องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1451

จงจื่อหนิงเดินผ่านประตูนรกมาแล้วสองหน ตอนแรกคิดว่าจะไปตามหาหลี่จุ่นที่ประตูนรก จากนั้นก็ขอโทษเขา

แต่สุดท้ายก็กัดฟันตัดสินใจด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า รอให้แก่ตายก่อนค่อยไปขอโทษท่านอ๋องเถิด

ถ้าตายตอนนี้…ถือว่าช่างประมาทเกินไป!

หลังจากจงจื่อหนิงหันหลังให้เฟิงโจว ก็กลับไปใช้ชีวิตอย่างสงบอยู่ที่บ้านเกิด รักษาตัวมาได้สักระยะ จู่ๆก็ได้ข่าวว่าท่านอ๋องยังไม่ตาย อีกอย่างยังสามารถรวมจงหยวนเป็นหนึ่งเดียว ก่อตั้งจักรวรรดิพันธมิตรจงหยวน ตอนนี้แม้แต่ราชวงศ์อู่ก็อยู่ใต้การปกครองของจักรวรรดิ!

หลังจากที่ได้ยินข่าวนี้ จงจื่อหนิงรู้สึกตะลึงสุดขีด

ผ่านไปตั้งนานกว่าจะได้สติกลับคืนมา จากนั้นก็ออกเดินทางมาด้วยความปลาบปลื้มใจและตื่นเต้น เหมือนตนเองตกอยู่ในภวังค์

จงจื่อหนิงอยากมาหาหลี่จุ่นทันที แต่น่าเสียดาย เขาบาดเจ็บสาหัส ถูกคนช่วยไว้ในขณะที่ลมหายใจโรยริน ฉะนั้นจึงฟื้นฟูกำลังกลับมาได้ไม่เร็วนัก

เขาพักรักษาตัวอย่างดี สุดท้ายเมื่อร่างกายพอจะฟื้นฟูดีขึ้นมา และสามารถเคลื่อนไหวได้ จงจื่อหนิงจึงพาม้าสีขาวของตนเดินทางออกมาจากบ้าน มุ่งหน้ามาจงตูโดยตรง

แต่ทว่า!

เมื่อมาถึงจงตูก็ได้ทราบข่าวว่าหลี่จุ่นกำลังนำกองทัพออกศึก มุ่งหน้าไปยังหลงหู่ไถและกำลังเผชิญหน้ากับกองทัพเยียนจ้าว

แม้จงจื่อหนิงจะรู้สึกเสียดายเล็กน้อย แต่ก็ไม่พูดไม่จาอะไร ขี่ม้ามุ่งหน้ามาทางเหนือ เพื่อไปยังหลงหู่ไถ

เรียกได้ว่าเดินทางทั้งวันทั้งคืน ถ้าม้าของตนไม่แข็งแกร่งพอ เกรงว่าคงจะตายไปตั้งนานแล้ว

แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ใช้เวลาประมาณเจ็ดวันในการเดินทางมาถึงค่ายทหารที่หลงหู่ไถ

ในที่สุดก็ได้พบกับท่านอ๋องแล้ว ก้อนหินที่ทับอยู่ในอกของตนได้เอาออกไปเสียที

จงจื่อหนิงยืนอยู่นอกประตูค่ายทหาร เดินวนไปวนมาอย่างไม่หยุด เผยให้เห็นถึงความกระวนกระวายใจ

ในเวลานี้ เสียงอันอบอุ่นนุ่มนวลดังขึ้นที่ประตูค่ายทหาร

“จื่อหนิง ไม่เจอกันตั้งนานสบายดีไหม!”

จงจื่อหนิงหันหน้ามาอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็ได้เห็นหลี่จุ่นสวมชุดผาวสีดำ ยิ้มอย่างอารมณ์ดีท่ามกลางองครักษ์ที่เดินตามเขามา

เมื่อจงจื่อหนิงได้พบหน้าหลี่จุ่น ทันใดนั้นก็อึ้งและถอนหายใจเบาๆ ผ่านไปพักใหญ่ถึงจะคุกเข่าต่อหน้าหลี่จุ่น และเอ่ยเสียงดังว่า

“ข้าน้อยจงจื่อหนิง คารวะมหาจักรพรรดิ!”

ระหว่างพูดก็ก้มหัวกราบลงที่พื้น!

หลี่จุ่นตกใจขึ้นมา เดินเข้าไปพยุงเขา จากนั้นก็ดึงเข้าลุกขึ้นมา เพื่อห้ามไม่ให้เขาคุกเข่าก้มกราบ และเอ่ยว่า

ตอนที่ 1451 จงจื่อหนิงมาแล้ว! 1

ตอนที่ 1451 จงจื่อหนิงมาแล้ว! 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน