ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 255
โจชัวหยุดเดิน
เขาหันหลังแล้วมองไปยังผู้ชายที่อยู่ข้างหลังด้วยสีหน้าเย็นชาและพูดว่า “อาจารย์อัลเลน ผมว่าคุณคงจะเข้าใจอะไรผิด...”
ข้าง ๆ เขาผู้จัดการรีบเข้าไปหาธีโอ “คนที่ทำลายภาพวาดของคุณคือคุณลูน่าครับ ไม่ใช่คุณนายลินช์”
ธีโอยิ้มจาง ๆ แล้วหันไปมองทางลูน่าอย่างอ่อนโยน “ทำไมคุณไม่บอกว่าตัวเองโดนใส่ความล่ะครับ เพราะเขาจ่ายร้อยล้านชดเชยแทนคุณเหรอ?”
ลูน่าหน้าซีด
เธอเงยหน้ามองธีโอจากนั้นก็หันไปมองโจชัว
ใบหน้าของชายคนนั้นเย็นชาและไร้อารมณ์
“เพราะว่าจะไม่มีใครเข้าข้างฉันต่างหากค่ะ”
หลังจากนั้นเธอก็เชิดหน้ามองโจชัว พูดเน้นทีละคำ “ไม่มีคลิปกล้องวงจรปิดและพยานเพียงคนเดียวก็เลือกที่จะเงียบ ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรก็คงไม่มีใครเชื่อฉัน”
“ทำไมจะไม่มีใครเชื่อคุณ?”
ธีโอหัวเราะเบา ๆ ขณะเดินเข้าไปหาลูน่าแล้วมองโจชัวด้วยดวงตาสดใสและใจเย็น “คุณลินช์ ในฐานะที่คุณเป็นพยานเพียงคนเดียว คุณไม่ควรต้องอธิบายให้ชัดเจนเหรอครับว่าใครเป็นคนทำลายภาพวาดนี้กันแน่ ผมให้ค่าภาพวาดนี้มากนะ แค่เงินอย่างเดียวไม่พอชดใช้หรอก”
มือของโจชัวที่โอบเอวของอลิซอยู่เกร็งแน่นขึ้นเล็กน้อย “เรื่องนั้นมันสำคัญด้วยเหรอ?”
“สำคัญสิครับ”
ธีโอเงยหน้าขึ้นแววตาดื้อรั้นฉายในดวงตาอ่อนโยนของเขาขณะที่มองโจชัว
ชายสองคนมองหน้ากันอย่างท้าทาย
ในทันใดนั้น บรรยากาศในห้องควบคุมกล้องวงจรปิดก็ตึงเครียดขึ้นมา
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ โจชัวก็คลี่ยิ้ม “ที่จริงแล้ว...”
เขาหันไปมองลูน่า “ผมไม่เห็นหรอกว่าใครเป็นคนทำลายรูปวาด”
ผู้จัดการชะงักไป “แต่พนักงานบอกว่า...”
“ไม่ได้มีกฎเขียนไว้สักหน่อยว่าแค่เพราะผมยืนอยู่ตรงนั้นและมองไปทางนั้นแล้วผมจะเห็น จริงไหม?”
สายตาเย็นชามองผ่านใบหน้าหล่อเหลาของเขา “ถึงผมจะมองไปทางนั้น แต่ผมก็เหม่อลอยอยู่”
คำพูดของโจชัวทำให้ผู้คนส่งเสียงเอะอะขึ้นมาอีกครั้ง
ลูน่ายืนอยู่ที่เดิมในใจรู้สึกหล่นวูบลงไปเรื่อย ๆ
ธีโออายุใกล้เคียงกับโจชัว ทั้งยังอายุน้อยและเป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จ
ในตอนที่เขาเพิ่งสร้างชื่อให้ตัวเองได้ ลูน่าก็กลายเป็นแฟนคลับของเขาไปแล้ว
เขาเป็นไอดอลสำหรับเธอ
ตอนนี้ไอดอลคนนั้นยืนอยู่ต่อหน้าเธอ แสดงท่าทีเชื้อเชิญ แล้วเธอจะปฏิเสธเขาได้ยังไง?
“ไปกันเถอะ”
ธีโอหัวเราะเบา ๆ แล้วยื่นมือมาจับมือของลูน่าไว้
การโดนคนแปลกหน้าจับมือโดยสัญชาตญาณแล้วลูน่าอยากจะสะบัดมือหนีแน่ ๆ แต่เธอไม่ได้ทำ และไม่รู้ว่าอะไรดลใจที่ทำให้เธอพลิกมือไปจับกับเขาเอาไว้แน่น
เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะจับมือเขาเอาไว้แน่น เขาชะงักไปก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ “ไปกัน”
หลังจากที่พวกเขาจากไป ผู้จัดการก็เชิญผู้คนที่มาดูเหตุการณ์ออกไป “ทุกคน ปัญหาถูกจัดการแล้วครับ ไม่มีอะไรให้ดูแล้วนะ”
“โจชัวคะ เราไปกันเถอะค่ะ”
อลิซคล้องแขนโจชัวไว้ เสียงของเธออ่อนหวานนุ่มนวล
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...