มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน นิยาย บท 9

มู่จิ่วซีเวลานี้พอมองไปก็ไม่เหมือนสาวน้อยอ้อนแอ้นเลย แต่ดูคล้ายกับขุนพลที่กำลังจะออกสังหารศัตรูในค่ายเสียมากกว่า

"คุณหนูใหญ่มู่ ข้าน้อยใช้กำลังภายในขั้นสามแล้ว ท่านระวังด้วย"

"ดี ถ้าไม่ไหว ก็สุดแล้วแต่เจ้าจะสำแดงเลย" มู่จิ่วซีพูดจบ ก็พุ่งตัวเข้าหาเย่อู๋เหิง

นางถนัดการต่อสู้ระยะประชิดที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นจะดีที่สุดถ้ามีอาวุธในมือ ถึงอย่างไรเป้าหมายที่ฝึกฝนตอนแรกก็มีเพียงข้อเดียว นั่นคือการสังหารคน

ความเร็วคือสิ่งที่แกร่งที่สุดของนาง ดังนั้นเย่อู๋เหิงจึงไม่เชื่อเลยว่ามู่จิ่วซีที่เร็วขนาดนี้จะไม่ใช้กำลังภายใน แต่ความจริงมันก็เป็นเช่นนั้น

กำลังภายในระเบิดออก ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นทันที ทั้งสองคนปะทะกันไปสิบกว่ากระบวนท่าในพริบตา มู่จิ่วซีร่างกายคล่องแคล่วมาก แทบจะวนตีเย่อู๋เหิงเลยทีเดียว

แต่เย่อู๋เหิงก็พบว่าพลังของมู่จิ่วซีเองก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่มันไม่ใช่กำลังภายใน ความเร็วเองก็เพิ่มขึ้น

สิ่งนี้อธิบายว่าการประมือก่อนหน้า นางแค่หยั่งเชิงเท่านั้น สิ่งนี้ทำให้ใจเขาตกตะลึง

ใบหน้างามของโม่จุนก็เคร่งขรึมลงมาจนคนตกใจ สายตาจ้องเขม็งไปที่มู่จิ่วซี ในใจเองก็เกิดคลื่นถาโถม

มู่จิ่วซีต่อสู้จนชุ่มไปด้วยเหงื่อ ร่างกายนี้การเคลื่อนไหวหลายอย่างไม่สามารถทำได้สมบูรณ์ จนทำให้นางรู้สึกไม่มั่นใจ

และพลังของเย่อู๋เหิงก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น นางเองก็สัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ของกำลังภายในแล้ว

จู่ๆ นางก็ถอยหลังกับฉับพลัน หอบหายใจเอ่ยขึ้น "พอ!"

เย่อู๋เหิงเองก็หยุดลงทันที หน้าผากมีเหงื่อจางๆ มองมู่จิ่วซีและเอ่ยชมขึ้น "คุณหนูใหญ่ร่างกายคล่องแคล่ว ทำให้ข้าน้อยจำเป็นต้องใช้กำลังภายในขั้นห้าออกมา รู้สึกละอายเสียจริง"

มู่จิ่วซีโบกไม้โบกมือพูดขึ้นว่า "การประลองที่แท้จริง ใครเขาจะมาเก็บมาซ่อนกัน ข้าไม่เป็นกำลังภายใน ไม่ใช่คู่มือของเจ้า"

ตอนที่พูดดวงตานางก็ขรึมลง คิดในใจว่าเจ้าของร่างเดิมเรียนมาแค่หางอึ่งเท่านั้น ไม่ได้เรียนรู้กำลังภายใน สิ่งนี้ทำเอานางกลัดกลุ้มเสียจริง

โม่จุนจู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นว่า "กระบวนท่าของเจ้าแตกต่างกับแม่ทัพใหญ่มู่เลย เจ้าไปเรียนมาจากใครหรือ?"

มู่จิ่วซีหันหน้าไปมองเขา จู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นเสียงประหลาดใจ "ทำไมท่านยังไม่ไปอีกล่ะ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน