ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 254

ที่มุมหนึ่งของชั้นสอง เขากำลังคุยโทรศัพท์

และทิศทางที่เขากำลังมอง...ก็เป็นทางที่เธอกำลังผลักลูน่า!

ใบหน้าของอลิซขาวซีดราวกับเห็นผีในทันที

“คุณลินช์เป็นผู้สนับสนุนหลักของเราและเป็นสามีของคุณ เขาต้องยุติธรรมและเที่ยงตรงแน่นอน”

พูดจบผู้จัดการก็รีบสั่งลูกน้องทันที “ไปเชิญคุณลินช์มาที่นี่!”

สีหน้าของอลิซดูไม่ได้เลย

เธอเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองอย่างสุดซึ้ง

โจชัวเห็นตอนที่เธอยื่นมือออกไปผลักลูน่า

เธอเพิ่งกลับมาหาเขา เขายังไว้ตัวเรื่องเธอ ถ้าเขารู้ว่าเธอไม่ได้ใจดีและอ่อนโยนอย่างที่แสร้งทำละก็...

เขาจะสงสัยเธอขึ้นมาไหม

“คุณลูน่า”

ผู้จัดการมองเธออย่างใจเย็น “ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจทำลายรูปวาดนี้หรือว่าคุณถูกใส่ความ เดี๋ยวเราก็จะได้รู้กันในตอนที่คุณลินช์มาถึง”

ลูน่ายืนอยู่ตรงที่เดิม มือของเธอกำแน่นอยู่ข้างตัว อลิซใส่ความว่าเธอทำลายภาพของคุณอัลเลน และตั้งใจพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอผ่านคลิปบันทึกภาพกล้องวงจรปิดรวมถึงพยานรู้เห็นด้วย

แต่เธอไม่คิดเลยว่าภาพถูกจัดวางไว้ตรงจุดบอด

และที่มากไปกว่านั้นคือ เธอไม่คิดเลยว่าโจชัวจะเป็นคนเดียวที่เป็นพยานรู้เห็น

เธอหลับตาลง

เขาจะ...บอกความจริงเพื่อช่วยเธองั้นเหรอ?

“คุณลินช์ เชิญทางนี้ครับ”

หลังจากน้ำเสียงเอาอกเอาใจของพนักงาน ก็ตามมาด้วยร่างสูงและดูสง่างามของชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องควบคุมกล้องวงจรปิด

ที่ในห้อง เขามองอลิซและลูน่าแล้วเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาหยิบสมุดสำหรับเขียนเช็คเงินสดออกมาแล้วเขียนตัวเลขร้อยล้านลงไป “เอาให้คุณอัลเลน ถ้าไม่พอ ให้เขาติดต่อเลขาของผมเพื่อขอเพิ่มได้เลย ผมจะเป็นคนชดใช้ค่าเสียหายภาพวาดนี้เอง”

จากนั้นเขาก็โอบเธอไว้แล้วเดินผ่านลูน่าไป

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่ได้มองมาทางเธอเลยแม้แต่แวบเดียว

ขณะที่ยืนอยู่ที่เดิม ลูน่าก็มองไปยังแผ่นหลังของเขาที่เดินจากไปด้วยหัวใจที่เจ็บปวด

เธอควรคิดได้ว่าเขาจะต้องปกป้องอลิซแน่นอน

เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอคิดไปครู่หนึ่งว่าเขาอาจจะบอกความจริงและพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ

“คุณลินช์”

ในตอนที่โจชัวเดินโอบเอวอลิซออกไป ก็ได้มีเสียงกังวานของชายคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา

ฝูงชนมองไปทางเสียงที่ดังขึ้น

“อาจารย์อัลเลนเหรอ?”

ชายคนนั้นโบกมือให้กลุ่มคนอย่างไร้อารมณ์จากนั้นก็หัวเราะเบา ๆ พลางมองแผ่นหลังของโจชัว “ภรรยาของคุณทำลายภาพวาดของผม นอกจาเรื่องเงินแล้ว เธอยังติดค้างคำขอโทษอยู่ไม่ใช่เหรอครับ?”