องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น นิยาย บท 3
เมืองหลวง
จวนตระกูลซู
พรึ่บ!
ณ ลานกลางจวน ลำแสงสีเงินเคลื่อนผ่าน!
นั่นไม่ใช่สายฟ้า แต่เป็นลำแสงสะท้อนจากหอกยาว!
เงาตามติดการเคลื่อนไหวของหอก หอกพุ่งตัวดุจดั่งมังกร!
นางสวมเสื้อเกราะ ด้านหลังมีผ้าคลุมสีแดงโบกสะบัด ไม่ได้สวมหมวกเกราะ ผมยาวสลวยถึงกลางหลังมัดรวบเป็นหางม้า พริ้วไหวขึ้นลง
วีรชนผู้กล้าหาญ สตรีไม่แพ้บุรุษ!
สตรีผู้นั้นคือซูเฟิ่งหลิงหลานสาวแม่ทัพผู้เฒ่าซู!
ตึ้ง!
หอกยาวในมือซูเฟิ่งหลิงทิ่มแทงด้วยความรุนแรง เจาะทะลุหุ่นไม้ แตกเป็นเสี่ยงๆ!
บนศีรษะของหุ่นไม้มีแผ่นกระดาษติดไว้ สามตัวอักษร...หลี่หลงหลิน!
หญิงสาวข้างกายปรบมือ “คุณหนู วิชาหอกของคุณหนูพัฒนาขึ้นอีกแล้วเจ้าค่ะ!”
ซูเฟิ่งหลิงกำหมัดแน่น ทรวงอกอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง ดวงตาหงส์น้ำตารื้น พูดด้วยความโมโห “วิชาหอกเก่งกาจ มีประโยชน์อะไร? ข้าเจ็บใจที่ไม่อาจสังหารไอ้คนสารเลวหลี่หลงหลินด้วยตนเอง ไม่อาจแก้แค้นให้ตระกูลซูที่จงรักภักดีได้!”
พวกสตรีได้ยินเช่นนั้น ต่างก้มหน้าลง สีหน้าฉายความโกรธเคือง
ตระกูลซูจงรักภักดีทุกชั่วอายุคน ภักดีต่อต้าเซี่ย!
เพราะคนสารเลวหลี่หลงหลิน ทำให้ผู้ชายของตระกูลซูตายอย่างอนาถ เหลือเพียงหญิงหม้ายเต็มตระกูล!
หลี่หลงหลินเสเพลเพียงใด ก็เป็นองค์ชายเก้า เป็นเชื้อพระวงศ์!
ฮ่องเต้หวู่ยอมให้ลูกของตนถูกลงโทษตามกฎหมาย ก็ไม่มีทางยอมให้เขาตายด้วยน้ำมือของคนอื่น!
ซูเฟิ่งหลิงถึงขั้นคิดว่า แม้จะเป็นลานประหาร ก็จะสังหารหลี่หลงหลินด้วยมือตนเอง!
เวลานี้เอง สาวใช้คนหนึ่งวิ่งมาด้วยความรีบร้อน ร้องตะโกนเสียงดัง “คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ! มีคนจากวังหลวงมาเจ้าค่ะ! ขันทีหลวงเว่ยซวิน แล้วก็...องค์ชายเก้าเจ้าค่ะ”
ซูเฟิ่งหลิงชะงัก “องค์ชายเก้า? องค์ชายเก้าคนใด?”
สาวใช้ตอบ “หลี่หลงหลินเจ้าค่ะ”
ซูเฟิ่งหลิงหัวเราะด้วยความโมโห “เยี่ยม! เยี่ยม! เยี่ยม! หลี่หลงหลิน! ไม่นึกเลยว่าจะกล้าย่างกรายเข้ามาในตระกูลซู! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะให้เขามาแล้วไม่ได้กลับออกไป!”
พูดจบ ซูเฟิ่งหลิงไม่พูดไม่จาแม้แต่คำเดียว ถือหอกพุ่งตัวออกไป
สตรีคนอื่นตามไปติดๆ พวกนางมาถึงโถงหน้า
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น