นายท่านสโนว์โบกมืออย่างไม่สนใจใยดี “นั่นไม่จําเป็นเลย คุณเพียงแค่ต้องชดเชยให้ร็อดนีย์ เนื่องจากคุณได้ทําลายชื่อเสียงของเขาและทําให้ผู้หญิงคนอื่นกลัวที่จะแต่งงานกับเขา ถ้างั้นก็ให้ใช้ตัวคุณเองเป็นค่าชดเชยให้เขาไงล่ะ”
เฟรยา “...”
เธอตกตะลึง นายท่านสโนว์พูดว่าอะไรนะ? ทําไมเธอไม่เข้าใจเลยสำคำ?
ปากของแคทเธอรีนกระตุก “คุณหมายความว่าคุณต้องการให้เฟรยา... แต่งงานกับร็อดนีย์เหรอคะ?”
"แน่นอนที่สุด" นายท่านสโนว์พยักหน้า “เราไม่มีทางเลือกอื่น แม่ของร็อดนีย์ได้จัดเตรียมงานแต่งให้เขาแล้วแต่คุณทําลายทุกอย่าง”
จากนั้นเขาก็ขยิบตาให้ลูกสะใภ้ เวนดี้ คอลลินส์พูดขึ้นหน้าตาเฉยว่า “ใช่ ผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้หญิงที่ดีจริง ๆ พวกเขาคงได้แต่งงานกันแน่ ดังนั้นคุณต้องชดเชยให้เขาด้วยการแต่งงาน”
"ไม่นะ" เฟรยาส่ายหน้าจนหัวของเธอแทบหลุด“ ครอบครัวของฉันยากจนเกินไปค่ะ คนอย่างฉันไม่คู่ควรกับตระกูลสโนว์”
นายท่านสโนว์พูดกร้าว “เราได้ตรวจสอบภูมิหลังของคุณแล้ว ตระกูลลินช์เป็นหนึ่งในครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในเมลเบิร์น แม้ว่าก่อนนี้คุณจะไม่คู่ควร แต่ตอนนี้ชื่อเสียงของร็อดนีย์ก็ไม่ดี ดังนั้นเราจึงยอมรับคุณได้”
เฟรยาอยากจะร้องไห้ “ร็อดนีย์ไม่ชอบฉันและฉันก็ไม่ชอบเขาเช่นกัน จึงไม่มีประโยชน์เลยนะคะที่จะพยายามบังคับฝืนใจ”
“อยู่ ๆ ไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละ" เวนดี้เกลี้ยกล่อม
“ฉันสกปรกและไม่คู่ควรกับร็อดนีย์ ฉันเคยถูกโทมัส นีสัน ทำให้แปดเปื้อนมาก่อน เป็นข่าวเลยในตอนนั้นไปหาดูสิคะ หลายคนก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้” เฟรยายอมทำลายชื่อเสียงตัวเอง
“เราได้ตรวจสอบแล้ว คุณไม่ได้เสียความบริสุทธิ์” เจสัน สโนว์ กล่าวเสริม
เธอไม่เข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงกัน
เธอกัดฟันพลางเอ่ยว่า “ไม่ว่ายังไงให้ตายฉันก็จะไม่แต่งงานกับเขา ถ้าพวกคุณคิดว่าฉันทําลายชื่อเสียงของ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...