มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 428

ฉีเติ่งเสียนเคยบอกว่าจะฆ่าจ้าวเหิงหยู่คนแรก แน่นอนว่าต้องเป็นคนแรกที่ฆ่าเขา!

เขาเกลียดครอบครัวตระกูลจ้าวเข้าไส้

ในตอนที่จ้าวเหิงหยู่ถูกต่อยจนลอย ยังกรีดร้องด้วย พอเขาล้มลงกับพื้น ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆอีกเลย

ฉีเติ่งเสียนทั้งต่อยทั้งกระแทก ใช้แรงไปเยอะมาก กล้ามเนื้อขนาดใหญ่รูปสามเหลี่ยมกระแทกโดนเป้าของเขา อัณฑะของเขาแทบจะเละหมดแล้ว ถ้ายังมีชีวิตอยู่ คงเป็นเรื่องแปลก!

สภาพการตายของจ้าวเหิงหยู่ เรียกได้ว่าน่าสังเวชมาก

ศึกษาเล่าเรียนกับปรมาจารย์ชื่อดังจ้าวหางเปีย สุดท้ายกลับโดนกระแทกเป้าตาย

ซู่หยูเจี๋ยไม่คิดว่าการเปลี่ยนแปลงจะมาเร็วขนาดนี้ ดูท่าทางของจ้าวเหิงหยู่ เดิมทีคิดว่าคงจะชนะ ใครจะไปรู้ว่า ชนะกับแพ้จะสลับกันในพริบตาเลย!

"นี่มัน" สวีเอ้าเสวี่ยเห็นจ้าวเหิงหยู่ที่เสียชีวิต ก็ยืนขึ้นอย่างตกใจ

เซี่ยงตงฉิงกลับหรี่ตา มุมปากกระตุกขึ้น เธอรู้ว่าครั้งนี้เธอชนะการเดิมพันแน่นอน!

ก่อนที่ซู่หยูเจี๋ยจะตั้งตัว ฉีเติ่งเสียนก็อาศัยแรงลุกดึงตัวเองลุกขึ้น และกระโดดเข้ามาตรงหน้าเขา

"แย่แล้ว!"

ซู่หยูเจี๋ยรู้ว่าเขาทําผิดพลาดครั้งใหญ่ เหตุการณ์ในเมื่อกี้ ทําให้เขาเสียสมาธิ และถูกฉีเติ่งเสียนฉวยโอกาสมาถึงตรงหน้าก่อน!

เขาเห็นฝ่ามือคู่ใหญ่ของฉีเติ่งเสียนยกขึ้นเหมือนโม่หินขนาดใหญ่ ครอบคลุมไปทั้งตัว

"ช่างเป็นฝ่ามือแปดทิศที่เผด็จการมาก!" ในใจของซู่หยูเจี๋ยรู้สึกถึงความหายนะ

ทันทีที่ฉีเติ่งเสียนลงมือ หมัดอันกว้างใหญ่นั้นก็ปะทะเข้าหน้า ทําให้เขารู้สึกเหมือนเป็นเรือที่โดดเดี่ยวในกลางทะเลที่โดนคลื่นซัดโหมกระหน่ำ ไม่มีที่พึ่งใดๆ ไหลไปตามคลื่นและอาจพลิกคว่ำได้ตลอดเวลา

เขาวางปืนใหญ่ในมือเป็นแนวนอน และด้ามปืนเล็งขึ้นไปด้านบน ทำท่าทาง "ชูไฟขึ้นจะเผาท้องฟ้า"

"ปึง! ปึง!"

ฝ่ามือทั้งสองข้างของฉีเติ่งเสียนกระแทกกับด้ามปืนอย่างรุนแรง แขนทั้งสองข้างของซู่หยูเจี๋ยถูกทุบจนสั่นสะเทือน

ด้ามปืนที่ทําจากสแตนเลสนั้น ถูกฝ่ามือทั้งสองของฉีเติ่งเสียนทุบจนโค้งงอไปเลย

อวี้เสี่ยวหลงลุกขึ้นทันที และตรงไปที่สนาม ตะโกนว่า "หยุดนะ!"

ฉีเติ่งเสียนฟังคําพูดของเธอที่ไหนล่ะ?!

หลังจากฝ่ามือทั้งสองทุบจนแขนทั้งสองข้างของซู่หยูเจี๋ยชา เขาก็ได้คืบเอาศอกทันที และก้าวเข้าไป

ซู่หยูเจี๋ยได้แต่ละทิ้งปืนในมือของตัวเอง ปล่อยปืนลงและเปลี่ยนเป็นหมัดแทน พอยกมือทีก็เป็นท่าเอกลักษณ์ของฝ่ามือแปดทิศ "หมัดเสือปีนเขา"!

ฉีเติ่งเสียนเป็นคนที่ชอบปะทะกันต่อหน้า คนแก่อยากจะสู้กับเด็กหนุ่มอย่างเขา ก็ดี เขาจะไม่ยอมอ่อนข้อให้เด็ดขาด!

เห็นแค่ว่ามือของฉีเติ่งเสียน เปลี่ยนเป็นท่ารูปเสือ ทันใดนั้นเปลี่ยนจากฝ่ามือแปดทิศเป็นหมัดสิงอี้ ให้ความรู้สึกเหมือนจ้องจะเขมือบ น่ากลัวเหมือนถูกเสือจ้องเขม็งจริงๆ

"ปึง! ปึง! ปึง!"

โดนทุบสองครั้งติดต่อกัน แขนทั้งสองข้างของซู่หยูเจี๋ยที่ชาอยู่แล้วเริ่มปวดและอ่อนแรง

ในเวลานี้ อวี้เสี่ยวหลงมาถึงด้านหลังแล้ว ยืดแขนออกมา ต่อยไปที่หลังของฉีเติ่งเสียนอย่างแรงเพื่อช่วยซู่หยูเจี๋ย

แต่ในขณะนี้ ฉีเติ่งเสียนกลับเปลี่ยนจากรูปเสือเป็นรูปจระเข้ ซึ่งจระเข้ก็เป็นหนึ่งในสิบสองรูปร่างเหมือนกัน

เขากลายเป็นรูปจระเข้ ในขณะที่หลบกําปั้นของอวี้เสี่ยวหลง เขาก็มุดเข้าไปในอ้อมแขนของซู่หยูเจี๋ย

รูปร่างของเขาสูงกว่าซู่หยูเจี๋ยเล็กน้อย มุดเข้าไปตอนนี้ ให้ความรู้สึกเหมือนนกตัวเล็กน่ารัก

"ลุงซู่!"จนกระทั่งซู่หยูเจี๋ยชนกับกําแพงแล้วค่อยๆร่วงลงบนพื้น สวีอ้าวเสวี่ยถึงได้สติขึ้นมาและตะโกนด้วยความเศร้า

เห็นแต่บนผนังนั้น เลือดเนื้อเลอะเลือนไปหมด ดูน่ากลัวมาก

แม้ว่าเซี่ยงตงฉิงจะเคยเห็นฉากที่คล้ายกับแบบนี้มาก่อน แต่ก็รู้สึกขนลุกเมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของซู่หยูเจี๋ย ขนหัวลุกไปหมด

ในมือของฉีเติ่งเสียนถือแขนที่เปื้อนเลือดสองข้าง ซึ่งแขนนั้นยังมีเลือดหยดลงพื้น และเขาก็หายใจหอบอย่างหนัก

ต่อสู้กับปรมาจารย์ตั้งสองคน เสียพลังเยอะมากจริงๆ

แต่เขารู้สึกว่าสภาพของตัวเองยังไหวอยู่ และอะดรีนาลีนก็พุ่งสูงขึ้น ในขณะนี้ หัวใจเต้นเร็วขึ้น เลือดไหลเวียนเร็วมาก รู้สึกตื่นเต้นในระดับที่ผิดปกติ

ซู่หยูเจี๋ยนอนอยู่บนพื้น ยิ้มอย่างน่าสังเวช ใช้แรงเฮือกสุดท้ายของเขาเพื่อหยุดหลอดเลือด หดกล้ามเนื้อ ไม่ให้เสียเลือดมากเกินไป

หลังจากทําทั้งหมดนี้เสร็จ เขาก็ปิดตาทั้งสองข้าง ไม่รู้ว่ารอดหรือตาย

ฉีเติ่งเสียนโยนแขนทั้งสองข้างไปด้านข้าง มองอวี้เสี่ยวหลงและพูดอย่างใจเย็นว่า "ถ้าคุณลงมือเอง ผมก็จะไม่อ่อนข้อให้เหมือนกัน จะลองดูไหม?"

กําปั้นของอวี้เสี่ยวหลงกำแน่น ไม่ได้พูดอะไร ยกมือขึ้นยันไปข้างหน้า มืออีกข้างบีบเป็นปากเครนและแขวนอยู่ข้างหลัง เท้าขวาขยับไปข้างหน้าเล็กน้อย แตะพื้นเบาๆ

ฉีเติ่งเสียนยิ้มเล็กน้อย ทันใดนั้นขาทั้งสองข้างหุบเข้าด้านใน แขนขวาพับขึ้น ลดมือลง มือที่อยู่ข้างหลังยื่นมาข้างหน้า และวางมือบนแขน

เปลือกตาของอวี้เสี่ยวหลงกระตุก ฉีเติ่งเสียนกำลังทำท่า "เอ้อร์จื้อเฉียนหยางหม่า" ท่าทางของมือเป็นมวยหย่งชุน

แต่เธอก็ตั้งสติได้ในพริบตา!

ฉีเติ่งเสียนสูญเสียพลังงานจากการต่อสู้อย่างต่อเนื่องมากเกินไป และยากที่จะใช้พลังที่เผด็จการแบบนั้นอีก ดังนั้น ตอนนี้จึงเปลี่ยนเป็นมวยหย่งชุนที่มีใช้พลังไม่เยอะและรวดเร็วมาสู้กับเธอ

หย่งชุน เดิมทีเป็นมวยที่ผู้หญิงสร้างขึ้นมา พลังของผู้หญิงสู้ผู้ชายไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่เน้นคือแรง หมัด เทคนิคทางทักษะค่อนข้างสูง เป็นมวยที่ใช้กำลังน้อยสยบกำลังมาก

ฉีเติ่งเสียนสูญเสียพลังงานมากเกินไป และต้องต่อสู้กับปรมาจารย์ชั้นนําอย่างอวี้เสี่ยวหลงอีก จําเป็นต้องสู้อย่างระมัดระวัง และใช้หย่งชุนมาเข้าสู้