อวี้เสี่ยวหลงไม่ต้องการต่อจะสู้ในนัดนี้จริงๆ โดยเฉพาะตอนที่ความสามารถทางกายของฉีเติ่งเสียนลดลงอย่างมาก
แม้ว่าจะชนะ เธอก็จะรู้สึกว่ามันเป็นชัยชนะที่สูญเปล่า ไร้เกียรติ
แต่ว่า ความจริงมักไม่ได้ดั่งใจ เธอไม่อยากสู้ แต่คนเบื้องหลัง ทำให้เธอต้องสู้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“คุณแน่ใจว่าไม่สามารถนั่งลงและเจรจากันได้ใช่ไหม?” อวี้เสี่ยวหลงถาม
“ไม่มีอะไรจะเจรจาไหม?” ฉีเติ่งเสียนส่ายหัว และยิ้มเล็กน้อย
เขาถอนหายใจในตอนที่พูด โดยยังคงรักษาท่าทางของมวยหย่งชุนไว้โดยไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
สีหน้าของสวีเอ้าเสวี่ยซีดลง และใบหน้าของเธอก็แสดงความตึงเครียดออกมา
เธอรู้ว่าหากเธอไม่สามารถแก้ปัญหาฉีเติ่งเสียนได้ เธอจะต้องแบกรับราคาแบบไหน!
จ้าวเหิงหยู่เสียชีวิตแล้ว ซู่หยูเจี๋ยก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสสูญเสียแขนทั้งสองข้าง แค่สองเรื่องนี้ ก็ทำให้เธอนอนไม่หลับแล้ว
ถ้าอวี้เสี่ยวหลงต้องทนทุกข์จากสิ่งเลวร้ายพวกนี้ งั้น เธอก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!
เซี่ยงตงฉิงยังคงสงบ เหลือบมองสวีเอ้าเสวี่ย แล้วพูดว่า "เขาเคยพูด ว่าจะทำให้หน้าคุณระบม และตอนนี้เขากำลังจะทำมันได้แล้ว!"
สวีเอ้าเสวี่ยมองไปที่เซี่ยงตงฉิงด้วยสายตาที่ดุร้าย จากนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าท่าทางของเธอเปลี่ยนไป
เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอใช้อารมณ์อ่อนโยนสง่างามและพูดและหวเราะในตอนที่จัดการศัตรูมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ เธอแสดงท่าทางดุร้ายออกมา ทำให้เธอรู้สึกว่าเป็นรองในการต่อสู้ครั้งนี้
ฉีเติ่งเสียนเริ่มลงมือก่อนแล้ว แม้ว่าการพักผ่อนต่ออาจเป็นประโยชน์ต่อเขามากกว่า แต่นั่นก็หมายถึงช่องโหว่ที่มากขึ้นด้วย
จิตวิญญาณของมนุษย์ ไม่สามารถอยู่ในสภาวะตึงเครียดสูงตลอดเวลาได้
เขาก้าวไปหาอวี้เสี่ยวหลง
การก้าวที่เร่งรีบของเขาดูตลกเล็กน้อย เหมือนกับการก้าวเท้าเล็กๆของผู้หญิง
แต่อวี้เสี่ยวหลงไม่กล้าที่จะประมาท ผู้มีฝีมือสูงสองคนที่ล้มลงต่อหน้าเธอเป็นบทเรียนที่เธอได้เรียนรู้แล้ว ถ้าเธอประมาท คนถัดไปที่จะนอนอยู่ข้างล่างนั่นก็คือตัวเธอเอง!
ฉีเติ่งเสียนอยู่ตรงหน้าอวี้เสี่ยวหลงในระยะสามเมตรแล้ว!
สองเมตร!
หนึ่งเมตร!
ในช่วงเวลาของเมตรสุดท้าย เขาก็เปลี่ยนท่วงท่าทันที เท้าขวาก้าวไปข้างหน้า ขาหลังก็เตะออกมา เหมือนร่างกายย่อลงเล็กน้อย และมือสองข้างก็อยู่หน้าหลังด้วยท่วงท่าที่ถูกต้อง
คราวนี้ เหมือนว่าเขาจะถือกระบอกปืนอยู่ในมือ
สไตล์การชกมวยของเขา เปลี่ยนจากมวยหย่งชุนเป็นหมัดสิงอี้ทันที!
หลังจากนั้นในทันที เขาก็ชกหมัดตรงไปที่ช่วงท้องของอวี้เสี่ยวหลง!
อวี้เสี่ยวหลงได้เตรียมรับมือการโจมตีของฉีเติ่งเสียนระยะใกล้ไว้แล้ว แต่ใครจะคิด ว่าทันทีที่เขาเข้ามาใกล้ เขาก็เปลี่ยนท่วงท่าของเขาทันที และยังชกด้วยหมัดสิงอี้!
ยิ่งไปกว่านั้น หมัดนี้ยังเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรง และไม่ได้ดูอ่อนแอไปกว่าเดิมเลย ไม่มีท่าทีว่าแรงถูกใช้ไปเลย?
อวี้เสี่ยวหลงรู้ ว่าเธอติดกับดักของอีกฝ่ายแล้ว!
นี่คือวิธีที่ผู้มีฝีมือสูงต่อสู้กัน แข่งเรื่องของกำลัง รวมถึงสติปัญญาด้วย การล่อลวงเป็นทักษะพื้นฐาน และการใช้คำพูดเพื่อทำให้คู่ต่อสู้โกรธคือสิ่งที่ทุกคนต้องทำได้
ฉีเติ่งเสียนแสร้งทำเป็นว่าร่างกายนี้อ่อนแอและตั้งการ์ดมวยหย่งชุน ใครก็คาดไม่ถึงเมื่อเขาเข้ามาใกล้เขาจะต่อสู้ใช้หมัดสิงอี้ที่รุนแรงดุร้าย
อีกอย่าง รูปแบบการชกแบบนี้ยังเป็นการชกแบบทุบหม้อข้าวอีกด้วย!
มีคำพูดในมวยสิงอี้ว่า "ต่อยไปเรื่อยๆจนกว่าจะไม่มีอะไรขว้างตรงหน้า" สะท้อนให้เห็นความเฉพาะเจาะจงของท่วงท่าและเทคนิค ทุกหมัดไม่ไว้ชีวิต และสิ่งที่ต้องฝึกฝนคือเทคนิคการฆ่าคนด้วยหมัดเดียว!
มืออีกข้างของเธอเหมือนซ่อนดาบไว้ หลังจากที่ "โล่" ปะทะคู่ต่อสู้ซักคนเธอก็ออกหมัด "เพิ่มพลังการโจมตี" ทันที
“สิ่งนี้มีผู้เชี่ยวชาญคอยแนะนำ” ฉีเติ่งเสียนเห็นหมัดอันดุร้ายของอวี้เสี่ยวหลง ก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลง
แต่ว่า เขาไม่ใช่คนที่อดทน หลังจากกัดฟัน เขาก็กระทืบพื้น!
พื้นดินสั่นสะเทือน พื้นกระเบื้องใต้เท้าของเขาแตก ขาที่สั่นไหวทำให้เกิดแรงเป็นเกลียว เพิ่มพลังงานให้หมัดของเขา และเขาก็โจมตีออกไป!
"บูม!"
หมัดปะทะกัน และมีเสียงอึกทึกดังขึ้น!
ใบหน้าของอวี้เสี่ยวหลงซีดลง เธอก้าวถอยหลังเสียงดัง ฝ่าเท้าขยับเป็นทางยาว และก็สูญเสียการทรงตัวทันที
ร่างของฉีเติ่งเสียนที่ยืนอยู่ ย่อลงเหมือนม้า และเขาก็กระโดดไปข้างหน้า ยกมือขึ้นและชกหน้าด้วยหมัด!
“คนๆนี้โหดมาก!” อวี้เสี่ยวหลงคิดในใจ การสูญเสียพลังของเขานั้นรุนแรงมาก แต่ก็ยังคงใช้การโจมตีแบบ "ชกเข้าไปจนกว่าจะไม่มีอะไรขวาง" กับเธอ ทำให้เธอถึงกับรู้สึกสงสัยในชีวิต
อวี้เสี่ยวหลงก็ไม่ได้เต็มใจที่จะยอมแพ้ ยกมือขึ้นและใช้ท่า "ท่าหมัดทะลุฟ้า" ของไท่จี๋ เมื่อออกแรงพลังงานบนพื้น ลมและฟ้าผ่าก็พุ่งเข้ามา เพื่อทำลายพลังด้วยพลัง!
การโจมตีด้วยหมัดทะลุฟ้าสามครั้งของฉีเติ่งเสียนติดต่อกันล้วนถูกอวี้เสี่ยวรับการโจมตีได้ โดยไม่ตื่นตระหนก ท่าม้า เปลี่ยนเป็นเสือ ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงการโจมตีของมวยสิงอี้โดยทั่วไป!
เมื่อเห็นว่าฉีเติ่งเสียนเปลี่ยนการโจมตีเป็นเสือโจมตี อวี้เสี่ยวหลงก็เลิกคิ้วขึ้น หอกแหลมโจมตีกับคมดาบ แทงแล้วฟาดฟัน ใช้ท่า"น้าวเกาทัณฑ์ยิงพยัคฆ์" เพื่อเอาทุบตายหัวเสือของฉีเติ่งเสียน!
"ถึงเวลาตัดสินผู้ชนะแล้ว!"
ดวงตาของฉีเติ่งเสียนแหลมคม กรงเล็บของเสือนั้นมีสีเขียวอมดำคล้ำ นิ้วของเขาราวกับแท่งเหล็กที่มีเส้นเลือด พวกมันดูน่ากลัวมาก!
อวี้เสี่ยวหลงรู้สึกสับสน "ไม่ได้รูปร่างของเสือ แต่มีกรงเล็บนกอินทรี ภูษาเหล็กกรงเล็บอินทรี!"
ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ความรู้สึกอันน่าขนลุกก็เกิดขึ้นในหัวของพวกเขาทั้งคู่...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...