องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1462

เสิ่นจิงหงซึ่งสวมชุดดำยืนตระหง่านด้วยขาอันเพรียวยาว น้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบน้ำ จากนั้นเขาก็ชักดาบออกมาช้า ๆ

เมื่อนางรู้ว่าพ่อของนางตายด้วยน้ำมือของหลี่เจิ้ง นางก็รู้สึกประหนึ่งว่าฟ้าถล่มลงมา

เพราะว่าหลี่เจิ้งคือพ่อของหลี่จุ่น!

เมื่อนางได้รู้จากปากของพี่ชายว่าหลี่จุ่นเป็นลูกแท้ ๆ ของหลี่เจิ้ง เสิ่นจิงหงเต็มไปด้วยความเกลียดชังและอาฆาตแก้แค้น!

พี่น้องทั้งสองเรียกรวมหน่วยข่าวลับทันที ตรวจสอบจนพบตำแหน่งของหลี่เจิ้ง เมื่อรู้ว่าหลี่เจิ้งตอนนี้มีสภาพเป็นดั่งนักโทษ พวกเขาจึงตรงไปที่เมืองหลวงแคว้นหนานทันที

และในที่สุดก็ได้พบศัตรูของพวกเขาแล้ว!

เมื่อได้ยินคำพูดของเสิ่นเลี่ย หลี่เจิ้งที่กำลังกอดจ้าวซื่อไว้ในอ้อมแขนก็ทำได้เพียงแค่ยิ้ม มองไปยังพี่น้องทั้งสองแล้วพูดว่า

“ข้าเตรียมพร้อมอยู่นานแล้ว มีผู้คนมากมายต้องการจะฆ่าข้า ทว่าพวกเจ้ามาถึงก่อนใครอื่น หากเสิ่นไท่ฟู่ที่อยู่ใต้น้ำพุเหลืองรู้เรื่องนี้ เขาต้องโล่งใจมากแน่

“ฝ่าบาท มีกระไรจะพูดอีกหรือไม่?!” เสิ่นเลี่ยถามเสียงเข้ม

หลี่เจิ้งครุ่นคิด มองไปยังเสิ่นจิงหงแล้วพูดว่า

“หากเป็นไปได้ ให้น้องสาวของเจ้าออกไปจากที่นี่เสีย คืนนี้นางไม่เคยมาที่นี่ และข้าไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของนาง สิ่งที่เกิดขึ้นคืนนี้คือสิ่งที่เจ้าวางแผนไว้ นางไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง!”

เสิ่นเลี่ยขมวดคิ้วโดยที่ไม่รู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร

จากนั้น เสิ่นจิงหงก็พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า

“ไม่ได้ แค้นของพ่อ...ต้องชำระด้วยน้ำมือของข้าเอง!”

เมื่อฮองเฮาที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินดังนั้นก็ใจสั่น มองไปที่นางและพูดด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า

“เด็กน้อยเอ๋ย จงเชื่อฟังเถิด นี่จักเป็นผลที่ดีที่สุดต่อเจ้า”

เสิ่นจิ่งหงมองไปที่ฮองเฮาด้วยความสับสน อดไม่ได้ที่จะถามว่า

“เพราะเหตุใด?”

ฮองเฮาฝืนยิ้มแล้วพูดว่า

“หากคืนนี้เจ้าไม่มาที่นี่ แล้วไปพบเหวินจวินที่จงตู เหวินจวินจักบอกสิ่งที่เจ้าต้องการรู้ทั้งหมด”

เสิ่นเลี่ยขมวดคิ้ว แต่ดาบยาวในมือของเขาชูชึ้นเรียบร้อยแล้ว ชี้ไปทางหลี่เจิ้งแล้วกล่าวว่า

“คืนนี้เสิ่นเลี่ยจักปลงพระชนม์ นี่เป็นการทรยศครั้งใหญ่และเป็นอาชญากรรมร้ายแรงที่จักเป็นบาปติดตัวไปยันเก้าชั่วโคตร ฝ่าบาทวางใจได้ หลังจบเรื่องนี้เราสองพี่น้องจักออกไปจากจงหยวน ไม่ก้าวกลับมาอีก!”

ฮองเฮาและหลี่เจิ้งเงียบไป

หลี่เจิ้งถามว่า “คิดดีแล้วหรือ?”

“ขอบคุณสำหรับความกรุณาของฝ่าบาท!” เสิ่นเลี่ยพูดอย่างตรงไปตรงมา!

“อืม ถ้าเช่นนั้นเจ้าลงมือเถิด” หลี่เจิ้งถอนหายใจพร้อมนั่งรอความตายอยู่ตรงนั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน