ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 253
“พระเจ้าช่วย...”
ในทันทีที่นิ้วของลูน่าเจาะเข้าไปในรูปวาด อลิซก็อุทานออกมาอย่างตกใจ “นี่เป็นรูปที่คุณอัลเลนชอบที่สุดนะ! ลูน่า ถึงเธอจะเกลียดฉัน แต่เธอไม่ควรจะทำลายรูปวาดนี้แค่เพียงเพราะฉันชอบก็ได้นี่”
โถงแสดงผลงานในตอนกลางคืนมีคนอยู่ไม่มาก และจุดที่พวกเธอยืนอยู่เป็นจุดที่ไฟค่อนข้างมืดสลัว จึงไม่มีใครเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเธอในตอนแรก
แต่ด้วยเสียงร้องของอลิซทำให้ทุกคนหันมามองพวกเธอ
ก่อนที่ลูน่าจะได้ยืนตัวตรง กลุ่มคนก็จ้องมองมาอย่างวิพากษ์วิจารณ์และตำหนิออกมา
“เธอจะมางานนิทรรศการศิลปะทำไมถ้าไม่ได้ชอบงานศิลปะน่ะ”
“เท่าที่รู้มามีคนเคยเสนอขอซื้อรูปนี้จากอาจารย์อัลเลนถึงร้อยล้านเลยนะ แต่เขาก็ปฏิเสธไป!”
“ว้าวตายแล้ว เธอจะชดใช้ไหวไหมเนี่ย!”
“ผู้หญิงขี้อิจฉานี่เสียสติกันไปหมดเลยหรือไง ทำลายของสวย ๆ งาม ๆ เพียงเพราะคนอื่นชอบเนี่ยนะ”
…
เสียงฝูงชนถกเถียงกันชัดเจนเต็มสองรูหู
ลูน่ายิ้มเล็กน้อย
เธอไม่สนใจเสียงเหล่านั้นแล้วหันไปมองรูในรูปวาดที่เธอบังเอิญใช้นิ้วจิ้มลงไป
ตลอดมา เธอคิดว่าอลิซเป็นคนที่ฉวยโอกาสเงียบ ๆ และไม่เคยแสดงออกทางสีหน้าเลย
ยังไงซะการใช้เวลาและความพยายามเพื่อเรียนรู้ทุกอย่างเรื่องของคนอื่น และปลอมตัวเป็นคนคนนั้นต้องใช้ความอดทนและความแน่วแน่มาก
แต่เธอคิดผิด
อลิซ กิบสันทำตัวน่ารังเกียจได้มากกว่าที่เธอคิด
“คุณ”
บทสนทนาของพวกเขาทำให้อลิซขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น
ตอนที่เธอผลักลูน่า...
เธอมั่นใจมากนะว่าไม่มีกล้องวงจรปิดหรือว่าคนเห็นน่ะ!
จะเป็นไปได้ยังไง...
เธอเงียบไปครู่หนึ่งแล้วเดินขึ้นมา “เราแทบจะเชื่อปากคำของพยานไม่ได้เลยนะคะ คนเราไม่ใช่เครื่องจักรสักหน่อย ไม่มีทางที่จะเที่ยงตรงได้ 100 เปอร์เซ็นต์ แล้วถ้าคนนั้นเป็นเพื่อนของลูน่า เราอาจจะโดนหลอกก็ได้ จริงไหมคะ?”
ผู้จัดการชะงักและมองคนในคลิปกล้องวงจรปิด
“คนคนนี้ไม่โกหกหรอก” เขาหัวเราะแล้วชี้ไปยังคนในภาพบันทึก “คุณนายลินช์ นี่มันคุณลินช์ไม่ใช่เหรอ?”
อลิซตัวแข็งทื่อแล้วรีบหันมอง...
คนบนหน้าจอคือโจชัวจริง ๆ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...