สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 577

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกซึ้งใจเป็นอย่างมาก ทว่าก็ยังคงกลัวอยู่ “แต่ว่า เรื่องการแต่งงานของคุณกับหลิงหลงได้ประกาศออกไปแล้วนี่ อีกทั้ง งานหมั้นของพวกคุณก็จัดเตรียมไว้หมดแล้ว...”

“ถูกยกเลิกไปแล้วล่ะ” เยี่ยเจิ้นถิงพูดแทรกขึ้นมา

“หา?” เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจอย่างมาก “ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

“เมื่อเช้านี้”

เยี่ยเจิ้นถิงพูดเพียงแค่ไม่กี่คำ เหมือนกับเรื่องนี้ไม่ควรที่จะเอ่ยถึงมันอีก

“จริงหรือหลอก?” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยากจะเชื่อ “นายยกเลิกได้ยังไง? แล้วเธอรับได้เหรอ? ด้วยนิสัยของเธอแล้ว คงจะไม่ยอมแพ้แค่นี้หรอกมั้ง”

“ด้วยนิสัยของผม ต่อให้ไม่ยอมแพ้ยังไงก็ต้องยอม” เยี่ยเจิ้นถิงเหลือบมองเธอ

“มัน มันก็จริง”

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้ดีว่า หากเยี่ยเจิ้นถิงคิดที่จะทำอะไรแล้ว ไม่มีใครสามารถหยุดรั้งเขาได้

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระเลย...” เยี่ยเจิ้นถิงใช้ริมฝีปากที่มีกลิ่นไวน์อ่อนๆ จูบที่หน้าผากและแก้มของเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างแผ่วเบา “ต่อจากนี้ไปห้ามคุณทำตัวประหลาด ห้ามสงครามเย็นใส่ผม ได้ยินไหม?”

“แต่ว่าฉัน...”

“ชู่ว์” เยี่ยเจิ้นถิงใช้นิ้วทาบไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ งับไปที่ติ่งหูของเธอ “ผมอยากได้คุณแล้ว”

“เลิกแกล้งได้...อื้อ...”

เฟิงเชียนเสวี่ยยังไม่ทันที่จะตอบโต้อะไร เยี่ยเจิ้นถิงก็ปิดริมฝีปากของเธอ จูบอันร้อนแรงทำให้เธอนั้นเมาเล็กน้อย เหมือนกับเปลวไฟสีน้ำเงินที่ตราตรึงใจ จนทำให้คนปฏิเสธไม่ได้

เฟิงเชียนเสวี่ยใช้มือทั้งสองข้างผลักที่ไหล่ของเขา ต้านทานความใกล้ชิดของเขา แต่ยิ่งเธอทำอย่างนั้น เขาก็ยิ่งเผด็จการมากขึ้น โอบเอวของเธอไว้ในอ้อมแขนของอย่างแน่นหนา แทบจะบดขยี้ตัวเธอ

เพียงไม่นานเฟิงเชียนเสวี่ยก็จมดิ่งลงท่ามกลางความรักอันเร่าร้อนของเขา ร่างกายอ่อนระทวยเหมือนสายน้ำ ไม่ได้ต้านทานเขาอีก อีกทั้งยังให้ความร่วมมืออย่างอบอุ่น...

ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือว่าหัวใจ เธอก็ไม่อาจปฎิเสธความรักจากผู้ชายคนนี้ได้

การที่เขาเปลี่ยนแปลงและยอมอ่อนข้อให้เธอนั้น ทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งใจ...

บางทียังมีอุปสรรคมากมายให้ก้าวข้ามผ่านไป แต่ ใครเลยจะรู้ได้ล่ะ?

ให้ผ่านพ้นความสุขในคืนนี้ไปก่อนแล้วค่อยว่ากันใหม่

พวกเขาจะต้องมีความสุขอย่างแน่นอน...

แต่ว่า...

ชีวิตไม่มีคำว่าถ้าหาก

เฟิงเชียนเสวี่ยหลับตาลง เช็ดน้ำตาที่หางตา บอกกับตัวเองในใจว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร หนทางไปสู่ความสุข บางทีอาจต้องข้ามผ่านอุปสรรคมากมาย เธอจะไปหาหมอจีนคนนั้น รักษาตัวให้หายดี หลังจากนั้นก็กลับมาอยู่กับครอบครัวอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

ต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอน!

เฟิงเชียนเสวี่ยคิดแบบนี้ ราวกับจินตนาการอย่างมีความหวัง จากนั้นค่อยๆ หลับไป...

แต่ว่า ในขณะที่เธอกำลังจะหลับนั้น จู่ๆ ก็สัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นๆ ที่ไหลออกมาจากจมูกของเธอ เธอรีบปิดจมูกด้วยความตกใจ พลิกตัวลงจากเตียง รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที...

“เป็นอะไรน่ะ?”

เยี่ยเจิ้นถิงสะดุ้งตื่นขึ้นมา สะลึมสะลือลูบไปโดนของเหลวที่อยู่ข้างตัว เขารีบเปิดไฟดู กลับมีเลือดอยู่บนเตียง

เขาตกใจ รีบวิ่งไปทันที กลับพบว่าประตูห้องน้ำถูกล็อค เขาพูดเสียงต่ำอย่างฉุนเฉียว “เฟิงเชียนเสวี่ย เปิดประตู!”