ผมคือหมอเทวดา นิยาย บท 5

5 /1059

เกาชิงเหยียนแทบจะร้องไห้ เธอพูดทั้งน้ำตา “ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ได้รับการช่วยเหลือจากท่าน คุณพ่อทำตามคำแนะนำของท่านและเปลี่ยนแนวทางของเขา ละทิ้งพฤติกรรมชั่วเหล่านั้น เปลี่ยนไปทำธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย”

"ทุกปีเขาจะนำเงินห้าพันล้านบาทออกมาทำการกุศล สร้างสถานเด็กกำพร้าและโรงเรียนประถม ช่วยเหลือกลุ่มคนที่รายรับน้อยกับผู้ที่ไม่มีกำลังทรัพย์รักษาโรค"

“พ่อของฉันเปลี่ยนแปลงไปแล้วจริง ๆ ค่ะ หมอเทวดาลั่วต้องช่วยเขานะคะ เพียงแค่คุณยอมรักษา ตระกูลเกายินยอมมอบโสมพันปีให้!”

หลายวันมานี้ เกาชิงเหยียนไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเงินหลายแสนบาท เชิญหมอที่มีชื่อเสียงรักษาอาการให้พ่อ แต่สุดท้ายต่างก็ล้มเลิกกลางคัน

มีวันหนึ่งที่เธอนึกขึ้นได้กะทันหัน อาการของพ่อเมื่อสามปีก่อนแย่ยิ่งกว่านี้ แต่ประหลาดตรงที่เขาออกไปรอบหนึ่งก็หายแล้ว เกาฉี่เฉียงบอกว่าตัวเองโชคดี หายป่วยเอง ทำอย่างขอไปที

เกาชิงเหยียนไม่เชื่ออยู่แล้ว เพราะว่าหลังจากที่พ่อกลับมา นิสัยก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เหมือนกับเปลี่ยนไปคนละคน

จนกระทั่งเกาชิงเหยียนเปิดตู้เซฟออก ได้รู้เรื่องนี้จากบันทึกของพ่อ ถึงได้เข้าใจทันที

ผู้มีฝีมือมีกฎเกณฑ์เยอะ เป็นเรื่องปกติมาก

ถ้าพูดว่าบนโลกนี้มีใครที่ช่วยเหลือพ่อได้ มีเพียงหมอเทวดาลั่วท่านนี้เท่านั้น

เกาชิงเหยียนใช้ทุกวิธี ถึงได้เอาเบอร์มาจากเหลยเทียนสงที่อยู่ในบันทึก โทรหาลั่วอู๋ฉางทั้งที่มีความเสี่ยงที่จะเสียมารยาท เธอไม่สามารถมองดูพ่อเสียชีวิตไปเฉย ๆ ได้ ต่อให้ต้องผิดใจกับหมอเทวดาลั่วท่านนี้ เธอก็ต้องลอง

ลั่วอู๋ฉางเกิดความสงสาร ถอนหายใจเบา ๆ พูดขึ้น “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็จะแหกกฎสักครั้ง”

“ขอบคุณมากค่ะหมอเทวดาลั่ว” เกาชิงเหยียนเงยหน้าขึ้น น้ำตาไหลเป็นทางบนใบหน้าสวย

ลั่วอู๋ฉางตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เพียงแต่ กฎอื่นยังคงเหมือนเดิม”

รับตรวจแต่ไม่ออกนอกสถานที่ เป็นนิสัยของเขา

เกาชิงเหยียนพยักหน้า “ฉันเข้าใจค่ะ ไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่ไหนคะ ไปหาคุณอย่างไรคะ?”

“เมืองจิงไห่ โรงแรมฮิลตัน”