คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 748

“ฉันต้องวางสายแล้ว”

“เดี๋ยว” ฌอนรีบห้ามแคทเธอรีนเอาไว้ “ยี่ห้ออะไร?”

“ฉันจำไม่ได้ค่ะ ยังไงตามร้านขายยาก็มีขายค่ะ” แคทเธอรีนกระแทกโทรศัพท์วางไปทันที

ฌอนขมวดคิ้วแล้วโทรหาเธออีกครั้ง

“คุณต้องการอะไรอีกฌอน?” ฌอนกำลังทำให้เธอประสาท สิ่งที่เธอต้องการคือได้งีบหลับอย่างสงบ

น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความหมดความอดทน ทว่าฌอนก็ยังไม่รู้สึก เขาหายป่วยแล้ว ทว่าในตอนนั้น เขากลับรู้สึกมีไข้ขึ้นมาเล็กน้อย “ฉันแค่อยากจะเตือนเธอด้วยความหวังดีว่าไอแซคไม่ใช่คนดี เขาเท้าเหม็น และยิ่งไปกว่านั้น เขาชอบผู้ชาย ที่เขามีตีสนิทกับเธอเพียงเพราะเธอเป็นผู้สืบทอดของยูล คอร์ปอเรชั่น อย่าคิดว่าเขาชอบเธอ”

“ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ” คำพูดของแคทเธอรีนทำให้เขาสำลักด้วยความโกรธ

“ที่ฉันเตือนเธอเพราะเธอเป็นภรรยาเก่าของฉัน ฉันไม่อยากให้เธอถูกหลอกและขายหน้า”

“ขอบคุณนะคะ แต่ฉันไม่คิดว่าไอแซคเท้าเหม็น เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะลองพาเขากลับบ้านดูค่ะ จะได้รู้ว่าเขาชอบผู้ชายหรือเปล่า”

ทันทีที่แคทเธอรีนพูดจบ เธอก็วางสายไปอีกครั้ง

ฌอนโกรธมากจนทุบโทรศัพท์ทันที

เฮดลีย์ที่ยืนอยู่หน้าประตูและกำลังจะเข้าไปในห้องหน้าแดงด้วยความอับอาย ความจริงแล้วไอแซคไม่ได้มีกลิ่นเท้าอีกทั้งเขาไม่ได้ชอบผู้ชาย

คุณชายฮิลล์คนโตทำเกินไปจนถึงขนาดที่ใส่ความศัตรูหัวใจเพื่อทำให้ไอแซคเสียชื่อเสียง

หลังจากที่ฌอนใจเย็นลง เขาก็เริ่มไอแรงขึ้น

“คุณชายฮิลล์คนโตครับ ผมคิดว่าคุณชายน่าจะไปหาแพทย์ที่เชี่ยวชาญเพื่อให้ออกใบสั่งยาให้ อย่างไรก็ตามคุณโจนส์ก็ไม่ใช่หมอนะครับ” เฮดลีย์รู้สึกว่าอาการป่วยของฌอนไม่ได้ดีขึ้นเลยเพราะใบหน้าของเขาแดงก่ำ

ฌอนจ้องมองเขาแล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “โทรหาเชสเตอร์”

ฌอนเงียบไปครู่หนึ่ง

เขาไม่รู้ว่าทำไมเมื่อสามปีก่อนเขาถึงเกลียดแคทเธอรีนมาก แต่หลังจากผ่านไปสามปีเขากลับรู้สึกหลงรักเธอขึ้นมาอีกครั้ง

“เชสเตอร์ ฉันไม่คิดว่าเมื่อสามปีก่อนฉันจะเกลียดแคทเธอรีนจริง ๆ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันสูญเสียความทรงจำบางส่วนในตอนนั้นไป ไม่อย่างนั้น ฉันคงไม่ให้สร้อยคอของราชินีกับเธอหรอก”

“นายไม่ได้เกลียดเธอจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องการตายของเชลลี นายสองคงก็คงจะไม่เลิกกัน”

เชสเตอร์พูดอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นและเตือนฌอน “ฌอน หันหลังกลับไม่ได้แล้วนะ”

ฌอนยังคงนิ่งเงียบอยู่บนเก้าอี้ไปตลอดเวลาหนึ่งชั่วโมงเต็ม

บางทีเขาอาจจะเข้าใจเรื่องนี้ช้าเกินไป