ซินตู
อวี่เหวินตูนำกองทัพทหารหนีกลับมา หลี่เจิ้งโกรธมาก!
ไม่ต้องพูดถึงการสูญเสียเมืองเป่ยกวน แม้แต่เมืองซ่างหยวนตอนนี้ก็เสียไปแล้วเรียบร้อย พอเสียเมืองซ่างหยวนไป กองทัพศัตรูก็จะต้องเคลื่อนทัพไปทางทิศตะวันออก และโจมตีซินตูได้โดยตรง
จะไม่ให้หลี่เจิ้งโกรธได้อย่างไร
ทว่าหลังจากได้ยินรายงานของอวี่เหวินตูแล้ว หลี่เจิ้งก็ขมวดคิ้วทันที
“เจ้ากำลังจะบอกว่าที่ศัตรูโจมตีเมืองซ่างหยวนได้ เพราะว่าใช้สิ่งที่บินได้ และสามารถบรรทุกคนลอยลงมาจากฟากฟ้างั้นหรือ”
หลี่เจิ้งถามพลางขมวดคิ้วไปด้วย
อวี่เหวินตูที่อยู่ใต้บัลลังก์ไม่กล้าโกหกเลยแม้แต่นิดเดียว จึงได้เล่าเหตุการณ์ในคืนนั้นตามความเป็นจริงทั้งหมด จากนั้นก็กล่าวว่า
“ฝ่าบาท ศัตรูลงมาจากบนฟ้า เราไม่สามารถป้องกันมันได้จริง ๆ! แม่ทัพหวังเซิ่งและแม่ทัพฉินจ่านตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู ภายหลังกระหม่อมทราบข่าวว่า...แม่ทัพฉินจ่านได้ปลิดชีพตนเองต่อหน้ากองทัพศัตรู...เพื่อเป็นการขอประทานโทษต่อฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ!”
หลี่เจิ้งหน้าเศร้าหมองเมื่อได้ยินสิ่งนี้ และตะโกนด้วยความเจ็บปวดทันที
“แม่ทัพที่ดีของข้า...”
เศร้าได้ไม่นาน หลี่เจิ้งก็มองไปยังอวี่เหวินตูอย่างจริงจัง แล้วถอนหายใจก่อนจะพูดว่า
“แม่ทัพอวี่เหวินเจ้าออกไปก่อน แม้ว่าจะสูญเสียเมืองซ่างหยวนไปแล้ว แต่เรื่องราวก็พอเข้าใจได้ ข้าจึงไม่กล่าวโทษเจ้า อย่างไรก็ตามความผิดใหญ่นั้นยกโทษให้ได้ แต่ความผิดเล็กยกโทษให้ไม่ได้ ดังนั้นจะลงโทษตัดเงินเดือนเจ้าสามเดือนแทน!"
“ขอบพระทัยฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ!”
อวี่เหวินตูแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก จึงรีบขอบพระทัยอย่างรวดเร็วแล้วลุกจากไป
อย่างไรก็ตามการสูญเสียเมืองก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ในอดีตสามารถถึงขั้นประหารได้ หากฝ่าบาททรงสืบสวนเรื่องนี้จริง ๆ แม้ว่าท่านพ่อจะมาก็ไม่สามารถช่วยได้เช่นกัน
ส่วนเหตุผลที่การลงโทษครั้งนี้เบามาก อวี่เหวินตูก็เข้าใจเช่นกัน เพราะตอนนี้อยู่ในช่วงที่ต้องใช้กำลังพลหากฆ่าเขาแล้ว จะส่งผลเสียอย่างมากต่อราชวงศ์อู่
เมื่ออวี่เหวินตูออกไป ดวงตาของหลี่เจิ้งก็ดูลึกล้ำขึ้นมา ก่อนจะถามหวังเหลียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
“หวังเหลียน เจ้ายังจำได้ไหมว่าในตอนนั้น เจ้าหกจับโจรเหล่านั้นที่ชายแดนทางตอนเหนือได้อย่างไร อัครมหาเสนาบดีจี้เคยรายงานเหตุการณ์ที่เขาเฟิงโหยวให้กับข้า หลังจากสอบสวนในภายหลังพบว่า เจ้าหกเป็นคนประดิษฐ์สิ่งที่เรียกว่าลูกโป่งร้อน ซึ่งสามารถบรรทุกคนและลอยขึ้นฟ้าได้ จึงสามารถยึดเขาเฟิงโหยวที่ซึ่งป้องกันง่ายแต่โจมตียากได้สำเร็จ”
ทันใดนั้นดวงตาของหวังเหลียนก็หดตัวลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ก่อนจะพูดในทันทีว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...