คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 939

“ซาร่า คุณคือผู้หญิงที่ผมรัก” ร็อดนีย์คว้ามือเธออย่างแรงเหมือนกลัวจะเสียเธอไปและพูดอย่างหลงใหลว่า “สําหรับคุณผมยอมทิ้งได้ทุกอย่าง”

"อะไร... คุณหมายความว่าอะไร?" ซาร่ารู้สึกใจคอไม่ค่อยดีขึ้นมา

ร็อดนีย์หัวเราะอย่างขมขื่น “พี่สาวของผมบอกผมว่าถ้าผมไม่ยอมรับเฟรยาเป็นคู่หมั้นของผม ตระกูลสโนว์จะขึ้นบัญชีดําโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่น และเจสสิก้าหญิงเลือดเย็นคนนั้นก็สามารถทําได้จริง ๆ นะ ถ้าตระกูลสโนว์บีบบังคับผม ผมก็อาจสูญสิ้นทุกอย่างไปเลย แต่ไม่เป็นไรครับผมยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ผมมีความสุขตราบใดที่ผมยังมีคุณ”

“...”

ซาร่าตกตะลึง

เธอรังเกียจร็อดนีย์ที่สูญเสียสิทธิ์การสืบทอดตําแหน่งในสโนว์ คอร์ปอเรชั่นไปแล้ว ถ้าเขาสูญเสียโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นด้วย แล้วเขาจะเหลืออะไรอีก? พวกเขาต้องอยู่กับเงินเก็บเพียงเล็กน้อยที่เขามีงั้นเหรอ?

เงินออมจํานวนเล็กน้อยนั้นจะอยู่ได้นานสักแค่ไหนกันเชียว?

บางทีเธออาจต้องดูแลทั้งร็อดนีย์และโทมัสสองสิ่งที่ไร้ประโยชน์ด้วยค่าชดเชยการแยกทางที่ฌอนมอบให้เธอมาจำนวนน้อยนิดนั่น

นอกจากนี้ ถ้าเธออยู่กับร็อดนีย์ที่สูญเสียทุกอย่าง คนอื่นจะไม่หัวเราะเยาะเธอเหรอ?

“ร็อดนีย์ขอบคุณนะคะที่รักฉันมากเหลือเกิน”

ซาร่าเงยหน้าเธอขึ้นมองทั้งน้ำตา “ฉันตระหนักถึงการเสียสละทั้งหมดที่คุณทําเพื่อฉัน แต่ฉันไม่สามารถทําร้ายคุณได้ คุณได้ใช้ความพยายามอย่างมากหลังจากสําเร็จการศึกษาเพื่อก่อตั้งโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่น ซึ่งคุณทุ่มเททำงานหนักมากที่นั่น ในฐานะผู้ชายคุณควรให้ความสำคัญกับอาชีพคุณต้องมาก่อน ฉันไม่อยากให้คุณถูกคนอื่นเขาดูถูกเอาได้เพราะฉันเป็นต้นเหตุ”

ร็อดนีย์รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก “ซาร่าไม่เป็นไรครับ ผมไม่รังเกียจที่จะถูกคนอื่นเขาดูถูกเลยครับ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน