องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 756

ทัพใหญ่หนึ่งแสนสี่หมื่นคนเคลื่อนพลลงใต้อย่างอึกทึกครึกโครม ส่งเสียงให้สัตว์ร้ายในเขาแตกตื่น

ส่วนกำลังพลหนึ่งหมื่นของเขาเฟิงโหยวและกำลังพลอีกหมื่นที่มีหน่วยหน้าไม้กลเป็นหลัก กลับไม่ตามทัพใหญ่ แต่หันไปยังสถานที่ที่กำหนดแทน

สองวันนี้พวกเขาได้รับการบ่มเพาะตลอดเวลา คือคนที่ร่อนจากฟ้าไปยังจุดสำคัญสามสิบลี้นั่น!

ดังนั้นพวกเขาต้องขึ้นถึงยอดเขาทั้งคืน!

จากนั้นก็รอฟังคำสั่ง!

ยามนี้

ด่านฝานหลง!

เงียบเป็นปลิดทิ้ง ราตรีมืดมิดปราศจากสรรพสำเนียง!

โจวชิงย่อมได้รับข่าวที่ด่านเหิงกู่ถูกตีแตกก่อนหนึ่งก้าวแล้ว ทัพแคว้นฉู่บนล่างมีกำลังวังชาฮึกเหิมทันที

แต่โจวชิงรู้ว่าทางเขาเกษมสันต์ แต่ทางเหยียนอ๋องจะไม่บันเทิงใจอย่างนั้น เกรงว่าอีกไม่นานคงบุกมาแล้ว

ด้วยเหตุนี้จึงสั่งให้กองทัพทั้งหมดระแวดระวัง เฝ้าด่านฝานหลงให้ดี

ในกระโจมกลางกองทัพ โจวชิงกำลังดูแผนที่ รองแม่ทัพหลินหู่ด้านข้างถกปัญหากับเขาเป็นระยะ

“ท่านแม่ทัพใหญ่ แค่รอให้ทัพใหญ่แคว้นจ้าวบุกเข้าหลงหู่ไถเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็บุกเมืองหลวงราชวงศ์อู่เลย เด็ดหัวฮ่องเต้ราชวงศ์อู่นั่น เปลี่ยนจ้าวดินแดนจงหยวน!” หลินหู่พูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเล็กน้อย

พอได้ยินดังนั้น โจวชิงก็ขมวดคิ้วนิด ๆ ทันที

“จะสับเปลี่ยนจ้าวได้จริงหรือไม่ยากจะพูด แต่ต่อให้สับเปลี่ยนได้จริง ก็ไม่เกี่ยวกับแคว้นฉู่เรา”

พอหลินหู่ได้ยินก็ตกใจ รีบถามว่า “เหตุใดท่านแม่ทัพใหญ่จึงกล่าวเช่นนี้”

โจวชิงหยุดครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “เจ้าคิดว่าคนในราชสำนักพวกนั้นให้เราบุกโจมตีราชวงศ์เพื่อให้แคว้นฉู่ได้โอกาสเป็นจ้าวในจงหยวนจริงหรือ”

“นี่...”

หลินหู่อึ้ง

ไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไร

หรือมันไม่ใช่

โจวชิงส่ายหน้าและเอ่ยต่อ

“ไม่ใช่! คนในราชสำนักพวกนั้นก็รู้สถานการณ์ปัจจุบันแคว้นฉู่เรา จะช่วงชิงความเป็นหนึ่งกับแคว้นอื่นในใต้หล้าเกรงว่ายังห่างไกลอีกหลายขุม ดังนั้นพวกเขาแค่ให้พวกเรามาหยั่งเชิงความสามารถของราชวงศ์อู่ก่อน เก็บเกี่ยวผลประโยชน์สักหน่อย ไม่เพียงแต่แคว้นฉู่ แต่อีกสามแคว้นที่เหลือก็มีความคิดนี้เหมือนกัน”

“เพียงแต่ฮูเถี่ยถูแพ้ราบคาบไปแล้ว ส่วนทัพซือหม่าชิงอวิ๋นก็ปราชัย ตอนนี้เหลือแค่เรากับจางเฟิงลู่...แต่เวลานี้ทัพเราก็ตกที่นั่งลำบากเหมือนกัน ศึกต่อจากนี้เป็นแค่การเปิดทางรอดของผู้ชายแคว้นฉู่เราเท่านั้น เพราะเวลานี้ที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่คือความอันตรายอย่างยิ่งยวด”

ต่างคนต่างมีความคิด ต่างมีแผนอยู่ในใจ

แน่นอน

ในฐานะที่เป็นแม่ทัพนำทัพหลายสิบปีมากประสบการณ์ การได้นำทัพตีเมืองหลวงแคว้นใหญ่ ยกพลมาถึงกำแพงเมืองเป็นเรื่องที่ชวนให้คนฮึกเหิมยิ่งนัก ดังนั้นโจวชิงจึงทุ่มเทสุดความสามารถ

แค่น่าเสียดาย ดูเหมือนว่าเขาจะเจอกับคู่ปรับแล้ว!

คู่ปรับที่ยังไม่เคยเจอในสนามรบ...

จี้จงชิง!

คนผู้นี้ชวนให้คนกริ่งเกรงยิ่งนัก!

“นี่ ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง...”

หลินหู่อึ้ง ครู่หนึ่งจึงเอ่ยปากแบบทึ่ง ๆ

คิดไม่ถึงว่าเบื้องหลังจะมีเรื่องมากมาย

โจวชิงมองเขาแวบหนึ่ง หัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูด

“เอาละ เรื่องพวกนี้ไม่ต้องให้เรากังวล พวกเราก็แค่ทหารในสนามรบ เดินทัพจับศึกจึงเป็นเรื่องที่เราควรคิด เหยียนอ๋องนั่นคงจะโจมตีมาแล้ว ต้องเฝ้าระวังอย่างแข็งขันจึงจะดี”