ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 235
คำพูดของพ่อบ้านทำให้โจชัวตกใจอย่างรุนแรง
เขามองพ่อบ้านอย่างไม่อยากเชื่อสายตา “ว่าไงนะ... ใครกลับมา?”
“โจชัว ฉันกลับมาแล้วค่ะ”
เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นแผ่วเบาสดใสและมีชีวิตชีวา
โจชัวขมวดคิ้วและหันไปมองตามทิศทางของเสียงตามสัญชาตญาณ
ดวงตาลึกของเขาหยุดชะงัก รูม่านตาของเขาหดตัวอย่างรุนแรง
ลูน่า กิบสัน!
ใช่จริง ๆ ด้วย!
ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้คือลูน่า กิบสัน
เขาฝันถึงใบหน้านี้มาตลอดหกปี!
เมื่อเห็นเขาเหม่อมองเธอ ความพึงพอใจในตัวเองก็ปรากฏในดวงตาของเธอ
จากนั้นเธอก็เอียงคอแล้วยิ้มให้เขา “ทำไมมองฉันอย่างนั้นล่ะคะ ไม่ดีใจเหรอคะ?”
“ไม่...”
ในตอนแรกโจชัวที่เย็นชา เย่อหยิ่งและวางตัวนิ่งมาตลอดรู้สึกประหม่า หัวใจของเขาเต้นโครมครามอยู่ในอก
หลังจากนั้นพักใหญ่ ในที่สุดเขาก็สูดลมหายใจเข้าลึกรวมรวบสติ และเดินเข้าไปคว้าเธอเข้ามาในอ้อมแขน
“ในที่สุดคุณก็กลับบ้านสักที!”
ความอบอุ่นจากตัวของเขาทำให้รอยยิ้มเย็นชาปรากฏที่มุมปากของเธอ
โจชัวกอดผู้หญิงคนนั้นไว้ในอ้อมแขนและหลับตาแน่น
เพราะฉะนั้นความเหมือนต่าง ๆ ของลูน่าและลูน่า กิบสันเป็นแค่ความบังเอิญที่สร้างขึ้นมาจากลูน่าเพื่อดึงดูดความสนใจจากเขาเพื่อย้ำเตือนไม่ให้เขาลืมลูน่า กิบสัน!
อนิจจัง พระเจ้าย่อมช่วยเหลือเขา ในที่สุดลูน่า กิบสัน ภรรยาของเขาก็กลับบ้านมาสักที!
เขากอดเธอไว้แน่นอย่างตื่นเต้น
เธอดูเหมือนกับคุณแม่สมัยเมื่อก่อนไม่มีผิด!
เธอขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก
เพื่อให้แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาดไป
“เนลลี่”
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มแล้วโน้มตัวลงมาพลางยื่นมือไปหาเนลลี่อย่างอ่อนโยน “นี่คุณแม่ไง”
“ไม่ คุณไม่ใช่”
เด็กหญิงตัวน้อยส่ายหน้าอย่างรุนแรงและพูดซ้ำ ๆ “คุณไม่ใช่แม่ของหนู! คุณเป็นใคร! ทำไมคุณต้องแต่งตัวเป็นคุณแม่ของหนูด้วย!”
เมื่อเห็นท่าทางตีโพยตีพาย ผู้หญิงคนนั้นก็ถอนหายใจแผ่วเบาแล้วเงยหน้าขึ้นมองโจชัวอย่างเศร้าสร้อย “โจชัว ฉันรู้ค่ะว่าจะต้องเป็นแบบนี้...”
เขาเองก็ตระหนักได้เช่นกัน บรรยากาศระหว่างแม่กับลูกสาวค่อนข้างจะไม่น่ายินดีเท่าไหร่...
เขาขมวดคิ้วและมองเด็กหญิงตัวน้อย “เนลลี่ เป็นอะไรไปลูก?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...