คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 765

ณ โรงแรมริมทะเลระดับเจ็ดดาว ซึ่งกำลังมีพิธีแต่งงานแห่งศตวรรษ

เป็นเวลา 11:48 น. เมื่อแคทเธอรีนและโจเอลปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน

“นั่น แคทเธอรีนและโจเอลใช่ไหม? ทําไมพ่อกับลูกสาวถึงมางานนี้ล่ะ?”

“ตระกูลยูลและตระกูลฮิลล์คุ้นเคยกันมานานเป็นเรื่องธรรมดาที่โจเอลได้รับเชิญ แต่ก็คาดไม่ถึงว่าแคทเธอรีนจะมา เธอเป็นภรรยาเก่าของฌอนนี่”

“อุ๊ยแหม อดีตภรรยาที่เข้าร่วมงานแต่งงานของอดีตสามีตัวเอง เรื่องนี้น่าสนใจจัง”

"..."

เสียงกระซิบกระซาบของบรรดาแขกเหรื่อทําให้บรรยากาศร้อนระอุ

ฌอนซึ่งกําลังทักทายแขกเหรื่ออยู่ที่สนามหญ้า ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของทุกคนจึงหันมามองและเห็นแคทเธอรีนกําลังเดินผ่านไปไปในชุดเรียบ ๆ

บนชุดของเธอมีลายปักใบไม้สีเขียวอ่อน เมื่อต้องแสงแดดก็เปล่งประกายเป็นสีทองงดงาม ทั้งยังเป็นชุด

เข้ารูปช่วยขับเน้นเรือนร่างของเธอให้สวยสง่าราวแบบสาวงามย้อนยุค

ฌอนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขารู้ว่าเธอสวยแต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะสวยจนน่าตะลึงขนาดนี้เมื่อสวมชุดแบบนั้น

เชสเตอร์ เพื่อนเจ้าบ่าวที่ยืนข้างเขา กระแอมในลําคอและเตือนเขาว่า “ทําไมแคทเธอรีนถึงมาได้ล่ะ?”

"ฉันก็ไม่แน่ใจ"

ถึงอย่างไร โจเอลก็เป็นผู้อาวุโส ฌอนจึงตรงไปต้อนรับ "ลุงโจเอล…"

"อืม" โจเอลมองเขาอย่างไม่ใยดี “ผมแค่มาเพื่อปู่ของคุณ”

แคทเธอรีนโบกการ์ดเชิญในมือเธอ “ส่วนฉันได้รับเชิญจากพวกคุณ พูดตามตรงฉันไม่คิดว่าฉันซึ่งเป็นภรรยาเก่าของคุณจะได้รับบัตรเชิญด้วย”

ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนตึง เขาไม่เคยคิดจะส่งลัตรเชิญไปให้แคทเธอรีน แล้วใครเป็นคนส่งให้เธอกัน?

“โอ้ ดูฉันสิ ฉันผิดเองที่ช่างพูด” วาเลอรีตีปากตัวเองเบา ๆ “ฉันแค่สงสารเห็นใจชีวิตของแคทเธอรีนน่ะ แม้ว่าเธอจะได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์พักหยึ่ง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถเป็นมาดามของตระกูลฮิลล์ ได้”

"หุบปากเธอเลย" นายท่านฮิลล์ชายตามองเธออย่างเย็นชา “ถ้าไม่มีเรื่องดี ๆ จะพูดก็ไปอยู่ตรงอื่น”

“ไม่เป็นไรค่ะคุณปู่ ความจริงที่ฉันมาวันนี้หมายความว่าฉันได้ปล่อยวางอดีตไปแล้ว” แคทเธอรีนยิ้มจาง ๆ “ฉันก็อยากหาแฟนนะแต่ฉันยังสาวอยู่ ฉันไม่รีบร้อนค่ะ อีกอย่างรอบตัวฉันแวดล้อมไปด้วยบรรดาชายหนุ่มที่เหมาะสม แค่เลือกนี่ก็ตาล้าแล้ว”

ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็ได้ยินเสียงของไอแซค

"มิสโจนส์ ลุงโจเอล" ไอแซคผู้หล่อเหลาตรึงใจเดินไปหาพวกเขาพร้อมโบกมือทักทายด้วยรอยยิ้ม “มิสโจนส์ ถ้าผมรู้ว่าคุณจะมา ผมคงไปรับคุณกับพ่อของคุณมาด้วย”

“ไม่จำเป็นต้องลำบากเลยค่ะ” แคทเธอรีนยิ้มพร้อมเอ่ยอย่างสุภาพ

"ไม่ใช่ปัญหาสักนิด" ไอแซคยิ้มกว้างอย่างดีใจ

“คุณทั้งคู่เป็น...” คุณผู้หญิงฮิลล์เอ่ยด้วยสีหน้าซับซ้อนยากอธิบาย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!