องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 345

เขาไม่รู้ว่าเป็นอารมณ์ของตัวเองหรือเป็นอารมณ์ของเจ้าของร่าง แต่เจ้าของร่างเป็นคนอ่อนแอออกอย่างนั้น พอได้ยินว่าหยางจงประสบเคราะห์อย่างนี้ ทั่วทั้งร่างกายจึงเสียการควบคุม...

เขานึกภาพออกว่าหยางจงมีตำแหน่งสูงแค่ไหนในใจของเจ้าของร่าง สูงกว่าทุกสิ่ง!

“ข้าใจเย็นมาก...ใจเย็นมาก ข้าต้องใจเย็น!” หลี่จุ่นพูดไม่หยุด แต่ร่างกายเขาสั่นแรงมากกว่าเดิม

“หลี่จุ่น!” เสิ่นจิงหงร้องไห้พลางกอดเขาแน่น ๆ

อวี้เซียง เจียงเยว่ฉาน โหลวฮวนฮวน สามดรุณีทำอะไรไม่ถูก ถึงพวกนางจะรู้ว่าหลี่จุ่นต้องปวดใจมากแน่ แต่คิดไม่ถึงว่าหลี่จุ่นจะออกอาการหนักเช่นนี้!

เจียงเยว่ฉานเอ่ยเสียงหนัก “ไม่ได้ ถ้าเขาสั่นอย่างนี้ต่อไป อาการต้องกำเริบแน่!”

โหลวฮวนฮวนตาเร็วมือไว มือมีดสับลำคอของหลี่จุ่นแล้ว ศีรษะหลี่จุ่นพับตกลงในอ้อมอกของเสิ่นจิงหงทันที

โหลวฮวนฮวนถาม “ตอนนี้จะทำยังไงดี”

ที่ร่างของหยางจงถูกคนแขวนอยู่บนกำแพงเมือง ก็เพื่อบีบให้หลี่จุ่นออกไป แต่เขาจะออกไปไม่ได้ ถ้าออกไปก็คือตาย ติดกับ!

อวี้เซียงเอ่ยเสียงหนัก “ต้องไปเดี๋ยวนี้! จะช้าอีกไม่ได้!”

จะให้หลี่จุ่นฟื้นขึ้นมาไม่ได้ ถ้ารอให้เขาฟื้นขึ้นมา เขาต้องไปเอาร่างของหยางจงแน่ เช่นนั้นใครก็หนีไม่รอดแล้ว!

เจียงเยว่ฉานมองอวี้เซียงทีหนึ่ง

นี่ก็คือขั้วอิทธิพลที่หลี่จุ่นเพาะเลี้ยงออกมาหรือ

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันนะ...จริงสิ ผู้หญิงคนนี้เรียกหลี่จุ่นว่าหัวหน้า

หัวหน้าหรือ

การเรียกนี้...ระยะนี้เมืองหลวงเหมือนว่าจะมีสมาคมเทียนตี้ที่เคลื่อนไหวตลอด พวกเขาเหมือนจะมีหัวหน้าสมาคมที่ชื่อเฉินจิ้นหนาน

หรือว่า...หลี่จุ่นก็คือเฉินจิ้นหนาน!

แต่...ทำไมรู้สึกเหลวไหลนะ

เจียงเยว่ฉานไม่ค่อยอยากจะเชื่อการคาดเดาของตัวเอง

สมาคมเทียนตี้นี้ไม่ธรรมดา ลึกลับซับซ้อนมาตลอด แล้วยังมียอดฝีมืออยู่ในนั้นมากด้วย เคลื่อนไหวแปลกประหลาด ไม่อาจสะกดรอยได้

ช่างเถอะ!

ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาคิดเรื่องพวกนี้นะ!

เจียงเยว่ฉานพูดทันที “แม่นางอวี้เซียง เช่นนั้นก็รีบแจ้งข่าวกับคนของเจ้าเถอะ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แล้ว ฮวนฮวน เจ้านำทาง!”

“ได้!” อวี้เซียงพยักหน้า

“ได้!” โหลวฮวนฮวนก็พยักหน้าด้วย

หนึ่งเค่อให้หลัง

หากอยากหนีรอดจากการค้นหาที่ราวกับตาข่ายฟ้าดินของทหารรักษาพระองค์ และตรงดิ่งไปถึงอุทยานทางเหนือ แทบเป็นเรื่องที่อัศจรรย์อย่างยิ่งยวดเรื่องหนึ่ง!

แต่คนของสมาคมเทียนตี้เก่งมาก!

ขี่ไปด้านหน้าไม่หยุด ดวงตาสอดส่องหกทิศ ใบหูสดับแปดทาง รับข่าวสารต่อเนื่อง เปลี่ยนทิศทางรถม้าบ่อย ๆ ตัดทหารศัตรูออกสู้เส้นทางรอดอย่างเงียบเชียบแบบดื้อ ๆ ให้พวกนางผ่านไปอย่างปลอดภัย!

เจียงเยว่ฉานอิจฉาอย่างยิ่ง ถ้าให้คนพวกนี้กับนาง ขั้วอิทธิพลของพวกนางต้องไร้เทียมทานแน่!

“แย่แล้ว!”

จู่ ๆ เสียงทุ้มหนักของอวี้เซียงก็ดังขึ้นท่ามกลางคืนมืดมิด!

“ทำไมหรือ” เจียงเยว่ฉานถามทันที

“เราถูกจ้องแล้ว!”

น้ำเสียงอวี้เซียงหนักแน่น “มีคนตามพวกเรามาตลอด ตอนนี้เข้าใกล้มาแล้ว! ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป ช้าเร็วต้องตามเราทัน! ถึงตอนนั้น ต้องดึงทหารรักษาพระองค์มาแน่!”

เจียงเยว่ฉานขมวดคิ้ว พูดกับโหลวฮวนฮวนทันที “ฮวนฮวน เจ้าไปจัดการ!”

โหลวฮวนฮวนพยักหน้า ลุกขึ้นช้า ๆ กระโดดออกจากรถม้าและพลิกตัวขึ้นหลังคา

แต่แล้วอวี้เซียงก็ตะโกนบอกว่า “แม่นางฮวนฮวน สกัดนางไว้ครู่หนึ่งก็พอ อย่าทำร้ายนางถึงชีวิตเด็ดขาด!”

โหลวฮวนฮวนยืนอยู่บนหลังคารถม้า ถามด้วยความฉงน “ทำไม ข้าฟันมันไปซะไม่ยิ่งดีหรือ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน