ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 132

เฮงซวยอย่างไม่มีข้อคัดค้าน!

“เนลลี่ อยากกินเค้กไหม?”

เนลลี่กำลังนั่งอยู่บนตักของเอเดรียน เธอส่ายหน้ากับสิ่งที่เขาเสนอ สายตาของเธอจ้องมองไปที่ร่างของลูน่าที่ค่อย ๆ จากไป “หนูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หนูไม่อยากกินอะไร...”

ข้ามน้ำข้ามทะเลไปอีกฝั่ง ไนเจลกำลังมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ผ่านกล้องวงจรปิด เมื่อเห็นอย่างนี้เขาก็หลับตาลง จากนั้นไม่นานเขาก็เอื้อมมือไปแตะภาพลูน่าบนหน้าจอ

“คุณแม่ ผมขอโทษ...” ถ้าไม่ใช่เพราะโรคของไนเจล แม่ของเขาคงไม่ต้องกลับไปเมืองบันยันและเข้าไปเกี่ยวข้องกับโจชัว ถ้าไม่ใช่เพราะไนเจล เธอคงไม่ต้องโดนคนเฮงซวยนั่นทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

…

ที่ประตูหลังของโรงแรม

ขณะที่มือของโจชัวยังจับไว้แน่น เขาลากออร่าไปยังทางออกด้านหลังของโรงแรม

“โจชัว!” ออร่าอุทาน เธอเริ่มเจ็บข้อมือและพวกเขาก็ออกมาอย่างรวดเร็วทำให้ออร่ารู้สึกว่าเกินกว่าที่เธอจะรับไหว

ในที่สุดโจชัวก็ปล่อยเธอ ออร่าพิงตัวกับประตู เธอนวดข้อมือและหายใจหอบเหนื่อยในเวลาเดียวกัน เธอยิ้มหวานให้โจชัว “ฉันรู้ค่ะ ว่าพี่ยังสนใจฉันอยู่”

“ผิดแล้ว” โจชัวมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็กวักมือเรียกใครสักคน มีใครบางคนออกมาจากเงามืดในชุดแพทย์ พวกเขาจับออร่าไว้แล้วกดลงกับพื้นราวกับว่ากำลังจับกุมตัวคนร้ายและใช้เทปมัดมือของเธอเอาไว้

ออร่าเบิกตากว้าง เธอต่อสู้กับเทปที่พันแน่นขณะประท้วงว่า “ฉันยังเป็นคนที่ลูน่าใส่ใจมากที่สุดในโลกอยู่นะ! เธอรักฉัน! คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้! ถ้าเธอรู้ว่าคุณทำอะไรกับฉัน เธอจะต้องไม่มีวันให้อภัยคุณแน่ ๆ!”

โจชัวไม่สนใจคำขออ้อนวอนของเธอ เขามองไปที่หมอซึ่งอยู่ข้าง ๆ ออร่า “พาตัวไปเลยครับ”

เขาต้องการส่งตัวออร่าไปหลังจากงานเลี้ยงจบลงและเขาก็ได้ยกเลิกงานแต่งงานแล้ว แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าลูน่ากับนีลจะสร้างเรื่องขึ้นมากะทันหันแบบนี้

เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับออร่าเช่นกัน เพราะยังไงเธอก็เป็นน้องสาวของลูน่าอยู่ดี

โจชัวอยากให้ลูน่ากลับมาเพื่อที่เธอจะได้บอกเขาว่าควรจะทำยังไง