ผมคือหมอเทวดา นิยาย บท 6

6 /1059

“อะไรนะ? ห้องสวีทคืนละห้าหมื่นกว่าบาท ไอ้ระยำนี่มันกล้าได้อย่างไร ใช้เงินคนอื่นไม่เสียดายใช่ไหม ดูท่า มันหลอกเอาเงินจากพี่สาวของแกไปไม่น้อย” สวีชุ่ยหลานรู้สึกเสียดายเงิน โมโหจนระงับอารมณ์ไม่อยู่

หยางจวิ้นหาวพูดอย่างเดือดดาล “ใครว่าไม่ใช่ล่ะ ผมยังไม่เคยพักที่ห้องสวีทเลย!”

สองแม่ลูกลุกขึ้นยืนพร้อมกัน เดินทางไปที่โรงแรมด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด

ในห้อง ลั่วอู๋ฉางเปิดกระเป๋าผ้าออก เพียงแค่บัตรเครดิตแบล็กการ์ดก็มีสิบกว่าใบ

ขุนนางชั้นสูงผู้สูงศักดิ์มาให้เขารักษาโรค จะต้องเอาทรัพย์สินครึ่งหนึ่งออกมาเป็นค่ารักษา ลั่วอู๋ฉางเก็บไว้เพียงส่วนเดียว เก้าส่วนที่เหลือเอาออกมาทำการกุศล

ต่อให้เป็นแบบนี้ เขาก็ยังสั่งสมความมั่งคั่งไว้มากมาย

ความจริงแล้ว เพียงแค่หยางหว่านอวี่พูดมาประโยคเดียว ลั่วอู๋ฉางก็ให้ชีวิตที่เหมือนกับราชินีได้

ทั้ง ๆ ที่มีทางลัด เธอกลับเลือกที่จะเดินทางอ้อม

จากนั้นก็มีกระเป๋าเข็มหนังกวางชุดหนึ่ง นี่เป็นของเพียงชิ้นเดียวที่อาจารย์ของเขาส่งต่อให้เขา สำหรับลั่วอู๋ฉางแล้วมันสำคัญอย่างมาก ตั้งแต่เขาสืบทอดมรดก ตาแก่ก็ซ่อนตัวขึ้นมา ไม่เผยโฉมหน้าอีกเลย

“ปังปังปัง!”

เสียงทุบประตูที่ร้อนรนดังขึ้น ลั่วอู๋ฉางคิดว่าเกาชิงเหยียน จึงลุกขึ้นเปิดประตู

“แม่ จวิ้นหาว พวกคุณมาได้อย่างไร?” ลั่วอู๋ฉางนิ่งอึ้ง

ตอนที่สวีชุ่ยหลานได้ยินคำเรียกนี้ ใบหน้าที่เดิมทีเต็มไปด้วยความเดือดดาล มีความเกลียดชังเพิ่งขึ้นมาอีกทันที!

“ทำไม พวกเรามาไม่ได้เหรอ คิดว่าใช้เงินพี่สาวของฉันเข้าพักห้องสวีทแล้วเจ๋งมากเหรอ?” หยางจวิ้นหาวผลักลั่วอู๋ฉางอย่างแรง ทั้งสองคนเดินกร่างเข้ามา นั่งลงบนโซฟา

สวีชุ่ยหลานพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง “เรื่องของหว่านอวี่ ฉันรับรู้หมดแล้ว”

ลั่วอู๋ฉางพยักหน้า “พวกเราหย่ากันแล้ว”

สวีชุ่ยหลานส่งเสียงไม่พอใจออกมาทันที “ไอ้หนุ่ม ถือว่านายเจียมตัว! เจอคนชั่วอย่างนาย ลูกสาวของฉันดวงซวยไปหลายพบหลายชาติ!”