้าแบบนี้หรือเปล่า

ทว่าเมื่อเขารู้ว่าซาร่ารู้เรื่องที่เขาโกหกเมื่อเช้านี้ เขาเลยค่อนข้างรู้สึกละอายใจขึ้นมา

“ทำไมคุณถึงไม่บอกผมตรง ๆ ล่ะ?” เขาพูดด้วยความยากลำบาก

“ที่ฉันไม่อยากทำ เพราะฉันกลัวจะเสียคุณไป...” ซาร่าพูดด้วยความเจ็บปวด “ฌอนคะ ตอนนี้ฉันสกปรกและเหม็นมาก แคทเธอรีนโยนขยะให้ฉันแถมยังเตะฉันอีกด้วย เธอยังพูดอีกว่าเธอกำลังจะแย่งคุณไป คุณมารับฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

“ตกลงครับ ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”

แคทเธอรีนได้รับโทรศัพท์จากโจเอล

“เคธี่ลูก พ่อเฝ้าระวังมาหลายวันแล้ว ในที่สุดพ่อก็รู้ว่าเป็น วอลเตอร์ ครูซ ผู้ช่วยส่วนตัวของพ่อที่ใส่อะไรบางอย่างลงในชาของพ่อ”

โจเอลพูดขึ้นอย่างเย็นชา “วอลเตอร์อยู่กับพ่อมามากกว่าสิบปี พ่อคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะถูกนิโคลาติดสินบน”

“คุณพ่อคะ มีเงินหรือจะไร้ของมีทองหรือจะไร้แหวนค่ะ เรื่องนี้ไม่มีอะไรน่าแปลกใจหรอกค่ะ” แคทเธอรีนพูดขึ้น “คืนนี้หนูจะให้คนไปหาวอลเตอร์ อย่าทำอะไรให้เขารู้ตัวนะคะ”

“ตกลงลูก คืนนี้พ่อจะบอกให้ในครัวเตรียมอาหารเพิ่มอีกสองสามจาน ช่วงนี้ลูกไม่ได้กลับบ้านเลย พ่อคิดถึงลูกมากจริง ๆ”

“ที่นี่ยุ่งมากค่ะคุณพ่อ”

หลังจากที่แคทเธอรีนวางสายไปแล้ว เธอก็โทรออกไปยังหมายเลขโทรศัพท์อื่น “คืนนี้ฉันมีงานให้นายทำ”