ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 210

“ลูกของออร่าเหรอ?”

โจชัวขมวดคิ้วแน่น “ออร่าไปมีลูกตอนไหน?”

“โจชัว มาถึงขั้นนี้แล้วจะเสแสร้งต่อไปจนถึงไหน?” ลูน่ามองใบหน้าเสแสร้งนั้น สายตาของเธอเย็นชายิ่งกว่าเดิม “ถ้าไม่ใช่เพราะออร่าท้อง ลูน่าก็ไม่มีทางจะจากไป”

เมื่อเห็นลูน่าพูดจาเลอะเทอะ โจชัวก็รู้สึกว่ามันตลกมาก

“เธอพยายามจะบอกว่าไม่ใช่แค่ออร่าท้อง แต่ออร่าท้องลูกฉันด้วยงั้นเหรอ? เธอยังพยายามบอกว่าเพราะออร่ามีลูกของฉันในท้อง ลูน่าก็เลยตัดสินใจทิ้งฉันไปงั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกเหรอ?”

ลูน่าเห็นความเยาะเย้ยในดวงตาโจชัว หัวใจของเธอเจ็บปวดมากจนรู้สึกเหมือนมีใครเอามีดแทงอย่างแรง!

ทำไมมาถึงขั้นนี้แล้วผู้ชายคนนี้ถึงยังเสแร้งว่าไม่รู้เรื่องอะไรได้อยู่อีก

ในตอนนั้นเธอและออร่าตั้งท้องในเวลาเดียวกัน เพื่อเอาใจออร่า เขาได้สร้างสถานการณ์อุบัติเหตุเพื่อฆ่าเธอ

พวกเขาถึงกับสร้างพินัยกรรมปลอม ๆ มาใส่ร้ายว่าเธอมีชู้หลังจากที่ตายไปแล้วด้วยซ้ำ

ในตอนนี้ เธอพูดเรื่องนี้ออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอรู้ทุกอย่าง แต่โจชัวก็ยังแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรอยู่อีก!

โจชัวโกรธมาจนหัวเราะออกมากับคำพูดของลูน่า “ในเมื่อออร่าอุ้มท้องลูกของฉัน แล้วไหนล่ะลูกของฉัน?”

การหัวเราะจากความโกรธของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยในสายตาของลูน่า!

เธอกัดฟันแน่น

เขาคิดว่าเธอจะหาหลักฐานไม่ได้เลยเหรอ?

ตอนนั้นสองเดือนหลังจากอุบัติเหตุ ออร่าเคยเข้ารับการผ่าตัดที่แผนกสูตินรีเวช เขาคิดว่าเธอไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?

โจชัวกล่าวเย้ยแล้วมองเธอ “เธอพยายามจะบอกว่าออร่าทำแท้งงั้นเหรอ?”

ลูน่ามองเขาโดยไม่ได้พูดอะไร

“เธอจินตนาการได้บรรเจิดเกินไปหรือเปล่า?”

เมื่อคิดอย่างนั้น ใบหน้าของลูน่าก็มีร่องรอยล้อเลียน “แน่นอนค่ะ ฉันจะรักษาคำพูด แต่คุณลินช์คะ คุณก็ต้องทำด้วยเหมือนกันนะ อย่าลืมที่สัญญากับฉันไว้ล่ะ”

โจชัวยิ้มเรียบ ๆ “แน่นอน”

เขาเองก็อยากจะถามให้แน่ใจเหมือนกันว่าเรื่องที่ออร่าท้องมันเป็นยังไงกันแน่

…

ลูน่าไม่อยากให้นีลปรากฎตัวในสายตาสื่อ ดังนั้นนีลและเนลลี่จึงไม่ได้ตามพวกเขาลงมากินมื้อเที่ยงด้วย

พวกเขาสองคนนั่งกันอยู่ในห้องทำงานของโจชัวข้าง ๆ โต๊ะกาแฟรับรองแขกและกินอาหารเที่ยงของตัวเองอย่างเป็นกังวล

“พี่ว่าคุณพ่อจะสงสัยตัวตนของคุณแม่ไหม?” เนลลี่กัดริมฝีปากและถามเสียงเบา

นีลยักไหล่ “ตามความฉลาดของคนเฮงซวยแล้ว ฉันว่าเขาอาจจะสงสัย แต่ว่ากันว่าผู้ชายคลั่งรักมักจะโง่ จากที่เห็นเมื่อกี้ เขาคือคนหมดรักแล้ว แต่ฉันก็ยังคิดว่าเขาโง่อยู่ดี”

เนลลี่เม้มปาก “พี่ก็พูดไม่ดีถึงคุณพ่อในห้องทำงานของเขา ไม่กลัวเหรอว่าใครจะมาได้ยินเข้าน่ะ?”