องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 563

“ข้าจะส่งกองกำลังหนึ่งแสนนายไปทำลายเขาเฟิงโหยวนี้!”

ส่งทหารหนึ่งแสนนาย? !

เสิ่นเลี่ยและอาหยวนตกตะลึงและแทบไม่อยากจะเชื่อ

หลี่จุ่นต้องการส่งทหารหนึ่งแสนนาย? !

เพียงเพื่อปราบโจรขี่ม้าที่มีมากสุดไม่กี่พันคน ถึงกับต้องระดมคนเป็นแสน ๆ แบบนี้ไม่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่งั้นหรือ

ใช้มีดโคถึกฆ่าไก่เลยนะ

ในตอนนี้แม้แต่เสิ่นเลี่ยที่อยากให้หลี่จุ่นส่งกองกำลังทหารไปก็รู้สึกว่ามันเหลือเชื่อมาก เขาสงสัยว่าเขาได้ยินผิดไปหรือไม่ จึงถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ทะ ท่านจอมทัพ ท่านต้องการส่งทหารไปหนึ่งแสนนายอย่างนั้นหรือ”

หลี่จุ่นพยักหน้าอย่างแน่วแน่ มองแผนที่ตรงหน้าเขา มุมปากเผยรอยยิ้มหยัน และกล่าว

“พี่เขย แม้ว่าข้ากับจิงหงจะเป็นสามีภรรยากันในแค่คืนเดียว และข้าก็ได้เซ็นหย่าแล้ว แต่ภายในใจของข้า นางก็คือภรรยาของข้า เป็นภรรยาที่แต่งงานกันอย่างเป็นทางการ! เป็นเพียงกลุ่มโจรขี่ม้า กล้าดีอย่างไรมาแตะต้องภรรยาของข้า ไม่ต้องพูดถึงกองกำลังหนึ่งแสนคน ถึงจะมีทหารหนึ่งล้านคนก็ไปด้วยจะเป็นอะไรไป!"

เสิ่นเลี่ยและอีกสองคนตกตะลึงเมื่อได้ฟัง

ที่แท้นี่ก็คือสิ่งที่หลี่จุ่นคิด จริง ๆ แล้วในใจของหลี่จุ่น น้องสาวของตัวเองยังคงเป็นภรรยาของเขามาโดยตลอด...

เสิ่นเลี่ยรู้สึกโล่งใจอย่างมาก และในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกดีใจแทนน้องสาวของเขา

มันช่างเป็นเรื่องที่ดีจริง ๆ

อาหยวนเองก็รู้สึกหัวใจสั่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้

แม้ว่าหลี่จุ่นจะพูดคำที่กล้าหาญเช่นนี้กับผู้หญิงคนอื่น แต่นางก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกปลอดภัยในคำพูดของหลี่จุ่น

อาหยวนรู้สึกหลงใหลและรู้สึกว่าการรักคนคนนี้เป็นเรื่องที่ถูกต้อง

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของคนทั้งสอง หลี่จุ่นก็รู้สึกพึงพอใจอย่างมาก

ในความเป็นจริงแล้ว เหตุผลที่เขาต้องการส่งทหารหนึ่งแสนนายเป็นการตัดสินใจของเขาหลังจากที่วางแผนไว้อย่างครอบคลุมแล้ว

การทำลายกลุ่มโจรขี่ม้านั่นแน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องใช้คนจำนวนมากขนาดนั้นก็ได้ ด้วยความสามารถในการรบของกองทัพพิทักษ์อุดร แม้ว่าจะส่งคนไปเพียงแค่สามพันคน แค่โจรขี่ม้าห้าพันคนก็สามารถกวาดล้างได้แล้ว และยังมีหน่วยหน้าไม้กลของกองทัพพิทักษ์อุดรที่เหนือชั้นไปอีกหนึ่งขึ้น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องมีกองกำลังทหารจำนวนมากขนาดนี้เลย

แต่ว่าทางตอนเหนือก็ยังมีฮูเถี่ยถู!

หากมีเพียงไม่กี่พันคน เกรงว่ามันจะดึงดูดกองทัพของฮูเที่ยถูให้ลงใต้และกำจัดขบวนกลุ่มเล็ก ๆ ของเขาทันที ซึ่งไม่คุ้มค่าและจะทำให้การช่วยเหลือล้มเหลวด้วย

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็จะส่งทหารหนึ่งแสนนายไป หากฮูเถี่ยถูมองข้ามความหวังดี ถึงตอนนั้นเขาจะยืนหยัดสู้รบกับเขา เขาก็จะต้องสู้

แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าหลี่จุ่นต้องมีแผนสำหรับเรื่องนี้ แต่แค่นี้เขาก็รู้สึกปลื้มใจมากแล้ว

อืม!

หลังจากที่น้องสาวของเขาได้รับการช่วยเหลือ ไม่ว่าพวกเขาทั้งสองจะทะเลาะกันเรื่องอะไรก็ตาม ไม่ว่าอย่างไรเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ทั้งสองมาอยู่ด้วยกันและแต่งงานกันอีกครั้งให้ได้!

สุดท้ายแล้วผู้ชายอย่างหลี่จุ่นนั้นก็หาได้ยากมากในโลกนี้ และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้พบเจอ ดังนั้นจึงพลาดไม่ได้

เมื่อคิดได้อย่างนั้น เสิ่นเลี่ยก็รู้สึกโล่งใจทันทีและไปพักผ่อนอย่างสงบ

“อาหยวน”

ในกระโจมจอมทัพ เมื่ออาหยวนเห็นว่าหลี่จุ่นกำลังจะพักผ่อน นางจึงจะออกไปข้างนอก แต่จู่ ๆ หลี่จุ่นก็เรียกนางและจับมือนางไว้

อาหยวนที่ไม่ทันตั้งตัวจึงตกไปอยู่ในอ้อมแขนของหลี่จุ่นทั้งตัว

คนทั้งสองล้มลงบนเตียงด้วยท่าทางคลุมเคลือโดยมีร่างของชายหนุ่มอยู่ด้านล่างและหญิงสาวอยู่ด้านบน

หลี่จุ่นเผยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้า และลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาก็เป่าบนใบหน้าของอาหยวน

ใบหน้ารูปไข่ละเอียดอ่อนงดงามของอาหยวนกลายเป็นสีแดงทันทีด้วยความเขินอาย!