คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 766

”โจเอลอธิบายโดยยิ้มไปด้วยว่า “ผมคุยกับพ่อของไอแซคแล้ว เราอยากให้ลูก ๆ ของเราทั้งสองฝ่ายไปมาหาสู่กันมากขึ้น”

สมาชิกในตระกูลฮิลล์เงียบไปทันที แม้ว่าตระกูลสตริงเกอร์ไม่อาจเทียบได้เลยตระกูลฮิลล์เพราะพวกเขาเป็นแค่ตระกูลนักวิชาการผู้คงแก่เรียน แถมตอนนี้สถานะตัวตนของแคทเธอรีนต่างออกไปแล้ว เป็นธรรมดาที่ตระกูลสตริงเกอร์ต้องการให้เธอแต่งงานกับคนในตระกูลฮิลล์

ถึงแม้วาเลอรียังคงเงียบอยู่แต่เธอรู้สึกขัดใจ เธอคิดไม่ถึงเลยว่าแคทเธอรีนจะยังคงเป็นที่นิยมชมชื่นอยู่มากหลังจากโดนทิ้ง

...

ส่วนอีกด้านหนึ่ง แม้ฌอนกำลังดื่มอวยพรกับบรรดาแขกเหรื่อ แต่เขาก็ยังคงชะเง้อสอดส่องว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างทางด้านแคทเธอรีน เมื่อไอแซคเดินไปหาเธอ เขาก็บีบแก้วไวน์โดยไม่รู้ตัว

"ฌอน เชสเตอร์"

ทันใดนั้น ร็อดนีย์ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน เขายังคงใส่เสื้อผ้าชุดของเมื่อวาน เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าหึ่งและเสื้อเชิ้ตของเขาก็ยับยู่ยี่

เชสเตอร์เหลือบมองเขาอย่างรังเกียจ “ดูสภาพของนายสิ อย่างน้อยก็ควรเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมา”

“ฉันไม่มีอารมณ์เปลี่ยน ฉันโกรธแทบจะตายอยู่แล้วเนี่ย” ร็อดนีย์หัวเสีย "ฉัน…"

“ได้เวลาเตรียมพร้อมสำหรับพิธี เจ้าสาวออกมาได้แล้วตอนนี้” พิธีกรผู้ดำเนินงานมาพอดีและขัดจังหวะที่

ร็อดนีย์พูด

ร็อดนีย์ดูขัดใจ แต่ไม่มีใครสนใจเขา

“... โอเค"

ฌอนพยักหน้าก่อนหลุบตาต่ำ เขาบอกให้เชสเตอร์และร็อดนีย์ไปรับซาร่า

...

12:18 น. หลังเที่ยง

"ฌอนนิค..."

ซาร่ามองไปที่ฌอนอย่างเสน่หา

ฌอนมีความรู้สึกผสมปนเปกัน เมื่อนานมาแล้วเขาตัดสินใจว่าจะต้องแต่งงานกับซาร่า นี่มันคืองานแต่งงานที่เขาติดค้างเธอไว้ แต่เมื่อช่วงเวลานี้มาถึง เขารู้สึกราวกับว่ามีหินก้อนใหญ่กดทับบนหัวใจของเขา

พิธีกรในงานถือไมโครโฟนและเริ่มต้นถาม “คุณฌอน ฮิลล์ คุณจะรับคุณซาร่า แลงลีย์ นีสันเป็นภรรยาที่ถูกต้องของคุณหรือไม่? คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์แค่เพียงเธอ ปกป้องเธอและดูแลทะนุถนอมเธอ ไม่ว่าจะร่ำรวยหรือยากไร้ ไม่ว่ายามสุขภาพดีหรือเจ็บป่วยหรือไม่?”

“ผม...” ฌอนกําหมัดแน่น ขณะที่เขากําลังจะพูดคําสุดท้าย ตํารวจกลุ่มหนึ่งก็บุกเข้ามา

“ขอโทษนะครับ เรามาที่นี่ตามภารกิจของตํารวจ” นักสืบคนหนึ่งเดินขึ้นไปหาซาร่าและพูดว่า “คุณนีสัน ตํารวจพบร่างชายต่างชาติคนหนึ่งที่ริมแม่น้ําเมื่อสองวันก่อน เราสงสัยว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเขา โปรดไปที่สถานีตํารวจกับเราเพื่อให้ปากคำด้วย“

แขกทุกคนต่างตกใจ

ซาร่ารู้สึกราวกับว่าเธอกําลังร่วงหล่นจากสวรรค์สู่นรก เธอพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ฉันไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดเกี่ยวกับเรื่องอะไร ฉันไม่รู้จักผู้ชายต่างชาติคนไหนเลย”