ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 224

ในตอนนั้นเองที่ลูน่าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอส่งข้อความหานาตาชาตอนที่เธอออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวช

พวกเธอตกลงกันว่าจะเจอกันที่บ้านเก่าของลูน่า เธออยากจะบอกนาตาชาถึงเรื่องโหดร้ายทั้งหมดที่ออร่าทำไว้

ถึงอย่างนั้น ลูน่ามัวยุ่งอยู่กับเรื่องบอนนี่จนเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลย

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ลูน่ามองท้องฟ้าอันมืดมิด “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

จากนั้นเธอก็วางสาย เธอลงจากเตียงและเปลี่ยนเสื้อผ้า

“คุณแม่จะไปจริง ๆ เหรอครับ?”

เสียงของไนเจลดังมาจากสร้อยคอ “คุณแม่ว่าออร่าจะไปหาคุณยายไหมครับ? คุณยายเชื่อใจออร่ามาก แม้แต่ตอนที่ออร่าโดนขัง เธอก็ไปขอให้คุณยายช่วยนะครับ”

ตอนที่ลูน่าเปลี่ยนเสื้อผ้าไปได้ครึ่งหนึ่งเธอก็ชะงักขึ้นมา

ถ้านาตาชาและออร่ารวมหัวกันหลอกเธอล่ะ...

แต่ถ้าออร่าไม่ได้ไปหานาตาชาล่ะ?

นาตาชาไม่ได้เชื่อใจลูน่ามากนัก ลูน่าอัดเสียงมาอย่างยากลำบาก เธออยากจะเปิดเผยธาตุแท้ของออร่าให้นาตาชารู้ เธอไม่อยากเสียโอกาสดี ๆ แบบนี้ไป

ไนเจลถอนหายใจ “ให้ผมติดต่อนีลดูไหมว่าส่งแซคกับยูริไปหาคุณยายเป็นเพื่อนแม่ได้หรือเปล่า”

ลูน่าลังเลเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า “โอเคจ้ะ”

ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นแซคก็โทรมา

“พวกเรามาถึงบลูเบย์วิลล่าแล้วครับ” ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึก เธอลงบันไดมาอย่างโล่งใจ

ในห้องโถงชั้นล่าง นีลและเนลลี่กำลังวาดรูปและประดิษฐ์ของเล่นกันอยู่ เนลลี่กำลังวาดรูป ส่วนนีลกำลังประดิษฐ์ของเล่น

เมื่อเห็นเธอเดินลงมานีลก็ยิ้มสดใส “กลับบ้านมาไว ๆ นะครับ!”

ลูน่ารู้สึกอบอุ่นในหัวใจ

ลูน่าถอนหายใจอย่างสะเทือนอารมณ์ “เป็นเด็กดีกันมากเลยค่ะ อีกไม่นานก็คงจะเก็บเงินได้ก้อนใหญ่แน่ ๆ ค่ะ”

“ไม่หรอกครับ พวกเราไม่กล้า เราทำได้แค่หาเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเรื่อยเองครับ” แซคนั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง เขาพูดเสียงเบา “หกปีก่อนตอนที่พวกเรามาที่เมืองบันยันครั้งแรก มีคนมาจ้างให้เราเอารถตู้ไปชนใครบางคนด้วยเงินสิบล้านแลกกับชีวิตของคนคนหนึ่ง เราขี้ขลาดมากจนไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นครับ”

“หลังจากนั้น เราก็ได้ยินว่ามีคนรับทำจนเขารวยเลย ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตสบาย ๆ อยู่ต่างประเทศ แล้วเขาก็ไม่เคยกลับมาประเทศนี้อีก แล้วก็ไม่เคยติดต่อพวกเราด้วย”

ลูน่าตกตะลึงไป ช่างบังเอิญอะไรขนาดนี้

เธอเม้มปากและกล่าวถามอย่างไม่แน่ใจนัก “ผู้ชายคนนั้นมี...น้องสาวไหมคะ?”

“น้องสาวเหรอ? น่าจะเป็นบ่อเงินบ่อทองมากกว่า”

แซคกล่าวเยาะเย้ย “เด็กผู้หญิงนั่นเป็นทายาทของตระกูลคนรวยครับ เขาดูแลเป็นเธออย่างดีเลย ตอนแรกเขาคงรอจนกว่าเธอจะ 18 แล้วทำให้เธอท้องก่อนจะพากลับไปหาครอบครัวคนรวยที่ว่า แล้วแบบนั้นเขาก็จะได้เป็นลูกเขยบ้านคนรวยยังไงครับ”

“แต่ไม่มีใครคาดคิดหรอกว่าบ้านนั้นจะล้มละลายไปตั้งแต่หกปีก่อน ทายาทคนนั้นก็ไร้ประโยชน์กับเขาแล้ว เขาก็เลยรับเงินจากคนอื่น ฆ่าคนแล้วหนีออกจากประเทศไป”

เมื่อแซคเล่าจบก็นึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ “แล้วคุณรู้ได้ยังไงครับว่าเขามีน้องสาว?”