มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 407

หลังจากหลู่หนานได้ยินคําพูดของฉีเติ่งเสียน แน่นอนว่าเขาก็แค่ยิ้มเหยียด รู้ว่าตัวเองเป็นแค่เศษสวะก็ดี งั้นก็รีบออกไสหัวไปซะ

หวงฉิงเกอหยิบธนูทดกำลังขึ้นมาและพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า "ไม่ลองจริงๆเหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและเอามือเข้าไปในกระเป๋า เห็นได้ชัดว่าไม่รู้สึกสนใจอะไรเลย

ถ้าแข่งกับอวี้เสี่ยวหลง อาจทําให้เขารู้สึกสนใจขึ้นมาบ้าง แต่กับคนเหล่านี้ ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะแข่งด้วยเลย

ชนะก็หาว่าเอาเปรียบ แพ้ก็หาว่าตอแหล จะชนะก็ไม่ใช่แพ้ก็ไม่ดี ไม่เห็นสนุกเลย

หลังจากหวงฉิงเกอยิงธนูไปสองสามลูก หวงฉิงเกอเสร็จ เขาถึงกับไอและพูดว่า "ชิงเกอ เดี๋ยวประธานจ้าวเฮยหลงจะมา ผมจะแนะนําให้คุณรู้จัก!"

"ประธานจ้าวเฮยหลง เป็นบอสใหญ่ซางตงคลับ มีทรัพยากรทางการเงินแน่นหนามาก"

"ด้วยเกียรติของผม ขอแค่เอ่ยปากกับเขา เขายินดีที่จะลงทุนเงินให้คุณแน่นอน!"

ช่วงนี้หวงฉิงเกอก็ใช้เส้นสายของเธอเพื่อช่วยหวงเหวินเทาหาเงิน เพราะคราวนี้หวงเหวินเทาเสียทรัพย์เยอะมาก ถ้าไม่หาเงินลงทุนเพิ่มอีกหน่อย ธุรกิจของเขาอาจไม่สามารถรักษาไว้ได้

"ใครที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อนเถอะ ประธานจ้าวคนนี้ ไม่ชอบคบค้าสมาคมกับคนที่น่ารำคาญเกะกะตา" หลู่หนานมองฉีเติ่งเสียนและพูดขึ้นมา ซึ่งหมายความว่าให้เขารีบไสหัวไป

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างยิ้มแย้มว่า "เท่าที่ผมรู้ บอสของซางตงคลับไม่ใช่จ้าวเฮยหลงมานานแล้วนิ?"

หลู่หนานหลุดขำและพูดว่า "นายไปได้ข่าวลือมาจากไหน? ซางตงคลับถูกสร้างโดยประธานจ้าวเฮยหลงและลงทุนเต็มจํานวน ภายหลังได้มอบหมายให้น้องชายของเขาจ้าวเหมิงหลงจัดการไปช่วงหนึ่ง"

"เจ้าของคลับนี้ ไม่ใช่ประธานจ้าวเฮยหลง หรือว่าเป็นคุณงั้นเหรอ?"

"ตลกจริงๆ?"

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า "อืม นายมองไม่ผิด บอสของซางตงคลับ ตอนนี้ก็คือฉันจริง แหละ"

ทันใดนั้นคนรอบๆก็หัวเราะเยาะ ต่างพากันส่ายหัว รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนพูดจาไม่ผ่านสมองเลย

หลู่หนานยิ้มให้หวงฉิงเกอแล้วพูดว่า "ฉิงเกอ เพื่อนคุณมาจากไหนเนี่ย พูดจาตลกดีนะ"

เขาไว้หน้าหวงฉิงเกอ เลยใช้คําว่าตลกมาอธิบาย จริงๆแล้วในใจคงด่าว่าโง่ไปแล้วแหละ

หวงฉิงเกอชะงัก พูดกับฉีเติ่งเสียนว่า "ซางตงคลับอยู่ภายใต้ชื่อของคุณเหรอ? ทําไมฉันไม่รู้!"

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเรียบเฉยว่า "ก็แค่ซางตงคลับเปลี่ยนเจ้าของ ผมจำเป็นต้องประกาศให้รู้ไปทั่วบ้านทั่วเมืองด้วยเหรอ?"

เมื่อเห็นว่าหวงฉิงเกอดูเหมือนจะจริงจังกับคําพูดของฉีเติ่งเสียน ทุกคนก็ตกใจและคิดว่าหวงฉิงเกอไม่สบายหรือเปล่า เชื่อคำพูดแบบนี้ด้วยเหรอ?

"พอเหอะ ประธานจ้าวกําลังจะมาแล้ว คุณอย่ามาคุยโวที่นี่ และถ้าข่าวกระจายไปถึงเขา ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้หรอก!" หลู่หนานพูดกับฉีเติ่งเสียนอย่างเย็นชา

ฉีเติ่งเสียนหมดคำจะพูด

ทําไมทุกคนถึงได้คิดว่าจ้าวเฮยหลงนั้นเก่งเหลือเกิน? แต่เขาไม่เคยรู้สึกอย่างนั้น ไอ่คนนี้อยู่ต่อหน้าตัวเอง ดูเหมือนไม่ได้เก่งสักเท่าไหร่เลย!

"ใช่ สิ่งที่ประธานจ้าวเกลียดที่สุดคือคนที่พูดมั่วแบบนี้แหละ คุณพูดมั่วได้นะ แต่ไสหัวไปที่อื่นด้วย!"

"ไม่เคยเห็นใครตอแหลได้ขนาดนี้ ไม่เห็นมีความสามารถอะไรเลย แต่กลับพูดจาโอ้อวดที่ไม่สมกับสถานะตัวเอง ไม่กลัวคนอื่นหัวเราะเยาะเหรอเนี่ย"

"ฉิงเกอต่อไปก็อยู่ห่างจากขยะแบบนี้บ้างนะ เดี๋ยวจะทําให้บรรยากาศในวงการเสียหาย"

เมื่อต้องเผชิญกับคำด่าของเพื่อนๆอย่างกะทันหัน สีหน้าของหวงฉิงเกอก็อึดอัดใจขึ้นมา ไม่คิดว่าพวกเขาจะพูดจาแย่ขนาดนี้

ทุกคนต่างดูออกว่า หลู่หนานไม่ชอบฉีเติ่งเสียนที่จู่ๆก็โผล่ออกมาคนนี้ แน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่ชอบเขาไปด้วย

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วและพูดว่า "คนเหล่านี้เป็นเพื่อนคุณเหรอ? สันดานแย่ขนาดนี้เลยเหรอ? ต่อไปอย่ามาที่คลับผมอีก พวกเขาปรากฏตัวที่นี่ ทำให้ระดับคลับของผมต่ำลง!"

"ไอ่โง่นี่ ยังเสแสร้งอยู่อีกเหรอ คิดว่าตัวเองเป็นบอสซางตงคลับจริงดิ?"

แต่ตั้งแต่ที่ฉีเติ่งเสียนมาถึง พวกหลู่หนานก็ต่างเยาะเย้ยถากถางเขา ซึ่งนี่ก็ทําให้เธอโกรธมาก

เธอเป็นคนเรียนฉีเติ่งเสียนมา พวกเขาเยาะเย้ยเขาแบบนี้ ถือว่าไม่ให้เกียรติตัวเองสักนิดเลย?

หลังจากนั้นไม่นาน หวงฉิงเกอก็พูดอย่างเย็นชา "ไม่จําเป็นแล้ว ในเมื่อประธานฉีบอกว่าจะช่วยฉัน งั้นก็สามารถทําได้แน่นอน ความหวังดีของนาย ฉันรับไว้แค่น้ำใจแล้วกัน!"

เมื่อเห็นหวงฉิงเกอโกรธ หลู่หนานก็ชะงัก ไม่คิดว่าเธอจะแตกหักกันไปข้างกับตัวเองเพื่อไอ่สารเลวฉีเติ่งเสียนที่ชอบคุยโวคนนี้?

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วพูดว่า "ในเมื่อคุณคิดว่าไม่จําเป็นแล้ว งั้นผมจะโทรหาประธานจ้าวบอกเขาไม่ต้องมาแล้ว"

หลังจากพูดจบเขาก็โทรออกทันที แล้วบอกจ้าวเฮยหลงอย่างสุภาพว่าฝั่งเขามีการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน ให้เขาไม่ต้องมาแล้ว

"ฉิงเกอ คุณกําลังทําอะไรอยู่? คุณชายหลู่อุส่าไปขอประธานจ้าว ก็เพื่อคุณเลยนะ!"

"เออใช่ คุณจําเป็นต้องแตกหักกับคุณชายหลู่เพื่อไอ่สารเลวคนนี้ด้วยเหรอ? มันไม่คุ้มค่าเลย!"

"คุณบอกว่าการร่วมมือกับสมาคมการค้ามังกรดำสําคัญต่อคุณมากไม่ใช่เหรอ? ทําแบบนี้ไม่มีเหตุผลเลยนะ!"

ทุกคนต่างก็เริ่มเกลี้ยกล่อมเธอ ในขณะเดียวกัน ก็ยิ่งไม่ชอบขี้หน้าฉีเติ่งเสียน ถ้าไม่ใช่คนโง่คนนี้โผล่มา เรื่องมันจะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?

หวงฉิงเกอทำสีหน้าเย็นชาและพูดอย่างเรียบเฉยว่า "เขาพูดถูก พวกคุณชอบดูถูกคนอื่นจริงๆ ในเมื่อฉันเป็นคนเรียกเขามา เขาก็คือเพื่อนของฉัน พวกคุณในฐานะเพื่อนของฉัน ต่อให้ไม่มองว่าเขาเป็นเพื่อน ก็ควรทำตัวสุภาพหน่อย"

"ดูสิการกระทำของพวกคุณสิ? ไม่ให้เกียรติฉันบ้างเลยเหรอ?"

"ส่วนประธานจ้าวไม่ได้เจอก็ไม่เจอ ต่อไปพวกเราก็ไม่ต้องเจอกันบ่อยหรอก ฉันรู้สึกว่าการกระทำของพวกคุณ ไม่สมควรเป็นเพื่อนของฉัน!"

ในตอนที่เธอพูดแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนก็กำลังคุยโทรศัพท์

"ไอ่หน้าปลาไหลจ้าว มีเรื่องคุยกับนาย รีบมา ฉันอยู่ที่สนามยิงปืนของซางตงคลับ" ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยน้ำเสียนดูเหนือกว่า

ทุกคนหันกลับมามองเขาเหมือนมองคนบ้า