คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 762

“ไปหาคนอื่นมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวแทนก่อน ส่วนฉันจะรีบไปช่วงบ่าย ฉันมีหนี้ที่ต้องสะสางกับเฟรยาก่อน เธอหนีไป” ร็อดนีย์สองจิตสองใจอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ปฏิเสธเชสเตอร์

“... โอเค อย่ามาสายแล้วกัน”

หลังจากวางสาย ร็อดนีย์สั่งคนให้ค้นหาที่อยู่ของเฟรยาทันที จากนั้นเขาก็บึ่งไปที่นั้นทันใด

เมื่อถึงสถาบันเฮคเกตต์ เขาเคาะประตูอยู่นานก็ไม่มีใครมาตอบรับ

เพราะหลังจากเฟรยามองชายที่อยู่ข้างนอกผ่านช่องตาแมว เธอก็ไม่สนใจเขาและกลับไปนอนต่อ

เธอไม่เชื่อว่าเขาจะพังประตูเข้ามาได้ถ้าเธอไม่ยอมเปิด

ซึ่งพิสูจน์ได้ในเวลาต่อมาว่าเธอประเมินความโกรธของผู้ชายคนนั้นต่ำไป

...

ไม่นาน ร็อดนีย์ก็เตะประตูห้องนอนของเฟรยาจนเปิดออก

เมื่อเขาเห็นหญิงสาวบนเตียงยังคงนอนหลับสนิท คลื่นความโกรธของเขาก็พุ่งประทุจากก้นบึ้งหัวใจจนหัวแทบระเบิด

“เฟรยา ลินช์ เธอยังมีหน้ามานอนหลับเวลาแบบนี้ได้อีกนะ?” ร็อดนีย์เหวี่ยงผ้าห่มของเธอออก หญิงสาวใต้ผ้าห่มสวมเพียงชุดนอนบางเบาสีชมพู ชุดนอนของเธอยับยู่ยี่จากการนอนดิ้นของเธอ

ผิวขาวผ่องของเธอเต็มตาร็อดนีย์

ลมหายใจของเขาเริ่มร้อนผ่าว

แม้พวกผู้หญิงเมื่อเช้าใส่เสื้อผ้ารัดรูปเซ็กซี่ แต่พวกนั้นไม่อาจเทียบได้กับรูปร่างของเฟรยา เธอมีเอวบางคอดกิ่ว ขาเรียวยาว ส่วนหน้าอกของเธอก็ยิ่ง...

ใบหน้าที่หล่อเหลางดงามของเขาแดงระเรื่อ

เฟรยากรีดร้อง เธอรีบหยิบสเวตเตอร์ข้างตัวเธอขึ้นมาสวมอย่างลนลาน “รอดนีย์ แกไอ้สารเลว!”

เธอคว้าหมอนตบหน้าเขาไปด้วยขณะแต่งตัว

"หุบปาก!"

ร็อดนีย์ขมับเต้นตุบ ๆ ด้วยความโกรธ เขาคงสมองกลวงถ้าเชื่อคําพูดของเธอ

“ฉันไม่รู้มาก่อนจริงๆ... ว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะขี้เหร่ ฉันไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้นนะ” เฟรยาพูดอย่างเสียใจ “อาจเป็นเพราะว่าพวกเธอราคาถูกไปหน่อย แค่คนละ 200 ดอลลาร์”

"200 ดอลลาร์...?"

ร็อดนีย์แทบกระอักเลือด

เฟรยา ลินช์! นี่หล่อนทุ่มเทเพื่อทำเรื่องไม่เข้าท่าขนาดนี้

“ใช่แล้ว ฉันหาผู้หญิงที่เรียกคืนละ 1,000 ดอลลาร์ต่อคนให้คุณไม่ได้ ไม่งั้นฉันต้องจ่ายตั้งสองสามพัน

ดอลล่าร์แค่คืนเดียว แล้วเกิดคุณเบี้ยวไม่จ่ายคืนฉัน ฉันคงหนี้สูญครั้งใหญ่” เฟรยาตีสีหน้าไร้เดียงสา “อีกอย่างฉันเป็นคนจ่ายค่าจ้างไปเมื่อคืน ดังนั้นคุณเป็นหนี้ฉันอยู่ 1,000 ดอลลาร์”