ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 201

โจชัวก้มหน้าและจัดเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงของตัวเองด้วยท่าทางงดงาม “ให้เขารอฉันสองสามนาที” เขากล่าวเสียงเรียบ “ฉันกำลังลงไป”

“ครับ นายท่าน”

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของลูคัสเดินจากไป ลูน่าก็พิงประตูอย่างหมดแรงและหายใจออกเฮือกใหญ่

ในตอนที่เธอได้สติขึ้นมา โจชัวก็จัดการตัวเองเรียบร้อยดูเหมาะสมขณะที่ยืนอยู่หน้าเธอ

เขามองเธออย่างเย่อหยิ่ง น้ำเสียงของเขาเย็นชามากจนไม่มีความอบอุ่นใด ๆ เจือปน “ฉันหวังว่าเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง เธอจะมีเรื่องกับใครในบริษัทก็ได้ แต่ไม่ใช่ฉัน”

จากนั้นเขาก็หันหลังเพื่อจะเดินจากไป แต่ถูกลูน่าอ้าแขนออกกว้างขวางทางเอาไว้ก่อน

“มีอะไรอีก?” โจชัวขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ

“มีค่ะ” ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเงยหน้าขึ้น “ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด เมื่อกี้ตอนที่เราอยู่ในแผนกออกแบบ คุณบอกว่าจะพาฉันไปกินมื้อเที่ยงใช่ไหมคะ?”

“อืม” โจชัวขมวดคิ้วเล็กน้อย “จะมีคนมาถ่ายรูปไว้และเอาไปทำข่าว”

ลูน่ายิ้ม เธอเดาเอาไว้ไม่ผิด

ดังนั้นเธอจึงยืนขึ้นอย่างกล้าหาญและมองไปยังสันกรามเรียบเนียนของเขา “ฉันอยากจะสร้างข้อตกลงกับคุณค่ะคุณลินช์”

“ข้อตกลงอะไร?”

“ก่อนหน้านี้ฉันประเมินสถานการณ์นี้ต่ำไป ฉันคิดว่าต้องอยู่กับคุณและแสดงบ้างเป็นครั้งคราวแล้วฉันจะได้สิ่งที่ต้องการ แต่จากเหตุการณ์เมื่อเช้านี้...”

เธอจงใจเลียริมฝีปากที่บวมเจ่อจากการจูบของเขาเมื่อครู่ “ฉันคิดว่าฉันเป็นฝ่ายเสียเปรียบนะ”

“ดังนั้นเธอจึงอยากจะตกลงกับฉัน และเธอจะทำให้ฉันขายหน้า ถ้าฉันไม่ตกลงงั้นเหรอ?” โจชัวกอดอกมองเธออย่างเฉยเมย “ฉันประเมินเธอต่ำไปสินะ”

ลูน่าเป็นคนเสนอให้เขาสานความสัมพันธ์กับเธอและยังเสนอต่อมาเรื่อย ๆ จนเขาคิดว่าเธอแค่อยากได้แบบนี้

“ฉันมีเรื่องที่ต้องทำให้เสร็จ” เธอสูดลมหายใจเข้าลึกและพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเอง “ฉันรู้ว่าคุณคอยดูแลเธออย่างใกล้ชิด ฉันอยากเจอเธอ แต่ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ และนี่จะไม่ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของคุณกับเธอ นอกจากนี้ ฉันก็จะไม่แพร่ข่าวว่าเธอยังอยู่ในเมืองบันยันด้วย ฉันแค่อยากจะพบเธอเท่านั้น ฉันคิดว่ามันคงไม่เป็นปัญหาสำหรับคุณใช่ไหม?”

โจชัวหรี่ตามองลูน่า

สายตาของเขาคมกริบและเย็นชาราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุผ่านความคิดของลูน่าได้

ลูน่าทนกับสายตาตัดสินของเขาไม่ได้ เธอจึงหันมองไปทางอื่น “ตกลงไหมคะคุณลินช์?”

สิ่งที่ตอบกลับมามีเพียงเสียงลมหายใจอันสม่ำเสมอของโจชัว

หลังจากนั้นไม่นานโจชัวก็เปิดปากเล็กน้อย “ฉันตกลงได้ แต่...”

สายตาลึกล้ำของเขาจ้องมองใบหน้าของเธอในทันใด “ทำไมเธอถึงเกลียดออร่าขนาดนั้น?”