หลี่จุ่นใครครวญอยู่ชั่วครู่
ดูเหมือนหนี้พ่อที่อยู่บนบ่าตนเองนั้นมีมากพอสมควร
โชคดีที่ศิษย์สำนักจิ่งไม่เอาความตนเอง ไม่อย่างนั้น วิบัติแน่…
แน่นอนว่า ยังมีซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ที่ยังไม่ฟื้น คนนี้ถึงจะเป็นศิษย์คนสำคัญของสำนักจิ่ง เป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจในตอนนี้ ถ้านางไม่เอาเรื่องถึงจะถือว่าพ้นภัย
แต่ถ้าจะเอาเรื่อง…เห็นทีว่าตนจะต้องทำเรื่องที่ผิดต่ออาจารย์และบรรพบุรุษถึงจะรอดพ้นวิบัติครั้งนี้!
หลังจากนั้น
ตอนนี้สหายบนกำแพงของตนอย่างเสี่ยวฮวนฮวนก็ดูเหมือนจะมีความแค้นกับตนเอง…
ตนเป็นแค่คนที่รับผลกระทบ ภัยร้ายเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขา ไม่ใช่เรื่องของเขา!
หลี่จุ่นส่ายหน้าเงียบๆ ให้ปันหมิ่นนวดตัวให้เขาต่อไป
ทันใดนั้นสีหน้าปันหมิ่นเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ
หนึ่งวันผ่านไป
ข่าวสารการสู้รบจากเมืองเฟิงหั่วและด่านเฟิงเป่ยก็มาถึงพร้อมกัน แจ้งว่ากองทัพสองกลุ่มของลัทธิขงจื๊อไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้ และถูกโจมตีถอยหลังไปหลายสิบลี้ ตอนนี้อยู่ในสถานการณ์นิ่งเฉย
หลี่จุ่นได้รับข่าวสาร ทันใดนั้นสีหน้าก็เผยความพอใจ จากนั้นก็เรียกอวี่เหวินจิ้งมาปรึกษาหารือ
“ไท่ซือ ตอนนี้ลัทธิขงจื๊อไม่มีการโจมตีเข้ามา คาดว่าคงจะรอพวกเราเป็นฝ่ายบุกเข้าไป ส่วนซือหม่าหยวนก็ไม่มีการเคลื่อนไหว เกรงว่ากำลังรออะไรบางอย่าง เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราเป็นฝ่ายโจมตีเข้าไปก่อนเถอะ ระเบิดพวกเขาให้ย่อยยับ”
อวี่เหวินจิ้งฟังแล้ว ทันใดนั้นสีหน้าก็เผยความดีใจ และเอ่ยว่า
“มหาจักรพรรดิทรงปรีชาสามารถ!”
หลี่จุ่นยิ้มขึ้นมา จากนั้นก็โบกมืออันใหญ่ สั่งการออกไปว่า
“ไท่ซือ ท่านนำกองทัพสองแสนนาย มุ่งหน้าไปยังค่ายทหารของข้าศึกในระยะหนึ่งลี้ สั่งการให้ค่ายทหารปืนใหญ่นำปืนใหญ่สามพันกระบอกออกเดินทางไปด้วย ระเบิดค่ายข้าศึกในคืนนี้! ข้าอยากได้ยินเสียงระเบิด!”
“ขอรับ มหาจักรพรรดิ!”
อวี่เหวินจิ้งเผยสีหน้ายินดี และไปดำเนินการทันที!
หลังจากนั้น!
อวี่เหวินจิ้งเปี่ยมด้วยความฮึกเหิม เหมือนได้ย้อนเวลาไปในช่วงวัยหนุ่ม
มาถึงค่ายทหารอย่างองอาจห้าวหาญ เริ่มต้นการวางแผนทหาร จากนั้นก็นำกองทัพออกโจมตี!
“จอมทัพ แย่แล้ว ทหารสอดแนมรายงานเข้ามา มีกองทัพข้าศึกขบวนใหญ่ออกจากค่าย กำลังมุ่งหน้าบุกมาทางพวกเรา!”
กองทัพพันธมิตรของแคว้นเยียนกับแคว้นจ้าว ผู้บัญชาการจางเฟิงลู่นั่งศึกษาแผนที่แถบชายแดนอยู่ในกระโจม ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงรายงานอย่างเร่งรีบของทหารใต้บัญชา จึงสะดุ้งขึ้นมากะทันหัน
สีหน้าดุดันเคร่งขรึม จางเฟิงลู่ที่ร่างใหญ่กำยำหน้าตาไม่เลวก็ลุกขึ้นมา เอ่ยเสียงดังว่า
“สั่งการให้ทหารในกองทัพ เตรียมพร้อมออกศึก รับมือกับศัตรู!”
“ขอรับ!”
เมื่อคำสั่งถูกประกาศออกไป ทันใดนั้นทั้งค่ายทหารก็ตื่นตัวเคลื่อนไหวขึ้นมา!
ท่าทางจริงจังหนักแน่น ตั้งตารอคอยรับมือกับข้าศึก!
……
แคว้นหนาน
เมืองหลวง
ความมืดเข้ามาเยือน
ในเรือนแห่งหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...