เป็นช่วงชีวิตที่สามารถเรียกได้ว่าเขาเป็นวีรบุรุษ หลี่เจิ้ง อดีตจักรพรรดิแห่งราชวงศ์อู่
มันจบแล้ว
สนมรักของเขาทั้งสองเองก็ฆ่าตัวตายอยู่ในอ้อมแขนของเขา ร่วงหล่นดั่งหยก เหี่ยวเฉาดั่งดอกไม้ ตายตามเขาไป
หลี่จุ่นที่อยู่ไกลจากหลงหู่ไถได้รับรายงานลับด่วน ทันทีที่ได้รู้ว่าหลี่เจิ้งสิ้นแล้ว เขาก็ตกอยู่ในภวังค์อยู่เป็นเวลานาน
เขาลุกขึ้นแล้วเดินออกไปที่กระโจม เดินไปที่หอสูง เพียงมองไปยังทิศทางของเมืองหลวงแคว้นหนาน ในที่สุดเขาก็พูดบางสิ่งที่ซับซ้อนด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวลออกมาว่า
“เกิดชาติหน้าจงเป็นบิดาที่ดี สามีที่ดี...เดินทางปลอดภัย”
เมื่ออวี่เหวินจิ้งรู้ข่าวนี้ เขาก็ซ่อนตัวอยู่ในมุมกระโจมทัพแล้วร้องไห้ตลอดคืน
ชายผู้นี้เดิมทีก็แก่มากอยู่แล้ว หลังจากร้องไห้มาทั้งคืน หลังกลับค่อมโค้งมากกว่าเดิม
ราวกับชราลงสิบปีในพริบตาเดียว
การตายของหลี่เจิ้ง ช่างเงียบงัน
ไม่ประกาศให้โลกรู้ ไม่บอกผู้ใด มีเพียงผู้ที่สนิทใกล้ชิดเท่านั้นที่รู้
ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี และเป็นเรื่องน่าเศร้าโศกเช่นกัน
คืนหลังจากได้รับข่าวการตายของหลี่เจิ้ง หลี่จุ่นก็ได้รับรายงานสภาพการรบอีกสองฉบับ ฉบับหนึ่งมาจากเหยียนอ๋องผู้เฒ่า อีกฉบับมาจากเมืองเฟิงหั่ว!
จากรายงานบอกว่า กองทหารหนึ่งล้านคนจากทางเหนือได้แบ่งกองกำลังและมุ่งหน้าไปทางใต้
หลี่โจ้วให้กองกำลังเจ็ดหมื่นนายไปที่ด่านเฟิงเป่ย และอีกห้าหมื่นนายไปยังเมืองเฟิงหั่ว!
กองกำลังของหลี่โจ้วมีประมาณนั้น
ยิ่งไปกว่านั้น หลี่โจ้วยังมีปืนใหญ่อีกด้วย แม้ว่าพลังและอัตราการโจมตีจะไม่สามารถเทียบเคียงกับอาวุธที่อยู่ในมือพวกเขาได้ แต่ก็นับว่าเป็นภัยคุกคามใหญ่ต่อกองทัพ
รายงานสภาพการรบฉบับนี้ทำให้หลี่จุ่นค่อนข้างประหลาดใจ
ดังนั้น เขาก็คิดหาวิธีที่ถูกต้องในการใช้ปืนใหญ่ออก ซึ่งเขาเคยใช้มันหลอกล่อหลี่โจ้วให้ติดกับมาก่อน!
นี่จักเป็นการประเมินชายชราผู้นี้ต่ำไปหรือไม่!
หลี่จุ่นขมวดคิ้วเล็กน้อย
หลี่โจ้วเชี่ยวชาญเรื่องระเบิดอยู่แล้ว ทว่าปืนใหญ่นั้นเป็นเขาเองที่ส่งตัวอย่างไปให้ ถือว่าเป็นความผิดของเขาเอง!
แค่คิดว่าตัวเองส่งอาวุธให้ศัตรูเพื่อมาทำลายคนของเขาเองนั้น ก็ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
เป็นความประมาทยิ่งนัก!
หลี่จุ่นเรียกซือหม่าหยวนแล้วพูดว่า
“ใต้เท้าอ๋องผู้สำเร็จราชการแทน ข้าได้รับรายงานสภาพการรบ หลี่โจ้วกำลังมุ่งหน้าลงทางใต้อย่างยิ่งใหญ่ ถึงเวลาที่ท่านจักต้องลงมือแล้ว”
ซือหม่าหยวนหรี่ลงเล็กน้อย หลังจากเจาะจงถามถึงสถานการณ์ให้แน่ชัดแล้ว เขาก็ค่อย ๆ พยักหน้าแล้วพูดว่า
“เอาล่ะ พรุ่งนี้ส่งข้าไปที่ทัพหน้าเพื่อเผชิญหน้ากับจางเฟิงลู่ ให้จางเฟิงลู่ส่งกองกำลังไปยังเมืองเฟิงหั่วเพื่อต่อต้านศัตรูทางเหนือ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...