คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 784

“ใช่ แคธี่บอกผมครั้งก่อนว่าเธอชอบดอกกุหลาบสีชมพู… ”

ก่อนที่ไอแซคจะพูดจบ ดอกไม้ในมือของเขาก็ถูกกระชากไป ฌอนคว้าดอกไม้และขว้างมันลงในถังขยะที่อยู่ข้าง ๆ ทันที

“ฌอน ฮิลล์ คุณกําลังทําอะไรอยู่” ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเหลาของไอแซค

“อยู่ให้ห่างจากแคทเธอรีนถ้าคุณต้องการให้ตระกูลสตริงเกอร์ยังอยู่ดีไม่พังย่อยยับไปเสียก่อน” ฌอนเตือนเขา

“คุณไม่อยู่ในฐานะที่จะยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของผมกับแคทเธอรีน ผมรู้ว่าเธอเป็นภรรยาเก่าคุณ แต่คุณสองคนหย่ากันแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งเกี่ยวกับเธออีก” ไอแซคยิ้มเยาะ

“คุณไม่เข้าใจที่ผมบอกเหรอ? อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าที่คุณกําลังไล่ตามแคทเธอรีนเพียงเพราะตัวตนและสถานะของตระกูลยูลเท่านั้น สุดท้ายทำไปก็เพื่อประโยชน์ของตระกูลสตริงเกอร์เอง แต่คุณต้องเข้าใจว่าถ้าคุณทําให้ผมขุ่นเคือง แค่ผมบอกคําเดียวเท่านั้นชีวิตของตระกูลคุณก็จบเห่”

ดวงตาของฌอนมืดหม่นและเสียงต่ำของเขาแสดงให้เห็นว่าความอดทนของเขาถึงขีดสุด

“ฌอน ฮิลล์ คุณปล่อยเธอไปไม่ได้เหรอ? ใครบ้างในบ้านเมืองนี้ไม่รู้ว่าคุณมีซาร่า นีสันอยู่เคียงข้างคุณแล้ว? ในฐานะผู้ชาย คุณไม่คิดว่าคุณทำตัวไร้ยางอายเกินไปหรือ?” ไอแซคเป็นสุภาพบุรุษที่สุภาพเรียบร้อยยังถึงกับโกรธกับการกระทําต่าง ๆ ที่น่ารังเกียจของฌอน

“ใช่ ผมมันไร้ยางอาย แต่คนไร้ยางอายสามารถทําอะไรก็ได้ คุณอยากลองดูไหม?” ฌอนจ้องแววตาพิฆาตเย็นชาใส่เขา

ไอแซกค่อนข้างกลัว ในบรรดาตระกูลชั้นสูงของประเทศนี้ ฌอนเป็นดั่งภูเขาที่ไม่อาจรุกคืบได้

เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันและขับรถออกไปด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่รถขับไปได้ไม่ถึง 200 เมตร ไอแซคก็โทรหาแคทเธอรีนอีกครั้ง “แคทเธอรีน ปลาฮุบเหยื่อแล้ว คุณจะตอบแทนผมเรื่องนี้ยังไง?”

แคทเธอรีนยืนอยู่ที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่มองเห็นยังด้านล่าง เธอยิ้มน้อย ๆ “คุณลำบากเอาใจฉันมาตลอดในช่วงหลายวันมานี้ ดังนั้นฉันจะเลี้ยงข้าวสักมื้อวันหลังละกัน”

“ผมไม่อยากให้เลี้ยงข้าว คุณแค่ต้องรังสรรค์แบบบ้านของผมที่เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครให้หน่อย”

ไอแซคยิ้มกว้าง

“คุณยังกล้าขอให้ฉันช่วยออกแบบให้อีกเหรอ? ถ้าฉันไม่ได้ทำตัวเป็นไม้กันหมาให้ ตระกูลของคุณคงจะบังคับให้คุณไปนัดบอดแล้ว”

“อย่าพูดอย่างนั้นสิ เราไม่ได้สนิทกันหรอกเหรอ?”

ฌอนยืนอยู่ชั้นล่างเป็นเวลาสิบนาทีก่อนที่เขาจะเห็นแคทเธอรีนเดินออกจากอาคารในสูทสีส้มตัวเล็ก ผมลอนที่มีเสน่ห์ของเธอยืดตรงอีกครั้ง ผมยาวของเธอสะบัดไปมา เผยให้เห็นพู่ต่างหูที่บน.[หูเธอ มันทําให้เธอดูบริสุทธิ์และสวยงามนัก

แคทเธอรีนมองไปรอบ ๆ จัตุรัส และเห็นทันทีที่ฌอนก้าวยาวตรงมาเข้าหาเธอ

"ทําไมคุณถึงมาที่นี่?" เธอเลิกคิ้วขึ้นอย่างจงใจ

“คุณกําลังรอใครอยู่เหรอ? ไอแซค สตริงเกอร์?” ฌอนหัวเราะเยาะ “แคทเธอรีน โจนส์ ผมบอกคุณให้นะ

ไอแซคชอบผู้ชาย”

"..."

ดวงตาของแคทเธอรีนเบิกกว้าง

ให้ตายสิ เป็นไปได้ยังไงกัน? ไม่มีใครในประเทศนี้ควรรู้ว่าไอแซคชอบผู้ชาย