องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 810

พี่สาวหน้ากระคลุมผ้าคลุมสีดำ ปกปิดใบหน้าของตนเอาไว้

นอกจากใบหน้าที่เต็มไปด้วยกระแล้ว ทว่าเรือนร่างของหญิงสาวกลับสมบูรณ์แบบสุด ๆ

ข้างหน้าสะบึ้มข้างหลังเด้งงอน กำลังพอเหมาะพอดี

หากดับไฟตอนกลางคืน สามารถทำให้ผู้ชายขึ้นสวรรค์ได้อย่างแน่นอน

กระทั่งหากตัดเรื่องกระออกก็นับว่าเป็นผู้หญิงที่มีรูปลักษณ์งามเลิศสุด ๆ คนหนึ่ง แต่ที่น่าเสียดายคือใบหน้าที่เต็มไปด้วยกระทำลายความงามเลิศของผู้หญิงที่ควรจะเป็นไปเสียอย่างนั้น

บนเตียง

ผู้ชายคนนั้นที่เหลือเพียงหัวใจที่เต้นเบาบางอยู่หน่อย ๆ ซึ่งถูกพวกนางพาตัวมา ชายหนุ่มผู้ซึ่งมีหน้าตาหล่อเหลาเอาการนอนสงบแน่นิ่ง

เขามีลมหายใจแล้ว แต่ว่าชีพจรเต้นผิดปกติเป็นอย่างมาก ไม่มีความมั่นคงสุด ๆ

สามารถหยุดหายใจไปได้ทุกเมื่อ

“ช่างเป็นโจรที่น่ารังเกียจยิ่งนัก เหตุใดต้องขโมยรถม้าของเราด้วย?!”

น้องสาวผู้ไร้เดียงสาถักเปียซึ่งอยู่ในชุดแดงก็เดินมาตรงหน้าเตียงด้วยความเดือดดาล เอ่ยด่าทั้งเดือดเป็นฟืนเป็นไฟไปด้วย พลางมองคนที่อยู่บนเตียงไปด้วย

“รถม้าถูกขโมยไปอย่างนั้นหรือ?”

สีหน้าของหญิงสาวหน้ากระเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นนางก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน

คิ้วอันงดงามที่ถูกปกปิดอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีดำ ทว่ากลับเต็มไปด้วยความเพริศแพร้ว

เป็นอย่างที่เรียกว่า “ภูเขาไกลคิ้วดำ¹” จริง ๆ

“ใช่แล้ว เสี่ยวเอ้อร์ของโรงเตี๊ยมบอกว่าวันนี้ตอนเช้าตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นรถม้าของเราแล้ว แม้แต่ม้าก็หายไปด้วย! ข้าละโมโหยิ่งนัก!”

สาวน้อยสองมือท้าวสะเอว แสดงสีหน้าเคร่งขรึมดูโหดเหี้ยมออกมา

ทว่ากลับเต็มไปด้วยความน่ารักอันมีชีวิตชีวา

นี่คือผู้ใหญ่ตัวน้อยอย่างแน่จริงผู้หนึ่ง!

“ช่างเถิด ถูกขโมยก็ถูกขโมยไป…ท่านปู่ใกล้กลับมาแล้ว ถึงเวลานั้นข้าค่อยไปดูที่ใกล้ ๆ ว่ามีที่ให้เช่าใช้รถม้าหรือไม่” ผู้เป็นพี่เอ่ย

สาวน้อยพยักหน้า ก่อนจะเบือนศีรษะไปมองคนที่อยู่บนเตียง ขนตางอนยาวขยับเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นว่า

“ท่านพี่ เมื่อไรพี่ชายท่านนี้จะฟื้นหรือ?”

“ไม่รู้สิ ท่านปู่บอกว่าต้องคอยสังเกตอาการ หากสองสามวันนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นคืนสติ เกรงว่าก็คงยากจะรับประกันแล้ว” ผู้เป็นพี่สาวเอ่ย

สาวน้อยพลันขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “พี่ชายท่านนี้รูปงามถึงเพียงนี้ หากตายไป ช่างน่าเสียดายจริง ๆ”

ครั้นผู้เป็นพี่สาวได้ยิน ก็หัวเราะฮ่า ๆ ออกมาในฉับพลัน ก่อนจะหุบยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ให้ตายเถอะ ตอนนี้น้องสาวของเรารู้จักดูว่าผู้ชายหล่อหรือไม่หล่อแล้ว!”

“หึ! ท่านพี่ ข้าไม่สนใจท่านพี่แล้ว!” เจ้าตัวน้อยพลันหน้าแดงขึ้นมาในทันใด จากนั้นก็รีบท้าวสะเอวพลางเอ่ยเรียกอย่างเดือดดาล

ใช่ว่าร้านขายยาใหญ่ ๆ จะมีทุกร้าน ท่านปู่ทำได้เพียงไปด้วยตนเองเท่านั้น

“ท่านปู่เจ้าคะ ๆ รถม้าของเราถูกไอ้พวกคนเลวน่ารังเกียจขโมยไป!” ทว่าเจ้าเด็กน้อยกลับคว้าชายเสื้อของท่านปู่ตนเอาไว้ในทันที แล้วฟ้องอย่างเดือดดาล

“ห๊ะ? รถม้าถูกขโมยไปอย่างนั้นหรือ?”

ชายชราลูบหัวเจ้าเด็กน้อยอย่างพะเน้าพะนอ หลังจากขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยแล้วไม่นานก็คลายออก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ถูกขโมยไปแล้วก็จนปัญญา ไม่เป็นไร เราค่อยหาคันใหม่ก็ได้”

เจ้าเด็กน้อยพยักหน้า แต่ก็ยังคงพูดขึ้นอย่างเดือดดาลว่า

“โจรนั่นช่างน่ารังเกียจจริง ๆ! อย่าให้ข้าเจอตัวนะ จะถลกหนังเขาออกมาแน่!”

ชายชราหัวเราะ

ในตอนนี้เองถึงได้เดินไปที่เตียง จับชีพจรของผู้ป่วยไปพลางพูดพร้อมทั้งส่ายหน้าไปว่า

“ผีเพลิงขนานนั้นทำได้เพียงต้องไปหาที่แคว้นหนานแล้ว ภายในชายแดนราชวงศ์อู่นี้หาได้ยาก...เอ๊ะ ชีพจรนี่ก็ยังเป็นเช่นนี้อยู่หรือ หากชีพจรของคุณชายผู้นี้เอาแต่เต้นผิดจังหวะ เกรงว่าข้าเองก็คงไร้ความสามารถแล้วเช่นกัน”

เมื่อสาวน้อยชุดแดงได้ฟัง ก็รีบเอ่ยเรียกขึ้นมาว่า

“ท่านปู่ ท่านปู่เป็นถึงหมอเทวดาเชียวนะ ท่านต้องช่วยพี่ชายท่านนี้ให้ได้นะเจ้าคะ พี่ชายรูปงามขนาดนี้ ตายไปคงน่าเสียดายแย่!”

¹ ภูเขาไกลคิ้วดำ เปรียบเปรยว่ามีคิ้วงดงามเป็นอย่างมาก