สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 25

“พอได้แล้ว!”เฟิงเชียนเสวี่ยดึงเขาไว้และถามอย่างกังวล...

“ฉันไปโซนวีไอพีของนายมา พวกเขาบอกว่าเมื่อคืนนี้มีคนเสียชีวิต ฉันก็เข้าใจว่านายอาเจียนเป็นเลือดและเสียชีวิต นอกจากนี้ เช็คที่ผู้หญิงรวยสามคนให้ฉันมาก็ถูกยกเลิกอีก สรุปว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”　

“ออกไปจากที่นี้ก่อนค่อยคุย!”

เยี่ยเจิ้นถิงพาเธอออกไปทางประตูหลัง

บอดี้การ์ดของสาวไฮโซเหล่านั้นที่กำลังจะตามมาทัน ก็ถูกเยี่ยฮุยจัดการ...

ออกจากบาร์ เสียงเพลงเฮฟวีเมทัลก็ค่อยๆ เบาลง และความเงียบก็กลับมา

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบขอโทษ “เมื่อวานฉันผิดเอง ฉันไม่ควรจะขายนายให้กับเศรษฐินีสามคนนั้น ตกลงว่าพวกเธอทำอะไรกับนาย”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ตอบ เพียงแค่ทำท่าทางไปยังบอดี้การ์ดที่กำลังติดตามอยู่ไม่ไกล

พวกเขาก็ถอยกลับทันที

“นายยังโกรธฉันอยู่เหรอ ฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับนายอีกแล้ว...” เฟิงเชี่ยนเสวี่ยดึงชายเสื้อของเขาเบาๆ “นี่เจ้าโฮสต์หนุ่ม นายจะให้อภัยฉันใช่ไหม”

“เปลี่ยนคำเรียกสิ!” เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว

“ก็ฉันไม่รู้ว่านายชื่ออะไรนี่” เฟิงเชียนเสวี่ยโดนเขาผลักให้เดินไปข้างหน้า “นายจะพาฉันไปที่ไหน”

เยี่ยเจิ้นถิงส่งสัญญาณจากด้านหลังของเขา เยี่ยฮุยก็รีบโยนกุญแจรถแอสตันมาร์ตินมาให้ทันที

เยี่ยเจิ้นถิงพลิกมือรับ จากนั้นก็เปิดประตูรถและยัดเฟิงเชียนเสวี่ยเข้าไปข้างใน

“นี่คือรถของนายเหรอ” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกทึ่งมากๆ “รถคันนี้อย่างต่ำน่าจะสิบล้านบาทสินะ นายมีรถแพงๆ แบบนี้ได้ยังไง อย่าบอกนะว่า จริงๆแล้วนายคือลูกเศรษฐี เวลาว่างเบื่อๆ ก็เลยมาทำพาร์ทไทม์เป็นหนุ่มบาร์โฮสต์”

“นายช่วยใช้สมองกลับของนายคิดแบบปกติหน่อยได้ไหม”เยี่ยเจิ้นถิงกลอกตามองเธอ

“งั้นเรื่องมันเป็นยังไงกันล่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยสงสัยมากๆ “หรือว่าเป็นของลูกค้า?”

“อืม เป็นของลูกค้า” เยี่ยเจิ้นถิงกลัดกลุ้มเขาไม่มีอะไรมาอ้าง แต่ทว่าเฟิงเชียนเสวี่ยกลับช่วยเขาคิดซะแล้ว

“พูดอย่างนี้ นอกจากนายจะเป็นโฮสต์หนุ่มที่บาร์ ยังได้เศรษฐินีเลี้ยงดูด้วย?” เฟิงเชียนเสวี่ย ก็ตระหนักได้ในทันทีว่า “ไม่น่าแปลกใจที่คราวที่แล้ว...”

“วันนี้ฉันช่างโชคร้ายเหลือเกิน ตอนเช้าเกือบโดนรถชนตอนไปทำงาน แล้วฉันก็หกล้ม ก้นช้ำ มือก็ถลอก จากนั้นก็ถูกส่งขึ้นไปทำความสะอาดสระว่ายน้ำชั้นบนสุด ฉันเปียกไปทั้งตัว เกือบโดนคนโรคจิตลวนลาม ตอนเย็นก็มีเรื่องกับคนอื่น ผมของฉันถูกดึงจนขาด ฮือ ฮือ ฮือ…”

“ถึงได้บอกว่า คนทำชั่ว กรรมย่อมตามสนอง”

เยี่ยเจิ้นถิงชื่นชมยินดีในความโชคร้าย ทั้งหมดนี้เป็นการลงโทษสำหรับการกระทำที่ชั่วร้ายของเธอเมื่อคืนนี้

“อะไรกัน!” เฟิงเฉียนเสวี่ย เถียงอย่างโกรธจัด…

เป็นเพราะฉันเจอเจ้านายปีศาจ นายไม่รู้หรอกว่าเขาเอาแต่ใจแค่ไหน คนขับรถของเขาเกือบจะชนฉัน เขาก็ไม่ขอโทษ แต่กลับมองแรงมาที่ฉันแทน

ต่อมาตอนฉันทำความสะอาดสระ เขาก็โยนแหวนลงไปในสระ แล้วบอกให้ฉันไปเก็บขึ้นมา น้ำเย็นทำให้ตัวฉันแทบจะแข็ง

ประเด็นคือ ฉันไม่ได้ทำอะไรให้เขาขุ่นเคือง ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้ ฉันว่าต้องเป็นเพราะ ชีวิตวัยเด็กของเขาไม่มีความสุขและมีเงามืดในจิตใจ ดังนั้นเขาจึงโหดร้ายและบิดเบี้ยวอย่างนี้..."

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ใบหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงก็ค่อย ๆ มืดมน และทันใดนั้นเขาก็เพิ่มความเร็วและหมุนพวงมาลัยอย่างรวดเร็ว

รถเลี้ยวอย่างรวดเร็ว ปัง หัวของเฟิงเชียนเสวี่ยก็กระแทกเข้ากับหน้าต่าง...