เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย
เฟิงเชียนเสวี่ยยังคงยืนเลือกเสื้อผ้าให้เขาอยู่ทางโน้น ไม่ทันได้สังเกตเขา
เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกว่าตัวเองถูกละเลย พูดเสียงต่ำอย่างไม่พอใจ : “เฟิงเชียนเสวี่ย!”
เฟิงเชียนเสวี่ยสะดุ้ง รีบเดินมาทันที : “มีอะไร?”
“ช่วยผมเปลี่ยนชุด” เยี่ยเจิ้นถิงเดินตรงเข้าไปที่ห้องลองชุด
เฟิงเชียนเสวี่ยหยิบชุดจากมือพนักงาน เดินตามเข้าไป
แต่เมื่อเธอเดินเข้าไป เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเลือกเสื้อยืดสีขาวไว้แต่ไม่ได้หยิบเข้ามาด้วย จึงเดินออกไปเอาเสื้อยืดอีกครั้ง ประจวบกับไปได้ยินพนักงานคนเมื่อสักครู่ยืนคุยกับพนักงานแคชเชียร์...
“ผู้ชายคนเมื่อกี้หล่อมากเลย บุคลิกก็ดี แต่ผู้หญิงดูจนมาเลยล่ะ ก็ไม่รู้ว่าพ่อรูปหล่อคนนั้นมองเธอมีดีตรงไหน”
“ชู่ว์” พนักงานแคชเชียร์เห็นเฟิงเชียนเสวี่ย ก็รีบบอกให้เพื่อนหยุดพูดทันที
พนักงานหญิงหันมามองเฟิงเชียนเสวี่ย ตัวแข็งทื่อสีหน้ากระอักกระอ่วนใจ
เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดอะไร หยิบเสื้อยืดตัวนั้นเตรียมเดินกลับเข้าไปในห้องลองชุด
ทว่าเยี่ยเจิ้นถิงกลับเดินออกมาจากห้องลองชุด หยิบเสื้อที่อยู่ในมือเฟิงเชียนเสวี่ยโยนไว้ข้าง ๆ แล้วลากเธอออกไป
“พ่อรูปหล่อ ไม่เอาเสื้อแล้วเหรอคะ?” พนักงานหญิงคนนั้นตามมาถาม
“เห็นสภาพเธอยากจนแบบนี้ ฉันก็ไม่อยากได้” เยี่ยเจิ้นถิงตอบกลับอย่างเย็นชา
พนักงานหญิงคนนั้นยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ หน้าเขียวปั๊ดดูไม่ค่อยได้...
เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้น มองเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง ถึงอย่างไรชายหนุ่มเข้าข้างอย่างนี้ดูน่ารักมาก!
“เธอไม่มีสมองหรือยังไง?” เยี่ยเจิ้นถิงบีบแก้มของเธออย่างแรง พูดด้วยความโมโห “คนอื่นเขาดูถูกคุณ คุณไม่รู้จักการตอบโต้กลับหรือไง?”
เฟิงเชียนเสวี่ยรีบเดินไปนั่งข้างเขาทันที ทันใดนั้นก็มีพนักงานสองคนเอากาแฟสดและขนมมาเสิร์ฟให้พวกเขา และบางคนนั่งยอง ๆ เพื่อช่วยพวกเขาเปลี่ยนรองเท้าแตะ
เฟิงเชียนเสวี่ยเคยได้รับการปรนนิบัติแบบนี้มาก่อน แต่ไม่ได้มาที่ร้านนี้สี่ปีกว่าแล้ว เธอรู้สึกไม่คุ้นเคย ไม่สบายใจมากกว่า
หลังจากที่พนักงานเปลี่ยนรองเท้าแตะให้พวกเขาเสร็จ ก็หยิบชุดออกมา
เฟิงเชียนเสวี่ยเขยิบเข้าไปใกล้เยี่ยเจิ้นถิง ถามเสียงเบาว่า “แน่ใจนะว่าคุณจ่าย?”
เยี่ยเจิ้นถิงมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ใบหน้าเอือมระอา
“ก็ได้ ก็ได้ ฉันไม่พูดแล้ว” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้ดีว่าเขาหมดความอดทนแล้ว จึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “ตกลงกันแล้วนะ ฉันจะซื้อถุงเท้าให้คุณ ถือเป็นการชดใช้ค่าเสียหาย!”
“ผมอยากได้สีขาว” เยี่ยเจิ้นถิงตอบอย่างไม่เกรงใจเลยสักนิด
“ไม่มีปัญหา” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบลุกขึ้นหาถุงเท้า แต่เมื่อเห็นราคาใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีเขียว ถุงเท้าผู้ชายคู่นึงราคา 1888!!!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...