ผมคือหมอเทวดา นิยาย บท 3

หยางหว่านอวี่กลับจะคบกับมัน นี่มันเป็นการเหยียดหยามกันอย่างมาก

ในตอนนี้รถเบนซ์คันหนึ่งขับมา ร่างงามลงมาจากรถ ใบหน้าประณีตสวยงามสุด ๆ ชุดทำงานแบรนด์เนมเข้ารูปจนเห็นรูปร่างที่งดงาม ขาเรียวยาวตรงดิ่งทั้งสองข้างที่ดึงดูดสายตาเป็นพิเศษ

ออร่าที่เหนือกว่าคนทั่วไปของเธอ เหมือนกับราชินี ทำให้ผู้คนตกตะลึง

ช่วงเวลาสี่ปี ไม่เพียงไม่ได้ทิ้งร่องรอยของการเวลาใด ๆ ไว้บนใบหน้าของเธอ ในทางกลับกันยังเพิ่มความเป็นผู้ใหญ่ของผู้หญิงที่แข็งแกร่งอีกด้วย

“เสี่ยวอวี่……”

ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเผยความดีใจอย่างอดไม่ได้ สาวเท้าเดินเข้าไปหา

หยางหว่านอวี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยสัญชาตญาณ และหลบสายตา “ขออภัย ธุรกิจรัดตัวมาช้าไปหน่อย เลขาจ้าว จัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ?”

ท่าทางเย็นชา กีดกันผู้คนออกไปไกลเป็นหลายพันไมล์

จ้าวเหม่ยอวิ๋นสีหน้าประหม่า รีบกางร่มเดินเข้าไป “ฉันกำลังดำเนินการอยู่……อ่อใช่ ประธานหยาง คุณมีนัดกับคุณชายหวังไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีเวลามาที่นี่?”

“ไม่กระทบหรอก จัดการเรื่องทางนี้เสร็จก็จะไปตามนัด”

สายตาของหยางหว่านอวี่ถึงได้มองไป เห็นลั่วอู๋ฉางที่เสื้อผ้าเปียกชุ่ม เธอเผยสีหน้าซับซ้อนขึ้นมาก่อน แต่ไม่นานนักก็กลับมาเย็นชา “ลั่วอู๋ฉาง เป็นอย่างไรบ้าง!”

“นายรู้ ว่าฉันเป็นคนนิสัยตรงไปตรงมา งั้นก็ไม่อ้อมค้อมนะ การเสียสละที่นายทำเพื่อฉันและตระกูลหยาง ครอบครัวของเราจะจดจำไว้ในใจ ความสัมพันธ์ของพวกเราในช่วงเวลานั้น ฉันจะถือเป็นความทรงจำที่สวยงาม”

“แต่ว่า พวกเราไม่เหมาะสมที่จะอยู่ด้วยกันอีกต่อไปแล้ว”

เหมือนกับว่าคนที่เธอยืนอยู่ตรงหน้า ไม่ใช่สามีของเธอ เหมือนเป็นคู่เจรจาธุรกิจ ไม่นึกถึงจิตใจกันเลยสักนิด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน