“ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่?”
โจชัวขมวดคิ้วแล้วดึงแขนของเธอออกจากคอของเขา “ฉันคิดว่าแผนของเธอคงไม่ได้ผล บางทีถ้าเธอมาถามเรื่องนี้ก่อนเมื่อคืนฉันคงจะลองเก็บไปคิดดู แต่หลังจากเมื่อคืนแล้ว...”
เขากระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงแผ่วเบาและลมร้อนที่พัดผ่านใบหูของเธอ “ฉันรู้นะว่าเธอเป็นคนของมัลคอล์ม ควินน์ เธอคิดเหรอว่าฉันจะยอมเก็บคนที่จงรักภักดีกับศัตรูของฉันไว้ใกล้ตัวแล้วมาทำอะไรลับหลังฉันน่ะ”
พูดจบเขาก็หันหน้าหนีไปอย่างเย็นชาและเตรียมจะเดินจากไป
ถึงอย่างนั้นเธอรีบเอื้อมมือออกไปคว้าปกคอเสื้อของเขาไว้ สายตาของเธอดูเหมือนจะท้าทายเขา “คุณไม่มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”
เขาขมวดคิ้วและมองเธอโดยไม่พูดอะไร
เธอฉีกยิ้มที่มุมปาก “ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง คุณตรวจสอบประวัติของฉันดูแล้วนี่ ตอนนี้คุณก็น่าจะรู้ว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง แต่คุณก็ยังกลัวว่าฉันจะขโมยความลับของบริษัทของคุณงั้นเหรอ? ถ้าไม่เรียกว่ารู้สึกไม่มั่นใจแล้วจะเรียกว่าอะไรคะ?”
เธอจงใจเน้นเสียงคำสุดท้ายเพื่อดึงดูดหัวใจที่สั่นคลอนเล็กน้อยของเขา
โจชัวหรี่ตามองเธอและหัวเราะออกมา
“มันไม่ได้ผลหรอก”
เขาดึงมือเธอออกจากคอเสื้อของเขาและติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เรียบร้อย “ในเมื่อเธอตื่นแล้ว ก็จัดการตัวเองแล้วไปซะ เธอตกลงเองไม่ใช่เหรอว่าจะไปหลังจากวันงานฉลองวันเกิดแล้วจะไม่กลับมาอีก”
พูดจบเขาก็หันหน้าจากไปด้วยท่วงท่าการเดินอันสง่างาม
ลูน่ายืนอยู่ที่เดิมมองแผ่นหลังของเขาที่กำลังจากไปแล้วกัดริมฝีปาก
หลังจากที่เขาจากไปพักใหญ่เธอจึงกระตุ้นตัวเองให้เดินเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัวแล้วลงมาชั้นล่างได้
ในห้องรับประทานอาหาร เด็กหญิงตัวน้อยกำลังวุ่นวายกับการกินซีเรียลของตัวเองในชุดนอนสีชมพู
เมื่อเห็นแม่ของเธอ เนลลี่ก็ชี้ไปที่ชามซีเรียลตรงข้ามเธอ “มากินอาหารเช้าสิคะ”
เธอชะงักและพยายามกำจัดความรู้สึกบนใบหน้าก่อนจะนั่งลงตรงข้ามลูกสาวด้วยรอยยิ้ม “ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ?”
“ตื่นนานแล้วค่ะ...”
“ค่ะ!”
เด็กหญิงตัวน้อยพยักหน้ารับอย่างซื่อสัตย์ “หนูตื่นขึ้นมาดื่มน้ำ จากนั้นลูคัสก็พูดว่าเขากำลังเตรียมซุปแก้เมาค้างอยู่ หนูเลยถามเขาว่าทำไม เขาก็บอกว่าคุณน้าเมา หนูจำได้ว่าตอนที่คุณพ่อทูนหัวเมาเขาพูดความคิดในใจออกมาหมดเลย หนูก็เลย...”
ลูน่าขมวดคิ้ว รอยยิ้มอันเย็นชาขยายจนทั่วใบหน้าของเธอ “เอาล่ะ น้าเข้าใจแล้ว”
เนลลี่เป็นแค่เด็ก แต่โจชัวเป็นผู้ใหญ่โตเต็มวัยแล้ว
ถ้าเขาไม่อยากเมา เนลลี่จะไปบังคับเขาได้ยังไง
เขารู้ว่าเธอนอนอยู่บนเตียง เมาไม่ได้สติ แต่เขาก็ยังประมาทแล้วทำให้ตัวเองเมาไปด้วย...
อย่างน้อยนี่ก็แสดงให้เห็นว่าเธอยังครอบงำความคิดของเขาได้
ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงจะมั่นใจในตัวเองมาก
หรือไม่เขาก็คงกำลังทดสอบว่าตัวเองสามารถต้านทานเธอได้มากแค่ไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...