ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท นิยาย บท 5

“บังอาจ!” ฮองเฮาก้าวมาข้างหน้าพลางมองเยี่ยนเว่ยฉือด้วยสายตาเย็นชา และตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าเป็นใคร? กล้าดีอย่างไรถึงมาตั้งคำถามกับการตัดสินใจของฝ่าบาท!”

ฝ่าบาทเป็นผู้ตัดสินลงโทษซ่างกวนซี และฝ่าบาทก็เป็นผู้ปลดซ่างกวนซีออกจากตำแหน่งองค์รัชทายาทด้วย

การบอกว่าองค์รัชทายาทถูกใส่ความ จะไม่ถือเป็นการตั้งคำถามกับคำตัดสินของฝ่าบาทหรือ?

ดูเผิน ๆ คำพูดของฮองเฮานั้นก็นับว่าไม่ผิดอะไร

แต่เยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกว่ามีคำว่า “น้ำท่วมปาก” ถูกเขียนบนพระพักตร์ของฮ่องเต้เอาไว้

ด้วยสถานะปัจจุบันของนาง นางมีโอกาสน้อยมากที่จะได้พูด ดังนั้นนางจึงต้องบอกเรื่องสำคัญก่อนที่ฮองเฮาจะสั่งประหารนาง

เยี่ยนเว่ยฉือจึงตะโกนออกมาอย่างไม่ลังเล “ฝ่าบาททรงพิจารณาเถิดเพคะ องค์รัชทายาททรงป่วยเป็นโรคนกเขาไม่ขัน หม่อมฉันขอทูลถามว่าคนที่นกเขาไม่ขันจะขืนใจสวีเหม่ยเหรินได้อย่างไร? องค์รัชทายาททรงถูกใส่ความเพคะ!”

คำพูดเหล่านั้นเหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางใจ

ทุกคนต่างอ้าปากค้างจากความตกใจ!

“จะ...เจ้าพูดเหลวไหลอะไร?” ฮองเฮามองเยี่ยนเว่ยฉือด้วยความตกใจ

เยี่ยนเว่ยฉือตอบอย่างจริงจัง “หม่อมฉันไม่ได้พูดเหลวไหลนะเพคะ ฝ่าบาททรงส่งหม่อมฉันมาเพื่อให้สืบทายาทให้กับองค์รัชทายาท ที่หม่อมฉันทูลไปทั้งหมดนั้นล้วนมาจากสิ่งที่ประสบพบเจอด้วยตัวของหม่อมฉันเอง หากฮองเฮาไม่ทรงเชื่อ ไม่อย่างนั้น… ทรงอยากลองตรวจดูเองไหมเพคะ?”

“เหลวไหล!” ฮองเฮาตำหนิเสียงแข็ง

เยี่ยนเว่ยฉือเบะปากแล้วหันไปมองฮ่องเต้คังอู่ “ฝ่าบาท สิ่งที่หม่อมฉันทูลนั้นเป็นความจริง ฮองเฮาคงจะทรงไม่กล้าตรวจดูเอง เช่นนั้นก็ทรงให้หมอหลวงเป็นคนตรวจดูแทนดีหรือไม่เพคะ?”

“เจ้าตัวก็ตายไปแล้ว ตรวจดูตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร?” โอรสที่ฮองเฮาเป็นผู้ประสูติออกมาเองอย่าง องค์ชายรอง ซ่างกวนหลีเหลือบมองไปยังเยี่ยนเว่ยฉือ

เยี่ยนเว่ยฉือโต้กลับ “ตรัสเช่นนั้นไม่ได้นะเพคะ มีคำพูดที่ว่า แม้กายจะสลาย แต่ขอทิ้งความบริสุทธิ์ไว้ให้โลกเชยชม! แม้เองค์รัชทายาทจะสิ้นพระชนม์แล้ว ขอเพียงพิสูจน์ได้ว่าทรงเป็นผู้บริสุทธิ์ เขาก็จะถูกจดจำในฐานะองค์รัชทายาท และถูกฝังตามราชพิธีอันยิ่งใหญ่ ถึงอย่างไรหม่อมฉันก็มีสัมพันธ์กับเขาไปแล้ว ก็ถือว่าหม่อมฉันเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทไปด้วยมิใช่หรือเพคะ?”

“เจ้าเป็นคุณหนูตระกูลใดกัน? หน้าด้านหน้าทนไร้ยางอายเสียจริง ใครก็ได้ ลากนางออกไปซะ!” ฮองเฮาออกคำสั่งทันที พยายามยับยั้งเยี่ยนเว่ยฉือที่ยังคงพล่ามไม่หยุด

เยี่ยนเว่ยฉือรีบถอยหลังไปสองสามก้าว เพื่อขยายระยะห่างระหว่างนางกับฮองเฮาให้มากขึ้น แล้วพูดต่อ “ฮองเฮาโปรดทรงอย่าเบี่ยงประเด็นเลยเพคะ หม่อมฉันไม่ได้ไร้ยางอาย ฮองเฮาเองก็ทรงทราบกฎเกณฑ์ดี ในเมื่อมีการตรวจพบข้อสงสัยที่สำคัญ ก็ควรต้องมีการพิจารณาคดีใหม่อีกครั้งไม่ใช่หรือเพคะ? ฝ่าบาท ว่าอย่างไรหรือเพคะ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน