ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 270

อลิซวางถ้วยนั้นลงบนโต๊ะแล้วโอบไหล่ของโจชัวไว้ด้วยแขนของเธอ เธอค่อย ๆ พ่นลมหายใจแผ่วเบาข้างหูของเขา “ฉันจำได้ว่าคืนนี้คุณไม่มีงานต้องทำใช่ไหมคะ?”

โจชัวขมวดคิ้ว การโต้ตอบแบบนี้เป็นเรื่องปกติของคู่รักทุกคู่ แต่ไม่รู้ทำไม การกระทำของเธอกลับทำให้เขารำคาญและทำให้เขาไม่อยากเข้าใกล้เธอ บางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาห่างหายกันไปนาน หรือบางทีบางอย่างอาจจะเปลี่ยนไปแล้ว

โจชัวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะจับแขนของเธอออกจากไหล่ของเขาในที่สุด อลิซอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ดูเหมือนโจชัวจะไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้และหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบแทน

หลังจากดื่มไปสองสามอึก เขาก็ตั้งสติได้ “อลิซ คุณควรไปนอนได้แล้วนะ ผมมีงานต้องทำนิดหน่อย...”

อลิซขมวดคิ้วและมองเขาอย่างโกรธเคือง “โจชัว คุณเห็นงานสำคัญกว่าฉันเหรอคะ? ตั้งแต่ที่ฉันกลับมา คุณไม่เคยหาเวลามาอยู่กับฉันดี ๆ สักครั้ง! ฉันคิดว่าเราสนิทสนมกันมากซะอีก ทำไมคุณถึงเปลี่ยนไปล่ะคะ?”

โจชัวขมวดคิ้วทันที เขาหรี่ตาและมองเธอ “คุณคิดว่าเราเคยสนิทสนมกัน...จริง ๆ เหรอ?”

อลิซพบว่าเธอคงจะพูดอะไรผิดไป เธอรีบเบนสายตาไปทางอื่นและกัดริมฝีปากตัวเอง “ฉันหมายถึง...ฉันรู้สึกสนิทสนมกับคุณน่ะค่ะ”

โจชัวหรี่ตา “ผมไม่ได้ทำตัวดีกับคุณเลยนะ”

โจชัวรู้ว่าสำหรับคนทั่วไป เขากับลูน่าดูเป็นคู่ที่รักกันดีมีความสุข ในตอนนั้น ลูน่ายืนกรานหนักแน่นที่จะแต่งงานกับเขาในขณะที่คนจำนวนมากคัดค้าน เขาเองก็ขัดขืนการคลุมถุงชนของพ่อแม่ที่บังคับให้เขาแต่งงานกับเฮลีย์ วอลเตอร์ แล้วยืนกรานจะแต่งงานกับลูน่าแทน แต่โจชัวรู้ว่าเขาไม่ได้ทำหน้าที่ในฐานะสามีเลยแม้แต่นิดเดียว

เขาคิดว่าเขาไม่มีวันตกหลุมรักลูน่า ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาหลายคืนอยู่นอกบ้านและใช้พละกำลังทั้งหมดทุ่มลงไปกับงานแทนที่จะเป็นเธอ จนกระทั่งเธอจากไป เขาถึงได้รู้ว่าเขาพลาดไปและค้นพบความรู้สึกที่แท้จริงของเขาที่มีต่อเธอ เขาใช้เวลาตลอดหกปีอยู่ใต้เงาความรู้สึกผิดที่ปฏิบัติตัวต่อลูน่าอย่างโหดร้าย แต่ในขณะนี้ เขาพบว่าอลิซดูเหมือนจะจำเรื่องทั้งหมดนั้นไม่ได้เลย และเธอกลับคิดว่าการแต่งงานของพวกเขามีความสุขดี

โจชัวไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เขาไม่แน่ใจว่าเธอกำลังโกหกตัวเอง หรือว่าเขาโทษตัวเองมากเกินไป เขาลูบคิ้วของตัวเอง ความรู้สึกผิดและความเสียใจที่เขารู้สึกในใจเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเขาก็หันหลังกลับไปอุ้มอลิซขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนของเขา

“ทำไมคุณไม่ไปอาบน้ำก่อนล่ะ?”

อลิซตัวแข็งทื่อ ถึงเธอจะไม่เต็มใจจะทำอย่างนั้น แต่เธอก็ยังต้องลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำอยู่ดี

โจชัวมองดูผนังแก้วที่มีหมอกปกคลุมไปด้วยไอน้ำซึ่งเผยให้เห็นเงาจาง ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง เขาหลับตาลง

เขายังทำไม่ได้ เขาเป็นอะไรไป ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่เป็นไรเลยในตอนที่เขาทำกับลูน่า...

โจชัวถอนหายใจและบังคับตัวเองให้เอาชนะความวิตกที่วนเวียนอยู่ในใจเขา เขารู้ว่าชีวิตของอลิซไม่ง่ายเลย ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอต้องทนทุกข์และเสียสละอะไรไปมากมายเพื่อเขา เขาไม่สามารถมองผ่านเรื่องนี้ได้ เขาต้องปฏิบัติต่อเธอในแบบที่เธอสมควรได้รับ เมื่อคิดอย่างนั้นโจชัวก็ขมวดคิ้วและดึงผ้าปูที่นอนไว้ในมือ