สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 331

"ครับ"

ข้างหลังเขา ทั้งผู้อำนวยการรพ. หมอและคนของตระกูลเยี่ยสิบกว่าคนก้มรับคำสั่ง

เยี่ยเซินมองไปที่เด็กทั้งสามด้วยรอยยิ้มและถอนหายใจในใจ นี่เป็นพรอันยิ่งใหญ่เชียว ด้วยคำพูดของคุณท่านเยี่ยเด็กทั้งสามคนนี้จะไร้กังวลไปตลอดชีวิต

ไม่รู้พ่อแม่ของเด็กพวกนี้ทำบุญด้วยอะไร...

"มานี่ซิ มาคุยกับปู่... " คุณท่านเยี่ยบีบหน้านุ่มๆของเฉินเฉินแล้วถามอย่างจริงจังว่า "แม่ของหลานทำงานให้กับบริษัทอะไร ปู่จะส่งคนไปตรวจสอบเจ้านายที่ชั่วร้ายและเลวทรามคนนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นใครก็ตาม ปู่จะจัดการเขาทันที! ”

"บริษัทของหม่ามี๊ชื่อเซิ่ง... "

"คุณท่านครับ"

คำพูดของเฉินเฉินถูกขัดจังหวะด้วยการรายงานที่กระตือรือร้นของบอดี้การ์ด "คุณชายมาแล้วครับ"

"เขามาทำอะไรที่นี่" คุณท่านเยี่ยขมวดคิ้ว

“ใครคือคุณชายเหรอฮะ” หลงหลงถามด้วยความสงสัย

"มันเป็นหลานชายที่ไม่ได้เรื่องของฉัน!" หน้าของคุณท่านมืดมนลงเมื่อเขาพูดถึงเยี่ยเจิ้นถิง แต่เขาก็รีบพูดกับเด็กทั้งสามด้วยความเอ็นดูว่า "เด็กน้อยของปู่ไปกินข้าวก่อนนะ เดี๋ยวปู่มา"

"ฮะ" เฉินเฉินดึงเย่ว์เย่ว์ไปอย่างรู้ความและประคองคุณท่านเยี่ยขึ้นมา "ปู่ไปทำงานของปู่ก่อนเถอะฮะ ไม่ต้องห่วงพวกเรา พวกเรากินข้าวเสร็จเดี๋ยวไปเล่นกันเองฮะ"

"เด็กดี!" คุณท่านเยี่ยลูบหัวเขาและพูดกับหลงหลงและเย่ว์เย่ว์ว่า "เดี๋ยวปู่มา"

"ลาก่อนฮะ คุณปู่! " หลงหลงและเย่ว์เย่ว์ โบกมือลาคุณท่านเยี่ย

“พวกนายออกไปให้หมดและอย่ารบกวนเด็กๆ พักผ่อน” คุณท่านเยี่ยเดินถือไม้เท้าออกไปและสั่งว่า “ทิ้งหมอและพยาบาลสองสามคนไว้ที่นี่เพื่อดูแลเด็กๆ”

"ครับ"

หลังจากที่ห้องเงียบลงหลงหลงและเย่ว์เย่ว์ก็ตั้งหน้าตั้งตากินอีกครั้งกินกันเต็มปากเต็มคำ แต่เฉินเฉินกลับครุ่นคิด

"ต้าเป่า เป็นอะไรหรือเปล่า อาหารไม่อร่อยเหรอ" หลงหลงสังเกตเห็นท่าทางที่ดูหนักอกหนักใจของเขา

“ติดต่อหม่ามี๊กับคุณยายไม่ได้ ฉันกังวลว่าพวกเขาจะเกิดเรื่อง” เฉินเฉินขมวดคิ้ว

“ไม่งั้นเราก็ขอให้คุณปู่ช่วยหาหม่ามี๊กับคุณยาย” หลงหลงหารือกับเฉินเฉิน “คุณปู่ต้องมีวิธีแน่”

"แล้วก็วิธีนี้" เฉินเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันจะโทรหาหม่ามี๊อีกครั้ง ถ้าติดต่อไม่ได้อีก ก็ค่อยขอให้คุณปู่ช่วยหา!"

“อือ อือ” หลงหลงพยักหน้าซ้ำๆ

"พี่พยาบาลสาวฮะ ผมขอยืมโทรศัพท์มือถือของพี่หน่อยได้ไหม" เฉินเฉินพูดกับพยาบาลอย่างสุภาพ

"ได้สิ รับไปจ๊ะ" พยาบาลยื่นโทรศัพท์ให้เฉินเฉิน

เฉินเฉินรับโทรศัพท์และไปที่ระเบียงเพื่อโทรหาเฟิงเชียนเสวี่ย ครั้งนี้โทรศัพท์บอกว่าอีกฝ่ายปิดเครื่อง

เฉินเฉินท้อแท้มาก แต่ก็กังวลมาก เป็นไปได้ไหมว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับหม่ามี๊

ก่อนหน้านี้ไม่มีใครรับสาย เขาก็กลัวว่าเธออาจเข้าใจผิดคิดว่าเป็นการโทรก่อกวน เขาจึงส่งข้อความไปหาเธอ แต่เขาไม่ได้รับการตอบกลับและตอนนี้โทรศัพท์ก็ถูกปิด

ยิ่งเฉินเฉินคิดถึงเรื่องนี้เขาก็ยิ่งไม่สบายใจ เขาจึงตัดสินใจรอคุณปู่กลับมาและขอให้เขาช่วยตามหาหม่ามี๊...