คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 753

“...ค่ะ” ซูซี่ตอบอย่างกระวนกระวาย

“ซูซี่” ฌอนก้มลงและกล่าวจริงจังว่า “มันก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะหนูสองคนยังเป็นเด็ก แต่เมื่อหนูโตขึ้น หนูต้องเข้าใจนะว่าหนูจะไปเที่ยวจับมือกับเด็กผู้ชายไม่ได้”

"อ้อค่ะ" ซูซี่พยักหน้า เธอคงไม่จับมือเด็กชายไปทั่วหรอก แต่ลูคัสเป็นพี่ชายของเธอเพราะฉะนั้นก็ไม่เป็นอะไร

“หนูลองไปเล่นกับเพื่อนผู้หญิงดูนะ” ฌอนแนะนำ

“ลุงฌอน ไม่ต้องยุ่งเรื่องการหาเพื่อนของหนูสิคะ” ซูซี่พูดหน้าบึ้ง

ฌอนไม่ปริปากสักคำหลังถูกหงุดหงิดใส่

ไม่เป็นไร เธอยังเป็นเด็กอยู่ เขาจะค่อย ๆ ดูเธอไป

เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าลูคัสซ่อนอยู่หลังประตูแอบดูเขาอยู่ตอนที่อุ้มซูซี่ออกไป

คุณครูเข้าใจว่าลูคัสรู้สึกอิจฉาซูซี่ที่มีผู้ปกครองมารับ ดังนั้นเธอจึงปลอบโยนเขาว่า “ลูคัสไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวครอบครัวของหนูก็มารับ”

“อืม” ลูคัสหลุบตาลง

ชายคนนั้นคือพ่อเฮงซวยของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ลูคัสได้ยินเสียงของพ่อเฮงซวย แถมเขาก็ตัวสูงมากด้วย

ยังไงก็เถอะ อีกไม่กี่วันหมอนั่นก็กำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน ลูคัสจะไม่ถูกหลอกง่าย ๆ เหมือนยัยเซ่อซูซี่นั่น เขาจะไม่ยอมรับคนเฮงซวยเป็นพ่อเด็ดขาด

…

วันต่อมา ณ สุสานเอเวอร์กรีน

แคทเธอรีนและเฟรยานำช่อดอกไม้สองช่อมาเยี่ยมหลุมศพของบอริสและเจนนิเฟอร์ หลังจากค้นหาอยู่นาน ในที่สุดพวกเขาก็หาเจอ

ใบหน้าสวยของเฟรยาทะมึน “โทมัส นีสัน คุณยังน่าขยะแขยงเหมือนเดิม”

“จะทำตัวใสซื่อไปทำไม? คิดว่าตัวเองวิเศษตายละ เพราะตอนนี้คุณเป็นนักเคมีเครื่องสำอางงั้นเหรอ?”

โทมัส ทำหน้าดูถูกเหยียดหยาม “เอาเถอะ ยังไงผมก็เคยใช้กำลังกับคุณมาก่อน ดังนั้นจำไว้ล็อกประตูก่อนเข้านอนตอนกลางคืนด้วยพราะผมอาจแวะไปหากลางดึกก็ได้”

แล้วเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะอย่างไร้ยางอาย

ถึงแม้ซาร่าขยะแขยงที่โทมัสใช้คำหยาบคาย แต่เธอก็ไม่ใส่ใจจะหยุดเขาเมื่อเห็นว่าแคทเธอรีนและเฟรยา มีท่าทางโกรธจัด

“คุณแน่ใจนะ.. ว่าคุณที่นี่เพื่อมาหาฉัน?” จู่ ๆ เฟรยาเลิกคิ้วและเดินตรงไปยังโทมัสช้า ๆ

“คุณจะทำอะไรน่ะ? จะเข้ามาซ้อมผมเหรอ? คุณคนเดียวเนี่ยนะ ? ฮ่าฮ่า…” ก่อนที่โทมัสจะพูดจบประโยค เฟรยาก็ตบหน้าเขา