สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 190

เยี่ยเจิ้นถิงยักไหล่และไม่พูดอะไรสักคํา เทเหล้าเย็นครึ่งแก้วแล้วลิ้มรสอย่างช้าๆ

“คุณทําแบบนี้ทําไม” เฟิงเชียนเสวี่ยโกรธจนแทบจะบ้า “คุณมีความแค้นอะไรกับพ่อฉันเหรอจึงได้จงใจ

แกล้งฉัน?”

พอได้ยินคําพูดนี้ เยี่ยเจิ้นถิงก็หยุดชะงักไป เงยหน้าจ้องเธอ “มีใครมาพูดอะไรต่อหน้าคุณเหรอ”

“กินปูนร้อนท้อง?” เฟิงเชียนเสวี่ยซักถามอย่างตื่นเต้น “ที่บริษัทของพ่อฉันล้มละลาย มันเกี่ยวข้องกับคุณ

ใช่ไหม”

เธอถามคําถามที่เธออยากถามมากที่สุด ถึงแม้จะเสี่ยงไปหน่อย แต่เธอไม่มีทางเลือก

เพราะในตอนนี้เธอไม่มีกําลังมากพอที่จะไปตรวจสอบเขาเลย งั้นก็ถามตรงๆ เลยดีกว่า

“ใครบอกคุณ” เยี่ยเจิ้นถิงหรี่ตามองอย่างอันตราย

“คุณถามแบบนี้ หรือว่ามันจะเป็นความจริง?”

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยากยอมรับความจริงนี้ แต่จากปฏิกิริยาตอบสนองของเขา ก็ได้ข้อพิสูจน์บางอย่าง

“ซือเฮ่าเซวียน?” เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ตอบ แต่กลับถามกลับ

“ไม่เกี่ยวกับเขา” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบร้อนที่จะดึงซือเฮ่าเซวียนออกจากเรื่องนี้ “บอกฉันมา คุณใช่ไหมที่เข้าซื้อ

บริษัทของพ่อฉันด้วยเจตนาที่ไม่ดี ทําให้บริษัทในเครือตระกูลเฟิงล้มละลาย”

“ดีมาก” เยี่ยเจิ้นถิงหมุนแก้วเหล้า “ที่จริงเขาขอร้องผมอย่างนอบน้อมถ่อมตน ผมก็ว่าจะไว้ชีวิตเขา แต่เขา

กล้าที่จะเล่นตุกติก ตอนนี้ก็ต้องตายสถานเดียว!”

พูดพลาง เขาหยิบโทรศัพท์กดโทรออก “หยุดโครงการต่างๆ ของบริษัทในเครือตระกูลซือ”

“อย่านะ...” เฟิงเชียนเสวี่ยอยากจะขัดขวาง แต่เยี่ยเจิ้นถิงวางสายไปแล้ว เธอรีบอธิบาย “ไม่เกี่ยวกับเขา

เขาไม่ได้เกี่ยวด้วยเลยสักนิด”

“สงสารเหรอ” เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มที่มุมปาก มองเธออย่างเยาะเย้ย “เรามาพนันกันหน่อยดีไหม”

“หมายความว่ายังไง คุณจะทําอะไร”

ในใจเฟิงเชียนเสวี่ยร้อนรน รู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าช่างน่ากลัวเหลือเกิน

เยี่ยเจิ้นถิงจุดซิการ์อย่างช้าๆ ขณะนั้นเอง มีโทรศัพท์เข้ามา “คุณชายเยี่ย รถของซือเฮ่าเซวียนจอดอยู่ใน

เขตปลอดภัยสีเขียว บอกว่ามาส่งของให้คุณครับ”

“ปล่อยเขาเข้ามา” เยี่ยเจิ้นถิงออกคําสั่งอย่างใจกว้าง

เฟิงเชียนเสวี่ยตัวสั่น ในใจไหวหวั่นเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องกัดฟันเดินออกมา

ผมเธอยังคงเปียกอยู่ บนตัวคลุมด้วยชุดอาบน้ำตัวใหญ่ ดูยังไงก็ไม่เข้ากับตัวเธอ...

มองแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่ของเธอ

ซือเฮ่าเซวียนหยุดชะงัก สายตาที่มองเธอนั้นเต็มไปด้วยความซับซ้อนที่ยากเกินกว่าจะพูด มีทั้งตะลึง ปวด

ใจและผิดหวัง...

“มาส่งให้คุณโดยเฉพาะ ยังไม่ขอบคุณเขาอีก?”

เยี่ยเจิ้นถิงใช้มือที่หนีบซิการ์ไว้ชี้ไปที่ซือเฮ่าเซวียน

เฟิงเชียนเสวี่ยคิ้วขมวด ไม่พูดอะไรสักคํา เธอรู้ว่าซือเฮ่าเซวียนเข้าใจผิดไปแล้ว

อันที่จริง ความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ เธอเองก็ไม่จําเป็นที่จะต้องอธิบายอะไรกับเขา แต่ถูกวางแผนหลอก ก็รู้สึกคับข้องใจ

“ประธานเยี่ย ท่านตรวจเช็คสร้อยทับถิมเถอะ ถ้าหากไม่มีปัญหาอะไร ผมจะไม่รบกวนแล้ว...”

ตอนที่ซือเฮ่าเซวียนกําลังพูด ก็ได้รับข้อความหนึ่ง พอเห็นข้อความ เขาถึงกับหน้าถอดสี ถามอย่างร้อนรน

“ประธานเยี่ย ทําไมอยู่ๆ คุณถึงหยุดโครงการของผมล่ะ?”