มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 560

ซุนอิ่งซูนอนอยู่บนพื้น เห็นได้ชัดเจนว่าเสียเปรียบ

จิงถ่งกับอวี้นหวี่ทั้งสองคนสายตามองไปที่ฉีเติ่งเสียน และมองไปทางซุนอิ่งซูน

“คนนี้อันตรายมาก ฉันมีความรู้สึกเหมือนถูกเสือจ้องมองอยู่ จะสู้ไหม?”อวี้นหวี่พูดเสียงต่ำ

ถึงแม้ว่าเธอจะร่างสูงใหญ่และอ้วน แต่ก็เป็นผู้หญิง ยังต้องฟังจิงถ่ง

จิงถ่งใช้มือทั้งสองข้างจับตะกร้าที่แบกไว้ข้างหลัง มองฉีเติ่งเสียนอย่างละเอียด และพูดตอบ“ใช้ปืนก็ฆ่าเขาไม่ตาย คนนี้เก่งกาจมาก ไม่มีใครกล้าล่วงเกิน!”

อวี้นหวี่ก็ถามด้วยความสงสัย“แต่ว่า เงินรางวัลที่ฆ่าซุนอิ่งซูจำนวนไม่น้อย!”

จิงถ่งก็พูด“หรือว่าจะลองดู?”

อวี้นหวี่ก็พูด“ลองดู!”

เวลาที่พูด อวี้นหวี่ก็ขยับร่างกายแล้ว ร่างสูงใหญ่และอ้วนของเธอสั่นขึ้นมา ราวกับหมีตัวใหญ่ที่ตื่นจากการจำศีล

แต่ว่า เธอขยับด้วยความว่องไวมาก ร่างกายราวกับไฟฟ้า เหมือนลมที่พัดแรง พุ่งเข้าไปทางฉีเติ่งเสียนอย่างรวดเร็ว ข้างทั้งสองข้างสลับไปมาบนพื้น

อวี้นหวี่มาถึงตรงหน้าของฉีเติ่งเสียน ยกหมัดขึ้นมา มุ่งไปที่ศีรษะ!

ฉีเติ่งเสียนยังยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ ร่างกายมีไอน้ำ นี้เพราะว่าความร้อนของเลือดทำให้น้ำในแม่น้ำที่เหลืออยู่บนผิวกายและเสื้อผ้าระเหยออกไป

“ในเมื่อรู้ว่าเก่งกาจ ไม่มีคนกล้าล่วงเกินยังจะลงมือ?พวกนายสองสามีภรรยา ดูเหมือนว่าจะรนหาที่ตาย!”เผชิญหน้ากับหมัดที่เข้ามา เขาไม่หลบ แต่ยกฝ่ามือโค้งออกไป

หมัดของอวี้นหวี่ที่เหมือนกับกระสอบทรายต่อยไปที่กลางฝ่ามือของฉีเติ่งเสียนอย่างรุนแรง กลับรู้สึกเหมือนหายเข้าไปในกลีบเมฆ ต่อยหมัดไปบนปุยนุ่น

จิงถ่งพูดเสียงต่ำ“หมอนี่เป็นผู้มีฝีมือสูงของฝ่ามือแปดทิศ อย่าให้โอกาสเขาได้ใช้ ฆ่าเขาให้ตาย!”

อวี้นหวี่พูดตอบรับทันที จากนั้น ขาทั้งสองข้างก็สั่น ยกขึ้นหนึ่งข้าง ใช้หมัดต่อยพุ่งไปทางฉีเติ่งเสียนอีกครั้ง!

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้น สะบัดออกไป เสียงฝ่ามือเพียะดังขึ้นมา และโจมตี

อวี้นหวี่รู้สึกว่าหมัดเหมือนกับถูกไฟฟ้าความแรงสูงทุบเข้ามา มือเท้าทั้งสี่ไม่มีกำลังวังชา เจ็บเข้ากระดูก

เธอกัดฟัน หมัดที่สามต่อยออกไป มุ่งไปทางหัวใจของฉีเติ่งเสียน!

“เป็นหมัดที่ไม่เลวมาก แต่น่าเสียดายที่ต่อยผิดคน!”ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเย็นชา มือขวาเขาไม่ได้ดึงกลับ กดไปด้านหน้า กดลงไปที่บนหมัด

จากนั้น ข้อมือของเขาก็พลิกกลับ หมุนตัวกลับเข้าไปทันที แต่เวลานี้จิงถ่งควักปืนออกมา เล็งไปบนร่างกายของเขาและยิง!

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ก้าวเข้าไป ชั่วพริบตาเดียวที่จิงถ่งเหนี่ยวไกปืน ก็หมุนตัวกลับไปที่เดิมทันที

อวี้นหวี่มองเห็น ก็รีบสั่นร่างกาย ใช้สองหมัดพุ่งออกไป โจมตีฉีเติ่งเสียนทั้งซ้ายขวา!

ถ้าหากคนอื่นถูกทำร้ายแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนไม่ลังเลที่จะแย่งปืน หลังจากนั้นก็จะฆ่าคน

แต่ด้านหลังของอวี้นหวี่ยังมีจิงถ่ง ปืนในมือ ถ้าเขาจะแย่ง ฝ่ายตรงข้ามก็สามารถยิงเขาที่หัวใจได้!

ดังนั้น ร่างกายของฉีเติ่งเสียนทำได้เพียงถอยไปด้านหลัง!

ก็เป็นเวลานี้ที่จิงถ่งก็ยิงปืน ระยะห่างไม่ไกลมาก ก็ได้จังหวะในการยิงปืน

ฉีเติ่งเสียนเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้แบบนี้ พอที่จะพูดได้ง่ายถอยเป็นวิธีที่ดีที่สุด ลำบากทั้งสองทาง

เสียงปืนยังไม่ได้ ฉีเติ่งเสียนก็มองเห็น เส้นสีขาวมุ่งเข้ามาที่หน้าผาก รู้สึกเหมือนยากที่จะหลีกเลี่ยง

“ปัง!”

ชั่วพริบตาเดียวที่ยิง ศีรษะของฉีเติ่งเสียนก็หายไป

“ฝีมือเก่งกาจมาก!กังฟูของหมอนี่ฝึกฝนจนเข้าไขกระดูกไปแล้ว ต้องระวังตัว อย่าให้เขาได้โอกาส ต้องบีบให้เขาตาย!”จิงถ่งพูดเสียงดัง

อวี้นหวี่ได้ฟัง ก็พยักหน้า รีบเข้าไปฆ่าทันที นิ้วมือหุบลง ตรงเข้าไปแทงที่ทรวงอกของฉีเติ่งเสียน

จิงถ่งพูดด้วยความตกใจ“อย่า!”

ร่างสูงใหญ่ของอวี้นหวี่ แต่ก็เป็นแค่ผู้หญิง ถึงจะมีพละกำลังมาก แต่คู่ต่อสู้ก็คือฉีเติ่งเสียน!

ฝ่ามือแปดทิศของฉีเติ่งเสียนมีชื่อเสียงมาก แค่คิดก็รู้ว่าพลังของเขาน่าหวาดกลัวแค่ไหน!

ไหล่ทั้งสองคนชนกัน ร่างกายของอวี้นหวี่ก็ลอยออกไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว ในอากาศ ร่อนอยู่เจ็ดถึงแปดเมตรเต็มๆ จึงจะตกลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ตกลงบนพื้น อวี้นหวี่ก็สำลักเลือดออกมาทางปาก รู้สึกเหมือนอวัยวะภายในกำลังสั่นไหว รู้สึกเจ็บปวดราวกับว่าสมองกำลังถูกบีบออกจากทางหูและทางตา

“รู้สึกเหมือนถูกรถบรรทุกชน คนนี้ดูเหมือนไม่ได้รูปร่างสูงใหญ่ แต่พละกำลังน่าหวาดกลัวขนาดนี้?”อวี้นหวี่พูดบ่นพึมพำ อยากจะลุกขึ้นมา แต่ว่ามือเท้าอ่อนแรง ก็ล้มลงไปบนพื้นอีกครั้ง

จิงถ่งก็พูดตะโกนเสียงดัง“แก!!!ฉันจะฆ่าแก!”

ฉีเติ่งเสียนชำเลืองมองแขนของเขาที่นำคนแขวนไว้ในอากาศ ยกมือขึ้นตบหน้าของเขา และพูดด่า“ฆ่าแม่มึงสิ!”

ตบนี้ถูกฟาดลงไป ทำให้ใบหน้าของจิงถ่งบวมขึ้นมา ในปากก็มีฟันร่วงออกมา เลือดเต็มใบหน้า

ฝ่ามือเหล็กของฉีเติ่งเสียนฝึกฝนตลอดทั้งวัน ฝึกฝนโดยการตบหินให้แตก

ตบบนใบหน้าคน จะไม่เจ็บได้ยังไง?

“กล้าทำร้ายภรรยาของฉัน ฉันจะฆ่าแก!”จิงถ่งพูดตะโกนออกมา ในมือข้างหนึ่งก็ล้วงเข้าไปในหน้าอก หยิบระเบิดออกมา

ผลลัพธ์คือยังไม่ได้เปิด ฉีเติ่งเสียนก็บีบมือเขาไว้ แย่งระเบิดทิ้งลงไปในแม่น้ำ ยกมือขึ้นตบหน้าเขาอีกครั้ง

“เพียะ!”

ระเบิดถูกทิ้งลงไปในน้ำ ก็ระเบิดน้ำขึ้นมา เต็มไปด้วยละอองน้ำ

ใบหน้าของจิงถ่งอีกด้านก็บวมแล้ว ในปากยังมีเลือดแดงสดไหลออกมาไม่หยุด…