“เกิดอะไรขึ้น?!”
เวลานี้
จางเฟิงลู่เห็นกระสุนปืนใหญ่ส่วนมากไม่ระเบิด ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน!
นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?!
เขาเตรียมพร้อมที่จะนำกองทัพบุกโจมตี แต่ท่านบอกว่าเป็นแค่กระสุนฝ่อ?!
“จอมทัพ นี่… นี่…”
เหล่าผู้นำทหารที่อยู่รอบข้างพากันตะลึง และไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดเรื่องอะไร
กระสุนปืนใหญ่นี้ทำไมถึงไม่ระเบิด?
อ๋องผู้สำเร็จราชการแทนส่งคนมารายงานว่ากระสุนปืนใหญ่นี้เป็นของดีที่สุดมิใช่หรือ?
ทำไมตอนนี้ถึงเป็นเช่นนี้ได้?!
“น่าโมโหชะมัด!”
จางเฟิงลู่สีหน้าเคร่งขรึม “รีบตรวจสอบว่าเกิดจากสาเหตุอะไร?!”
ครั้งนี้!
เมื่อเห็นแม่ทัพที่ขี่ม้าขาวอยู่หน้ากองทัพข้าศึกเดินวนไปวนมาอย่างอวดดี จากนั้นก็หันมาหัวเราะใส่เขาและเอ่ยว่า
“แม่ทัพข้าศึก ออกมารับความตายโดยดี ข้าจะแทงหัวกะโหลกเจ้ากลับไปรับรางวัล!”
จางเฟิงลู่ฟังแล้วก็รู้สึกโมโหสุดขีด!
แม่ทัพข้าศึกคนนี้ ช่างยโสโอหังเสียจริง!
ทำเช่นนี้ได้อย่างไร!
ยังดีที่เขาฟังไม่ออกว่าอีกฝ่ายได้พูดอะไร ไม่อย่างนั้นคงต้องโมโหมากกว่านี้
เขาเป็นถึงผู้บัญชาการกองทัพ สามารถเกิดความโมโหได้ แต่จะบุกเข้าไปด้วยความโมโหโดยไม่สนใจผลที่ตามมานั้นไม่ได้ ทำเช่นนั้นก็เท่ากับว่าส่งอาหารไปให้เขากินฟรีๆ!
จะไปหาอาหารมาจากที่ไหน?
เอาหัวกะโหลกของเขาไปแลกกับอาหารสิไม่ว่า
จางเฟิงลู่จ้องมองจงจื่อหนิงแค่ชั่วครู่ และไม่ได้กระทำการวู่วาม กองทัพสองฝ่ายต่างอยู่ในภาวะเงียบ
เวลานี้ จงจื่อหนิงที่ตัวแข็งเกร็งก็ผ่อนคลายลงมาเล็กน้อย
แม้มหาจักรพรรดิจะบอกว่าไม่ต้องกลัวปืนใหญ่ของข้าศึก แต่ทว่าตอนที่ยิงเข้ามาก็ทำให้จิตใจหวาดผวาไม่น้อย
โชคดีที่มหาจักรพรรดิเป็นเทพการคาดเดาที่แม่นยำ และเชื่อถือได้!
จงจื่อหนิงเห็นศัตรูไม่มีการเคลื่อนไหว ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้ว จากนั้นก็ขี่ม้าตระเวนสำรวจหนึ่งรอบ และหันไปตะโกนด่าทอจางเฟิงลู่ว่า
“จอมทัพข้าศึก เข้ามารับความตายโดยเร็ว ข้าจงจื่อหลงบรรพบุรุษของเจ้าจะแทงทะลุหัวกะโหลกของเจ้า!”
ปรากฎว่า
จางเฟิงลู่ไม่ได้โต้ตอบอะไร แต่กลับเป็นแม่ทัพที่อยู่ด้านหลังตะโกนขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มว่า
“แม่ทัพใหญ่จง เมื่อครู่ท่านบอกว่าจะใช้ร่างกายรับกระสุนปืนใหญ่ ถ้าทหารเสียชีวิตหนึ่งนาย ท่านจะตัดหัวตนเอง…แม่ทัพใหญ่จง เมื่อครู่มีรายงานมาว่า มีทหารตายสิบสี่นาย หมดสติไปสามร้อยนาย แม่ทัพใหญ่จงท่านจะรับผิดชอบอย่างไร?”
จงจื่อหนิง “…”
“จะรังแกกันมากเกินไปแล้ว!”
อีกด้านหนึ่งจางเฟิงลู่ก็เอ่ยอย่างโมโห แม้จะฟังไม่ออกว่าจงจื่อหนิงกำลังด่าว่าอะไร แต่ทว่าก็เดาออกว่าน่าจะเป็นถ้อยคำยั่วยุให้โมโห!
“จอมทัพ ทหารปืนใหญ่รายงานว่า อาจจะเป็นเพราะระหว่างขนส่งเกิดการสั่นสะเทือนจึงทำให้เป็นเช่นนี้…” มีทหารจำใจออกมารายงาน
“อะไรนะ?!”
จางเฟิงลู่โมโหจนกระทืบเท้า ไม่ถูก คือกระโดด!
สายตาอันลึกลับของเขาครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยว่า
“สั่งการทหารปืนใหญ่ ยิงกระสุนปืนใหญ่ให้หมด แม้จะทำให้ข้าศึกเสียชีวิตแค่ไม่กี่คน ข้าก็จะระเบิดพวกเขา! ประกาศคำสั่งของข้า ทหารม้าเตรียมตัวให้พร้อม เมื่อปืนใหญ่ดั่งขึ้น ก็ให้บุกเข้าไปทันที ข้าจะสังหารแม่ทัพเสื้อเกราะเงินของข้าศึกที่เลวทรามคนนั้น! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...