เมื่อตอนบ่ายแคทเธอรีนเพิ่งบอกเขาว่าอย่าตามเธอไป แต่พอตอนเย็นเธอส่งข้อความว้อทส์แอปหาเขา
แน่นอนแคทเธอรีนไม่พลาดแววตาอวดดีในดวงตาเขา เธอจึงจ้องเขาอย่างเคืองรำคาญ
ฌอนแสร้งทําเป็นไม่เห็นและหันไปทักทายผู้คนในตระกูลสโนว์ “คุณปู่เดเร็ก ทําไมเรียกพวกเธอมาที่นี่ครับ?”
นายท่านสโนว์ ขยับคางบุ้ยไปทางเฟรยา “ยัยเด็กโกหกคนนั้นทําลายชื่อเสียงของร็อดนีย์ ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือก ฉันกังวลว่าร็อดนีย์จะหาภรรยาไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงอยากให้เธอแต่งงานกับเขา”
ขนาดฌอนก็ยังตกใจกับความคิดของชายชราเช่นกัน "ร็อดนีย์รู้เรื่องนี้ไหมครับ?"
"ฉันเคยพูดถึงเรื่องนี้กับเขาแล้ว" นายท่านสโนว์ถอนหายใจลึก “ฌอนเอ้ย ร็อดนีย์ไม่ใช่เด็กอีกต่อไป ฉันทนดูเขาเสียเวลาชีวิตไปแบบนี้ไม่ได้”
ฌอนจุกไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าร็อดนีย์มีความรู้สึกต่อซาร่า “คุณปู่ วันนี้ผมต้องพาสองคนนี้ไปก่อนนะครับ อย่าให้พวกเธอต้องลำบากเลย”
“พวกเธอถึงกับเตรียมคนช่วยไว้ล่วงหน้าเชียว” นายท่านสโนว์จ้องไปที่เฟรยา “ครั้งต่อไปที่ฉันเห็นเธอ ฉันหวังว่าเธอจะเป็นภรรยาของหลานชายฉันนะ” ถ้าเธอช่วยร็อดนีย์โดยแต่งงานกับเขา ฉันจะให้หุ้นของ
สโนว์ คอร์ปอเรชั่น 10% กับเธอ”
เฟรยาตะลึงและส่ายหน้า “ฉันสามารถหารายได้ด้วยตัวเอง ทําไมฉันถึงต้องการหุ้นของตระกูลสโนว์ของคุณด้วยล่ะคะ? ฉันไม่ต้องการหรอก”
ตระกูลสโนว์ตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเธอจะปฏิเสธโดยไม่ลังเล
“คุณปู่ ดูเหมือนว่าคุณจะโน้มน้าวเธอไม่ได้” ฌอนหัวเราะ เขาคว้ามือแคทเธอรีนและเดินจากไป เฟรยาตาม
พวกเขาไป
หลังจากเงียบไปหนึ่งนาทีเต็ม นายท่านสโนว์ก็ตบโต๊ะด้วยความตื่นเต้น “เธอปฏิบัติต่อเงินอย่างกับเศษดิน ฉันต้องทำให้เฟรยา ลินช์ มาเป็นหลานสะใภ้ของฉันให้ได้อย่างแน่นอน”
เจสันโกรธแต่เวนดี้ดูสนใจมากกว่า “ฌอนจับมือแคทเธอรีนไว้เมื่อตะกี้ นั่นหมายความว่าอย่างไร? พวกเขากลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งเหรอ? เขาจะไม่แต่งงานกับซาร่าแล้วเหรอคะ?”
“พวกเขาไปไม่รอด ผมได้ยินมาว่าซาร่าอาจมีความสัมพันธ์กับใครบางคนก่อนงานแต่งงานของพวกเขาจริง ๆ ตระกูลฮิลล์ไม่เคยพูดถึงการจัดงานแต่งงานอีกเลย” เจสันกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...