ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 131

โจชัวหรี่ตาและมองลูน่าอย่างเย็นชา “อย่าพูดจาเสียมารยาท”

เขาเชิดหน้าขึ้นแล้วหยิบไมโครโฟนมา “ทุกท่าน ผมต้องขอโทษที่ทำให้ทุกท่านต้องมาเห็นเรื่องแบบนี้ แต่ตระกูลลินช์ก็มีกฎของตัวเองและมีวิธีของตัวเองในการจัดการกับปัญหาแบบนี้”

เขาพูดต่อไปว่า “เรามารวมตัวกันที่นี่ก็เพื่อฉลองวันเกิดคุณย่าลินช์ ทุกคนที่นี่ล้วนเป็นเพื่อนหรือญาติ ๆ ของตระกูลลินช์ เพราะอย่างนั้นผมมั่นใจว่าทุกคนคงจะคุ้นเคยดีว่าเราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปแม้แต่คำเดียว...”

สายตาของโจชัวมืดลง “ทุกคนคงรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

ฝูงชนปิดปากเงียบในทันที ทุกคนหันมองหน้ากันอย่างไม่รู้ตัว

เห็นได้ชัดว่าโจชัวพยายามจะสื่อถึงอะไร ไม่เพียงแต่เขาปฏิเสธที่จะโทรหาตำรวจ แต่เขาไม่อยากลงโทษออร่าอีกด้วย เขาต้องการที่จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ

ทุกคนในห้องต่างก็งงงัน โจชัวยืนยันว่าระหว่างเขากับออร่าไม่มีอะไร แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เต็มใจจะเมตตากรุณาเธอ ถึงแม้ที่จริงแล้วเธอพยายามจะฆ่าลูกสาวของเขาก็ตาม ระหว่างพวกเขาสองคนมันเป็นยังไงกันแน่

ลูน่ายืนนิ่งไม่ไหวติง หัวใจของเธอรู้สึกราวกับถูกใบมีดกรีดจนเลือดไหลออกมา

เธอเงยหน้าขึ้นมองโจชัวด้วยสายตาอันโกรธเกรี้ยว “คุณลินช์! เนลลี่เป็นลูกสาวของคุณนะ!”

“ใช่ ฉันรู้ดี” เขามองเธออย่างไม่สนใจและหยิบไมโครโฟนขึ้นมาอีกครั้ง “วันนี้เราทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของคุณย่าลินช์ เราตั้งใจใช้โอกาสนี้สร้างความสนุกสนาน แต่สถานการณ์ที่ไม่คาดฝันได้ทำลายงานเลี้ยงนี้ ผมต้องขอโทษสำหรับเรื่องนี้ เพื่อแสดงความจริงใจ ผมจะให้ผู้ช่วยเตรียมของขวัญให้กับทุกคน”

โจชัวมองไปยังพิธีกร “ช่วยดำเนินงานเลี้ยงต่อด้วย ผมต้องไปแล้ว”

พิธีกรเอื้อมมือไปรับไมโครโฟนที่โจชัวยื่นมาให้ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “ครับ...เราไปต่อกันที่...” เขาเดินมาอยู่ตรงหน้าโจชัวและพยายามทำให้บรรยากาศสดใสขึ้น “ทุกท่านครับ วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดปีที่ 80 ของคุณย่าลินช์...”

หยดน้ำตาร่วงลงมาจากหางตาของลูน่าและไหลลงอาบแก้ม เธอรีบเช็ดมันออกทันที เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องร้องไห้ให้กับโจชัวด้วย ทั้ง ๆ ที่จนถึงตอนนี้เธอไม่ได้รักเขามานานมากแล้ว

“ลูน่า” มัลคอล์มเดินเข้ามาหาเธอและตบไหล่เธอเบา ๆ “ไปกันเถอะ”

ในเมื่อนักแสดงหลักทั้งสองคนไปแล้ว อยู่ต่อไปก็คงจะไม่มีประโยชน์

ลูน่าหลับตาและพยักหน้า จากนั้นเธอก็ลงจากเวทีโดยที่มัลคอล์มโอบไหล่ของเธอเอาไว้

นีลมองดูเหตุการณ์อยู่ห่าง ๆ โดยตลอด เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของแม่ เขาก็กำหมัดแน่นอย่างช่วยไม่ได้

โจชัว ลินช์เป็นคนเฮงซวยจริง ๆ!