ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 211

“ไม่กลัว”

นีลเงยหน้ามองไปยังชายสองคนที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า “พวกนายสองคนไม่ไปกินข้าวเหรอ?”

“ไม่ต้องห่วงพวกเราเลยครับลูกพี่ กินข้าวกับคุณเจ้าหญิงน้อยไปก่อนเลยครับ”

ยูริยิ้มทะเล้นให้นีล “เรื่องที่พวกคุณสองคนคุยกันมันลับสุดยอดมาก ๆ ถ้ามีใครมาบังเอิญได้ยินเข้าจะไม่ดีเอา”

แซคพยักหน้าตาม “ไม่ต้องห่วงนะครับ ถ้าพวกเรายังอยู่ ก็ไม่มีใครมาได้ยินสิ่งที่พวกคุณกำลังคุยกันหรอก”

“เห็นไหม?” นีลมองเนลลี่อย่างเยาะเย้ย “ยังมีคนเหมือนฉันอยู่”

เนลลี่ยู่ปากและไม่พูดอะไรอีก

หลังจากนั้นเธอก็ถอนหายใจเล็กน้อย “คิดถึงไนเจลจัง”

มือของนีลที่จับช้อนอยู่ชะงักไปเล็กน้อย

ไนเจล...

นีลถอนหายใจและพูดว่า “เราจะต้องหาทางออกได้แน่ ๆ”

…

โจชัวจัดเตรียมมื้อเที่ยงไว้ที่โรงอาหารของบริษัท

ขณะที่เขาจับมือของลูน่าไว้พลางเดินเข้าไปในโรงอาหาร ลูน่าก็รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังต้องมนต์สะกด

เธอคิดว่าอย่างน้อยโจชัวคงพาเธอไปยังร้านอาหารที่ดูโรแมนติกและดูอบอุ่นที่ชั้นล่าง

โรงอาหาร...เป็นสถานที่ที่เธอเคยชอบเมื่อตอนที่ยังเด็กกว่านี้ สถานที่ที่เธอสามารถกินข้าวกับแฟนของเธอได้อย่างเปิดเผยและปล่อยให้คนอื่น ๆ อิจฉาพวกเขา

ตอนนั้นเธอถึงกับเขียนสิ่งนี้ไว้ในบล็อก

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้ เธอรู้สึกว่ามันช่างเด็กน้อยเหลือเกิน

เธอเป็นแม่ของลูกสามคนที่อายุหกขวบเข้าไปแล้ว การเข้ามาในโรงอาหารพร้อมโจชัวเพื่อเป็นจุดสนใจทำให้เธออึดอัดใจเล็กน้อย

โจชัวกับเธอยังคงตึง ๆ ใส่กันในตอนที่พวกเขาต้องแสดงเป็นคู่รักที่กำลังจับมือกัน

บางที่โจชัวรู้สึกได้ถึงความสับสนของนักข่าง เขาจึงยกมือขึ้นตักอาหารใส่จานลูน่า

ลูน่าขมวดคิ้วมองเล็กน้อย จากนั้นเธอก็กินมันเข้าไป

หลังจากนั้นเธอก็ตักอาหารใส่จานโจชัวด้วยเช่นกัน

การโต้ตอบของพวกเขาดูน่าอึดอัด

สุดท้ายนักข่าวก็มองหน้ากัน พวกเขาจำต้องส่งตัวแทนมา

“คุณลินช์ คุณลูน่า” นักข่าวชายท่านหนึ่งยิ้มให้พวกเขาอย่างเลิ่กลั่ก “ขอถามหน่อยได้ไหมครับว่าพวกคุณพบรักกันได้ยังไง?”

“เป็นรักแรกพบค่ะ”

“รักแรกพบครับ”

พวกเขาตอบโดยพร้อมเพรียงกันโดยแทบไม่ต้องคิด

ในวินาทีที่เสียงของพวกเขาสอดประสานกัน ลูน่าก็มองโจชัวอย่างตกใจ โจชัวเองก็ตกตะลึงไปเช่นกัน พวกเขาสบตากัน