องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 716

ผู้นำสามนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คิดเลยว่าผู้นำสี่จะยอมรับแต่โดยดี โดยไม่ปฎิเสธแม้แต่น้อย

นางถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

นี่มันช่างเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างเศร้าโศกเสียจริง

เดิมทีเธอมักจะหยอกล้อผู้นำสี่ แต่ตอนนี้กลับทำไม่ลง ไม่คิดเลยว่าน้องสี่ของเธอจะตกหลุมรักหลี่จุ่นขึ้นมาจริงๆ

ผู้นำสามครุ่นคิดอย่างถ้วนถี่

ดูเหมือนว่าการที่ตกหลุมรักหลี่จุ่นนั้นก็เป็นเรื่องสมเหตุสมผล

ท่านจอมทัพหน้าตาหล่อเหลาจริง ไม่เพียงเท่านั้น กริยาท่าทางและคำพูดยังแตกต่างกับพวกคนป่าเถื่อนทางเหนือโดยสิ้นเชิง

เช่นนั้นแล้ว ผู้หญิงทุกคนล้วนตกหลุมรักเขาได้ไม่ยาก

ผู้นำสามมองดูรูปร่างของนาง ในใจครุ่นคิดหากเจ้าตัวไร้ซึ่งความมั่นใจใดๆ ก็อาจจะตกหลุมรักจอมทัพได้

แต่กับน้องสี่นั้นต่างออกไป

น้องสี่มีหน้าตาค่อนข้างสะสวย รูปร่างงามโดดเด่น ใบหน้าโฉมฉาย หากจะกล่าวว่านางเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดในแดนเหนือก็คงไม่เกินจริง

แน่นอน หญิงสาวที่งดงามที่สุดแห่งทางเหนือก็ต้องเป็นทัวทัวอยู่แล้ว

พวกนางเองก็ยังไม่เคยยลโฉมของทัวทัว ดังนั้นจึงรู้สึกว่าผู้นำสี่นี่แหละงดงามที่สุด

“น้องสี่ เจ้าคิดว่าระหว่างเจ้ากับเขาจะเป็นไปได้ไหม หากเจ้าคิดว่ายังมีหวัง ใยจึงไม่ลองสักตั้งล่ะ”

ผู้นำสามมองดูน้องสี่ของนาง พูดด้วยสีหน้าจริงจังมาก

หากท่านจอมทัพเป็นเฉกเช่นชายทั่วไป เพียงเห็นสาวงามก็คงตกหลุมรักแล้ว

เช่นนั้นแล้วโอกาสที่น้องสี่จะได้เป็นชายาจอมทัพนั้นมีมากโข เพราะน้องสี่หน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่เลยสักนิด

ทว่าท่านจอมทัพจะเป็นเฉกเช่นชายทั่วไปหรือไม่

ชัดเจนว่ามิใช่!

หากใช่ เกรงว่าเขาคงโล้สำเภากับน้องสี่ไปแล้วตอนอยู่บนเขา

แต่แล้วบนเขากลับไม่พบหญิงสาวเลย นอกจากคนรับใช้หญิงซึ่งเป็นหญิงชรา เมื่อใดก็ตามที่หญิงรูปงามยังไม่ถูกผู้นำใหญ่จับจอง ผู้นำรองก็จะต้องเป็นฝ่ายครอบครองไป ถัดมาจึงจะเป็นฝ่ายของผู้นำของกลุ่มเล็กๆ บนภูเขานั้น

แม้ว่าเจ้าตัวจะคืนดีกับน้องห้าแล้วก็ตาม

เมื่อบนภูเขาเต็มไปด้วยชายฉกรรจ์ แทบไม่มีหญิงสาวเลย และท่านจอมทัพไม่ได้ลงมือกระทำอันใดกับผู้นำสี่เลยด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดทีเดียวว่าท่านจอมทัพมิได้มีจิตใจเฉกเช่นชายอื่นทั่วไป

ความเลวร้ายมันอยู่ตรงนี้

หากเป็นเช่นนั้น โอกาสของน้องสี่นั้นก็ยิ่งเหลือน้อยลงไปอีก

ผู้นำสามยิ้มทันทีและกล่าวตอบ

“แน่นอน น้องสี่ของพวกเรางดงามถึงเพียงนี้ ชายใดเห็นเป็นต้องชอบพอ เจ้าไม่รู้หรอกว่าไม่กี่วันมานี้สายตาที่พี่รองและพี่ใหญ่มองเจ้าราวกับมองคนรักไม่มีผิด”

“แต่ว่า วางใจเถิด พี่สามจะปกป้องเจ้าเอง จะไม่อนุญาตให้พวกเขาแตะเนื้อต้องตัวเจ้าเด็ดขาด หากพวกเขาบังอาจแตะต้องตัวเจ้าข้าจะฟันพวกเขาให้ขาด!”

บนภูเขา นอกจากจูเหล่าซานแล้ว ก็วรยุทธ์ของนางนี่แลที่ล้ำเลิศที่สุด แม้ว่าจะต่อสู้ตัวต่อตัวกับจูเหล่าซาน แต่จูเหล่าซานก็ยังไม่นับว่าเป็นคู่แข่งของนาง

เช่นนั้นแล้ว บนภูเขาลูกนี้ ผู้ที่ฝีมือต่อสู้เก่งกาจที่สุดจะมิใช่ตัวนางเองหรอกหรือ

หากพี่ใหญ่และพี่รองยังต้องการจะเข้ามาแตะต้องน้องสี่ละก็ เช่นนั้นต้องข้ามศพนางไปก่อน!

ส่วนน้องห้า มีนางอยู่ทั้งคน ยังจะกล้ามายุ่มย่ามกับน้องสี่อีกหรือ

ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ต้องจัดการเขาให้ดีๆ ก่อนเสียแล้วสิ!

ผู้นำสามมีลางสังหรณ์บางอย่าง วันหนึ่งหลี่จุ่นจะหวนกลับมาพาน้องสี่ไป

ฉะนั้นแล้วต้องปกป้องนางให้ดี ในอนาคต...จะได้รับความดีความชอบจากหลี่จุ่น

“ขอบคุณนะ พี่สาม”

ผู้นำสี่รู้สึกซาบซึ้งขึ้นมาทันที “พี่สาม ข้าอยากร่ำเรียนภาษาถิ่นราชวงศ์อู่กับเจ้า”